Αναμόρφωση Ποινικού Κώδικα – γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Επιτέλους, ο κ. Φλωρίδης έφερε σε διαβούλευση το σχέδιο νόμου για παρεμβάσεις στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το οποίο πολύς κόσμος περίμενε, αν κρίνω από τα 86 σχόλια που αναρτήθηκαν ήδη από την πρώτη μέρα της διαβούλευσης. Το ζήτημα της αναμόρφωσης του ΠΚ είναι σημαντικό και υπέστη επί ΣΥΡΙΖΑ μια επί το επιεικέστερο αντιμετώπιση των εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου. Όπως δήλωσε σχετικά ο κ. Φλωρίδης σε ραδιοφωνικό σταθμό, η αναμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ έλαβε μόνο υπ’ όψη της τα δικαιώματα του κατηγορουμένου αφήνοντας έξω το θύμα, λες κι αυτός είναι πολίτης δεύτερης κατηγορίας.

Με αφορμή της πυρκαγιές και τις συνεχείς θρασύτατες κλοπές, έχω γράψει πολλές φορές για την αυστηροποίηση του ΠΚ. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ένας ασυνείδητος «συμπολίτης» να βάζει φωτιά τη στιγμή που απαγορεύεται, να καταστρέφεται το σύμπαν και ο υπαίτιος να μην τιμωρείται. Το νομοσχέδιο λοιπόν προβλέπει ότι οι εμπρηστές, εκούσιοι ή ακούσιοι, θα μπαίνουν φυλακή και θα κατάσχεται η περιουσία τους, ακριβώς όπως έχω προτείνει πολλές φορές μέσω του ΠΑΛΜΟΥ. Δεν μπορεί ο κλέφτης, που συλλαμβάνεται και καταδικάζεται για κλοπή διακεκριμένη ή μη, να δικάζεται σε φυλάκιση και να αφήνεται ελεύθερος. Ποιο είναι το αίσθημα δικαίου που εμπνέει η πολιτεία απέναντι στον υπεύθυνο και νομοταγή πολίτη όταν βλέπει τον κλέφτη της οικίας του να κυκλοφορεί ελεύθερος για να ξανακλέψει; Τι μπορούμε να πούμε για οικογένειες που έχουν χάσει παιδιά σε τροχαία ατυχήματα από ασυνείδητους οδηγούς που πέρασαν κόκκινο ή οδηγούσαν μεθυσμένοι και οι δίκες, μετά από αναβολή σε αναβολής της αναβολής, εκδικάζονται μετά από δέκα χρόνια; Μέχρι τώρα κανείς δεν έμπαινε φυλακή, αλλά τώρα θα μπαίνει.
Ίσως αναρωτηθούν κάποιοι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε μια αναμόρφωση του ΠΚ με ελαστικοποίηση ποινών; Δεν καταλάβαιναν τί θα γινόταν; Το καταλάβαιναν, αλλά ιδεολογικά κυριαρχούσε η αριστερή άποψη που μας λέει ότι ο εγκληματίας είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής οργάνωσης και του περιβάλλοντος που βρέθηκε. Καθιστά υπεύθυνο το κράτος που δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα για να τον κάνει καλό άνθρωπο, δηλαδή αφαιρεί από πάνω του κάθε ευθύνη πραγματική ή ηθική. Εφ’ όσον λοιπόν ο εγκληματίας είναι θύμα της κοινωνίας δικαιούται επιείκεια και δεύτερη ευκαιρία. Εδώ όμως έγινε ασυδοσία. Η Επιείκεια έγινε ατιμωρησία και η δεύτερη ευκαιρία έγινε ευκαιρία για εγκληματικές πράξεις κατ’ εξακολούθηση και χωρίς βεβαίως καμιά τιμωρία και καμιά μα καμιά πρόνοια για τα θύματα των εγκληματικών πράξεων. Κάθε τόσο διαβάζουμε για βιαιοπραγίες εναντίον ηλικιωμένων μέσα στα σπίτια τους από κλέφτες που αν συλληφθούν θα δικαστούν και θα απελευθερωθούν με τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα το «γλεντάκι» θα σταματήσει ελπίζω. Δεν μας εξηγεί η αριστερή ιδεολογία πώς γίνεται άτομα που έχουν μεγαλώσει στο ίδιο περιβάλλον να βγαίνουν υπεύθυνοι και αξιοπρεπείς πολίτες και άλλοι όχι;
Έχουμε ακούσει πολλές φορές το σύνθημα ότι «όπου καταργείται ένα σχολείο, χτίζεται μια φυλακή» και δεν είναι λάθος. Το θέμα όμως είναι ότι στην χώρα μας έχουμε πολλά σχολεία δυσανάλογα με τον αριθμό των μαθητών, αλλά η εγκληματικότητα, που όλοι παραδέχονται, αντί να ελαττώνεται αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Αυτό θα λήξει με τον νέο νόμο. Πολύ καλά προβλέπεται ότι τα Πλημμελειοδικεία θα είναι μονομελή ώστε να εκδικάζονται ταχύτατα αδικήματα βαθμού πλημμελήματος που μέχρι τώρα πήγαιναν από αναβολή σε αναβολή με κίνδυνο παραγραφής όπως πάρα τρίχα να γίνει για το Μάτι. Μπορεί στην συζήτηση στη Βουλή να ακούσουμε πολλά τρελά για τον φασισμό της δικαιοσύνης, τον ρατσισμό της ποινής, τον υπερπληθυσμό των φυλακών κτλ κτλ. Όλα θα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Ο κ. Φλωρίδης δήλωσε ότι θα χτιστούν περισσότερες φυλακές για τα ελαφρά αδικήματα για να ακυρωθούν δικαιολογίες για υπερπληθυσμό των φυλακών ή αναλγησία των ποινών με απώτερο σκοπό την μη έκτισή τους.
