Η τηλεμαχία της περασμένης Τρίτης (24/9/2024) κατά κοινή ομολογία έθεσε ένα νέο μέτρο στη μορφή και στο περιεχόμενο των μέχρι τώρα βαρετών προεκλογικών αντιπαραθέσεων που ανάγκαζαν τους υποψηφίους να μιλούν κάτω από την Δαμόκλειο σπάθη του χρόνου. Είδα σχεδόν όλη την συζήτηση και ομολογώ ότι ήταν μέσα στο πλαίσιο του, καλώς εννοούμενου, πολιτικού διαλόγου και πολιτικού πολιτισμού και θεωρώ, δε, ότι ο μεγαλύτερος κερδισμένος είναι το ΠΑΣΟΚ. Λόγω των προβλημάτων και των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων στον ΣΥΡΙΖΑ, η επιτυχία και οι θετικές εντυπώσεις στους θεατές – ψηφοφόρους είναι προφανώς ανώτερες του αναμενόμενου.
Το ότι δόθηκε στους υποψηφίους προέδρους του ΠΑΣΟΚ η δυνατότητα να κάνουν μεταξύ τους ερωτήσεις και απαντήσεις, αποκάλυψε και εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και παραλείψεις και λάθη πολιτικής. Όλα όμως έγιναν στο πλαίσιο του ομαλού πολιτικού λόγου, που έδωσαν στον κόσμο να καταλάβει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του κάθε υποψηφίου, ώστε με νηφάλιο τρόπο να μπορεί να πάει στις κομματικές κάλπες και να ψηφίσει. Θα πρέπει να πιστώσουμε στον κ. Ανδρουλάκη ότι πραγματικά έγινε ένας πολιτισμένος προεκλογικός αγώνας χωρίς κορώνες και αλληλοκατηγορίες και αυτό προφανώς ο Έλληνας ψηφοφόρος θα το εκτιμήσει θετικά στις επερχόμενες εκλογές.
Εκτός των κερδών του ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να δούμε και τα κέρδη των υποψηφίων και κατά πόσο τους βοήθησε αυτή η τηλεμαχία. Θα ξεκινήσω από τον «μία από ολίγη δήμαρχο» κ. Δούκα, ο οποίος κατεβαίνει κατά παράβαση του άρθρου 36 του Καταστατικού. Για το θέμα είχα γράψει τρία άρθρα στον ΠΑΛΜΟ και δεν είχα παραλείψει να τα στείλω στο προσωπικό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Προέδρου. Την περασμένη Δευτέρα στην ομιλία του στην Λαμπρινή, του έθεσα πάλι το ζήτημα προφορικά και να μην τα πολυλογώ παραδέχτηκε το λάθος του, ότι δηλαδή δεν έθεσε το ζήτημα αμέσως με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του δημάρχου. Μου τόνισε όμως ότι τώρα, χάριν της την συνοχής του κόμματος, δεν είναι σκόπιμο να τεθεί ζήτημα Καταστατικού. Η άποψή του είναι λογική και δείχνει ότι βάζει πρώτα την κομματική ενότητα έναντι του προσωπικού οφέλους. Εκτιμητέον…
Αν και ο κ. Κατρίνης φαίνεται ότι βγήκε τελευταίος σε κάποια στατιστικά που είδα, ο μεγάλος χαμένος είναι ο κ. Δούκας γιατί διάφορα γκάλοπ τον έφερναν φαβορί τις δύο τελευταίες βδομάδες, αλλά δυστυχώς γι’ αυτόν η πρόσφατη τηλεμαχία απεκάλυψε τις αδυναμίες του και στα οικονομικά και στα εθνικά ζητήματα. Δεν είναι μόνο αυτά, αλλά είναι και η έλλειψη συνοχής στον πολιτικό του λόγο καθώς και η παλινδρομούσα άποψη που έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα όταν είπε για συνεργασία της αριστεράς, αλλά ανασκεύασε όταν ξανατέθηκε ρητά το ερώτημα και απάντησαν αρνητικά όλοι οι υποψήφιοι μαζί και ο κ. Δούκας. Τελικά είναι λίγος για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, εδώ είναι λίγος για δήμαρχος, θα πάει πρόεδρος;
Ο κ. Κατρίνης, ο συμπατριώτης μου, προτίμησε να εκφραστεί με τέτοιο τρόπο που θύμιζε σε πολλά σημεία το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ, το οποίο ακούνε άτομα της ηλικίας του πατέρα του, που ήταν και για πολλά χρόνια γραμματέας της Νομαρχιακής Ηλείας. Πιθανόν ο πατέρας του να τον επηρέασε προς αυτή την κατεύθυνση. Πάντως ο Μιχάλης είναι νέος και πρέπει να έχει υπομονή. Πιστεύω ότι αυτή του η τακτική τον έφερε στο τέλος στην σειρά επιτυχίας. Μετά έχουμε την ατίθαση κυρία Γιαννακοπούλου που τα είπε έξω από τα δόντια και πολλές φορές, τηρώντας τον χρόνο, αντιπαρατέθηκε και με τον κ. Ανδρουλάκη και με τους άλλους συνυποψηφίους της. Θεωρώ θετικό ότι κατέβηκε υποψήφια και θα προσφέρει καλές υπηρεσίες και στο κόμμα και στον εαυτόν της, αλλά προς το παρόν την βλέπω, ως ατίθασο άτι, μέσα στην Βουλή να αντιπαρατίθεται με ζέση στις αστοχίες της κυβέρνησης, γιατί έχουμε μπροστά μας σχεδόν τρία χρόνια.