Ένα θέμα που δεν είδα να αναφέρεται στο νομοσχέδιο είναι η γενική εφαρμογή στο βραχιολάκι. Είχα επιχειρηματολογήσει σχετικά σε παλαιότερο άρθρο μου και επανέρχομαι. Θα έπρεπε να προβλέπεται από το νομοσχέδιο η ευρεία χρήση του ηλεκτρονικού βραχιολιού και με έξοδα των καταδικασμένων για κλοπές, φθορές ξένης ιδιοκτησίας, επικίνδυνη οδήγηση και για διάφορα άλλα αδικήματα. Με αυτό τον τρόπο θα γίνεται εικοσιτετράωρη καταγραφή κάθε κίνησης του κατηγορούμενου και αυτόματος εντοπισμός του σχεδόν την στιγμή τέλεσης νέου αδικήματος. Έτσι δεν θα υπάρχει ανάγκη για νέες φυλακές.
Το νομοσχέδιο προβλέπει στο κεφάλαιο Δ’ τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. Μου έκανε εντύπωση ότι υπήρξαν πολλά σχόλια αλλά πάνω από 90% αυτών αναφερόντουσαν στην αποξένωση των παιδιών από τον γονέα τους. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο μιας κυρίας που παραθέτω αυτούσιο: «Η βία δεν έχει φύλο. Να χαρακτηριστεί με σαφή τρόπο ως ενδοοικογενειακή βία η γονική αποξένωση των παιδιών από το γονέα τους και να ακούσει η πολιτεία τις σιωπηλός κραυγές τόσων παιδιών που θα γίνουν οι αυριανοί πολίτες. Και να κάνετε κάτι οπωσδήποτε για την καταπολέμηση της ψυχικής και σωματικής κακοποίησης των ανδρών από γυναίκες, οι οποίοι άνδρες ανέχονται αυτήν την κακοποίηση επειδή ο νόμος δεν τους προστατεύει. Να σταματήσει η διάκριση στη βία λόγω φύλου». Στις δύο τελευταίες προτάσεις φαίνονται καθαρά πως η πολιτική ορθότητα είχε επηρεάσει τον νομοθέτη του ΣΥΡΙΖΑ στην προγενέστερη αναμόρφωση του ΠΚ. Δηλαδή είχε αφαιρεθεί από τους άνδρες το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτόν τους επειδή ήταν άνδρες και εκ προοιμίου βίαιοι απέναντι στη σύζυγο και στα παιδιά τους.
Αν διαβάσουμε όλα τα σχόλια θα αποκαλυφτεί μπροστά μας ένα μεγάλο πρόβλημα που ταλανίζει πολλές διαζευγμένες οικογένειες με παιδιά. Στα σχόλια διακρίνεται καθαρά μια κραυγή αγωνίας από άνδρες που έχουν αποκλειστεί / αποξενωθεί από τα παιδιά τους εξ’ αιτίας ψευδών καταγγελιών της συζύγου, την οποία προστατεύει ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ και απαγορεύοντας στον άντρα να υπερασπιστεί τον εαυτόν του.
Από τα σχόλια φαίνεται ότι το ζήτημα της γονεϊκής αποξένωσης είναι ένα φαινόμενο που έχει πάρει διαστάσεις στην Ελληνική κοινωνία με θύματα προφανώς τα παιδιά. Διαβάστε ακόμη το επόμενο σχόλιο από έναν αποκλεισμένο από τα παιδιά του πατέρα που έχω αντιγράψει για να πάρετε μια ιδέα το τί γίνεται με αυτό το θέμα: «Ποινικοποίηση της συστηματικής γονεϊκής και συντροφικής αποξένωσης. Χειραγώγηση με ταξίδια εκτός Ελλάδος χωρίς συνεννόηση, χωρίς υπογραφή με συντρόφους. Χρησιμοποίηση των παιδιών για χρηματικές απολαβές, δωροδοκία ακριβά δώρα τεχνολογίας, Επιβράβευση των τέκνων για την διάρρηξη των σχέσεων με τον πατέρα. Πρόκληση επεισοδίου μπροστά στα ανήλικα τέκνα με σκοπό τη δαιμονοποίηση του πατρός και την προσβολή – εξουδετέρωση του ως άτομο, οντότητα».
Καταργείται λοιπόν το πνεύμα πολιτικής ορθότητας από το οποίο διέπετε ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ και αντικαθίσταται από έναν ορθολογικό νόμο που θα επιβάλει και κράτος δικαίου και πραγματική έκτιση ποινών.