Έρχομαι τώρα και στα βαριά χαρτιά. Πρώτα ο Πρόεδρος. Ο κ. Ανδρουλάκης είχε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει μια δυναμική και συνεκτική πολιτική, αλλά νομίζω ότι έχασε στα σημεία. Παρέμεινε στο δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ πρόγραμμα και δεν είπε κάτι διαφορετικό ώστε να δείξει πόσο δυναμικό και σύγχρονο είναι το ΠΑΣΟΚ. Πολύ σωστά η κ. Γιαννακοπούλου τον κατηγόρησε ότι δεν συγκαλούσε το όργανα για την λήψη αποφάσεων. Και πολλοί άλλοι τον κατηγορούν, όπως και εγώ, για το ότι δεν έπραξε αυτά που έπρεπε ώστε να γίνει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ κτήμα του λαού. Για να γίνει αυτό δεν γίνεται με το Tick Tock και το Viber, αλλά με την ίδρυση οργανώσεων, την διεξαγωγή συνδιασκέψεων, ειδικών θεματικών συνεδρίων κτλ. Οπωσδήποτε από το πρόγραμμα απουσιάζει το όραμα του ΠΑΣΟΚ για την Ελλάδα του 2040 και αυτό είναι ευθύνη του Προέδρου, μην το ξεχνάμε. Σε αντιδιαστολή λοιπόν με την κυρία Διαμαντοπούλου φάνηκε καθαρά η απουσία οράματος από το κόμμα. Σε αυτό το σημείο έχασε ο κ. Ανδρουλάκης και θα τον δούμε να ζορίζεται στις 6 Οκτώβρη.
Όσο για τον αξιόλογο κ. Γερουλάνο φάνηκε να έχει σαφείς θέσεις και να τις εκφράζει με αρκετά καλή συνοχή. Το κ. Γερουλάνο τον έχω γνωρίσει προσωπικά και τον θεωρώ πρώτα αξιόλογη προσωπικότητα, αλλά το στυλ του και ο τρόπος που μιλά κατά την γνώμη μου φτάνει μέχρι ΥΠΕΞ και μετά ίσως για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ανεξάρτητα από την γνώμη μου, ο κ. Γερουλάνος μαθαίνω ότι είναι μπροστά από τον Πρόεδρο.
Τελευταία άφησα την κυρία Διαμαντοπούλου που αν και από τα 18 της ήταν στο ΠΑΣΟΚ, είναι γνωστό ότι λοξοκοίταζε προς την ΝΔ, αλλά ο Μητσοτάκης δεν την κάλεσε γιατί προφανώς την φοβάται. Η κ. Διαμαντοπούλου είναι έμπειρη και στα εσωτερικά και στα εξωτερικά και αυτό ο Μητσοτάκης δεν το ήθελε και ούτε το θέλει. Μου φαίνεται λοιπόν ότι θα την βρει απέναντί του και θα δούμε τι μέλλει γενέσθαι…
Η κ. Διαμαντοπούλου έδειξε ότι είναι η ήρεμη δύναμη, όπως είχε πει ο Λαλιώτης για το παλιό ΠΑΣΟΚ, και αυτό το γνωρίζει καλά και η ίδια. Από την στιγμή εξόδου της από την πολιτική εξουσία, δεν έμεινε άπραγη και με αυτό το «Δίκτυο» που έχει οργανώσει, έχει καταφέρει όχι μόνο να έχει ένα ευρύ δίκτυο ικανών συνεργατών, αλλά και να καλλιεργήσει φιλίες και γνωριμίες όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά Αμερική, Αφρική κτλ. Αυτά τις δίνουν τα εχέγγυα να ηγηθεί όχι μόνο του κόμματος, αλλά και μιας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η Διαμαντοπούλου εμφανίστηκε με απόψεις πιο διευρυμένες και, κατά την γνώμη μου, σωστές συγκριτικά με το πρόγραμμα που έχει τώρα το ΠΑΣΟΚ. Αν θυμάμαι καλά σε μια συνέντευξή της στο ραδιόφωνο είχε πει ότι αν είναι αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να υπάρχει ενός είδους συναίνεσης σε κάποια νομοσχέδια Εθνικού χαρακτήρα έχοντας υπ’ όψη της τον γνωστό νόμο για τα Πανεπιστήμια. Με αυτή την ιδέα συμφωνώ και εγώ, αλλά με την προϋπόθεση να γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε ένας νόμος με ευρεία πλειοψηφία να καταργείται μόνο με ευρεία πλειοψηφία και να μην έχουμε το φαινόμενο της κατάργησης του προαναφερόμενου νόμου με ισχνή πλειοψηφία από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τελειώνοντας λοιπόν θέλω να εκφράσω την γενική αίσθηση που αποκόμισα παρακολουθώντας την συζήτηση. Ο Γερουλάνος με την Διαμαντοπούλου πρέπει να κέρδισαν αυτούς που θέλουν να κυβερνηθεί η χώρα με σοβαρό τρόπο, αλλά με μια διαφορετική πολιτική συγκριτικά αυτή της ΝΔ και η Διαμαντοπούλου αυτά μπορεί να τα κάνει έχοντας ΥΠΕΞ τον Γερουλάνο. Ο Ανδρουλάκης με την κομματική του σταθερότητα κέρδισε το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ και πιστεύω ότι στον δεύτερο γύρο θα παίξουν Ανδρουλάκης Διαμαντοπούλου. Οψόμεθα…
