Τυχαίνει μέσα στην προεδρολογία που ήδη άρχισε, να θρηνούμε έναν από τους πιο επιτυχημένους Πρωθυπουργούς της χώρας και τον μακροβιότερο ακόμη και από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Όπως για όλους έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, έτσι ήρθε και για τον Κώστα Σημίτη, του οποίου περισσότερο έπλεξε το εγκώμιο η ΝΔ παρά το ΠΑΣΟΚ. Μου έκανε εντύπωση η αδράνεια και η αφωνία του Κινήματος στις δηλώσεις της κυρίας Λατινοπούλου που, λίγο πολύ, μας είπε ότι ο Σημίτης διέπραξε προδοσία στα Ίμια και άλλα πολλά. Βέβαια αυτό το έχουν πει πολλοί «εθνικόφρονες» του καναπέ χωρίς να σκέφτονται όχι μόνο τις συνθήκες που έλαβαν χώρα τα γεγονότα, αλλά και την τότε κατάσταση της Ελλάδας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι έκαναν την κίνησή τους με το που ανέλαβε η Κυβέρνηση Σημίτη, γνωρίζοντας προφανώς το διαχρονικό κενό εξουσίας που υπήρχε με την μακρόχρονη απουσία του Α. Παπανδρέου από το τιμόνι της χώρας. Όλοι αυτοί του καναπέ κατηγόρησαν τον Σημίτη ότι ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για την παρέμβασή τους για την αποφυγή σύγκρουσης με την Τουρκία. Η ιστορία θα δικαιώσει ή όχι αυτή την πολιτική της κυβέρνησής του. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι επί Σημίτη φτιάχτηκαν τα υποβρύχια Τ214 και δη στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα οποία ακόμη και σήμερα είναι ο φόβος και τρόμος των Τούρκων στο Αιγαίο.
Θα αναφέρω επιγραμματικά τους σταθμούς της πρωθυπουργίας του που όντως εκσυγχρόνισαν την χώρα. Πρώτα, ήταν η πορεία προς την ΟΝΕ, την οποία όλοι καταριούνταν μετά, αλλά όλοι γεύτηκαν τα καλά της με τα δάνεια: διακοποδάνεια, μπουζουκοδάνεια, σπίτια με 100% χρηματοδότηση από την τράπεζα, δάνεια για ο,τιδήποτε. Τότε ήταν πολύ ωραία!!! Η πορεία προς την ΟΝΕ ήταν παράλληλη με την άνοδο του χρηματιστηρίου, όταν αγρότες με τον χαλκό στο χέρι από το ράντισμα, πήγαιναν στις ΑΕΛΔΕ να κάνουν αγοραπωλησίες μετοχών!!! Ο Σημίτης, προς τιμήν του, είχε πει ότι δεν είναι όλοι για το χρηματιστήριο και ο Παπαντωνίου είχε πει ότι «αφού η οικονομία πάει καλά, θα πηγαίνει και το χρηματιστήριο καλά». Δεν ήταν δυνατόν οι «μαρίδες» που μπήκαν στην αγορά να καταλάβουν και να αντιμετωπίσουν τους «καρχαρίες» και έτσι τις έφαγε η μαρμάγκα – και φταίει γι’ αυτό ο Σημίτης, έλεγαν οι μωρές παρθένες. Το αν έχει ευθύνη στο θέμα αυτό η κυβέρνηση Σημίτη δεν είναι για την πτώση του χρηματιστηρίου, κάτι που άλλωστε ήταν διεθνές φαινόμενο τότε, αλλά ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επέτρεπε να μπαίνουν στο χρηματιστήριο διάφορα «σαπάκια». Πολλοί δε, αρκετά πολλοί, τα οικονόμαγαν από τις προεγγραφές για αγορά μετοχών όσων «σαπακίων» έμπαιναν στο χρηματιστήριο. Εκεί έχει ευθύνη η κυβέρνηση και περισσότερο ο Γιάννος Παπαντωνίου.
Αυτό όμως δεν αναιρεί την ΟΝΕ και το ευρώ, ούτε αναιρεί την επιτυχία της εισαγωγής της Κύπρου στην Ε.Ε. Νομίζω ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει την σημασία της σύνδεσης της Κύπρου με την Ε.Ε. Φανταστείτε τί θα γινόταν σήμερα αν η Κύπρος ήταν εκτός. Ούτε βέβαια αναιρείται η μεγάλη επιτυχία των Ολυμπιακών αγώνων και η κατασκευή των μεγάλων έργων υποδομής που σήμερα σώζουν την Αθήνα και την περιφέρεια.
Το σημαντικότερο όλων όμως, κατά την γνώμη μου, ήταν ότι άφησε μια γερή οικονομία με γεμάτα ταμεία που έδωσαν την δυνατότητα στον Καραμανλή τον μικρό, να αλωνίζει με ξένα κόλλυβα. Έδωσε το ΠΑΣΟΚ αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και έκανε διορισμούς, αλλά ο Καραμανλής το παράκανε δίνοντας π.χ. στους δημοσίους υπαλλήλους 2.500 και 3.000 ευρώ το μήνα και συντάξεις από τα 50 χρόνια μεγαλύτερες πολλές φορές από τον μισθό. Η φαρμακευτική δαπάνη έφτασε στα ύψη, μέχρι και το Viagra το έδινα ο ΕΟΠΥΥ!!! Πώς να μην πτωχεύσουμε; Γιατί νομίζετε ότι έχει βουβαθεί τόσα χρόνια ο Βούδας της Ραφήνας; Να σημειωθεί ότι το 2008 ο Σημίτης, σε ομιλία του στην Βουλή, για τον προϋπολογισμό, είχε πει ότι αν δεν συμμαζέψουμε την σπατάλη που έκανε η κυβέρνηση Καραμανλή, θα πάμε ΔΝΤ όπως και έγινε…
Αυτά είναι με λίγα λόγια το έργο του Σημίτη, που αν η μισαλλοδοξία του πολιτικού μας συστήματος επέτρεπε να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην θέση του Παυλόπουλου, με τις γνωριμίες και την εκτίμηση που του είχαν στην Γερμανία και στις Βρυξέλλες, είναι βέβαιο ότι τα πράγματα και με τον Παπανδρέου και με τα μνημόνια θα ήταν πολύ καλύτερα. Δυστυχώς η Ελλάδα λέει πάντα όχι και πάντα υποχωρεί. «Όχι στα μνημόνια» και φάγαμε τρία ενώ θα μπορούσαμε και μόνο με ένα.
Τώρα έχει αρχίσει η προεδρολογία και αν δεν μεσολαβούσε η κηδεία του Σημίτη, αυτή θα κυριαρχούσε στα ΜΜΕ. Ποιος θα προταθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι το ερώτημα. Έχει ακουστεί δηλαδή ότι μπορεί να προταθεί ξανά η κυρία Σακκελαροπούλου, ως η πιο ανώδυνη επιλογή. Κατά την γνώμη μου, αυτό θα είναι μια ατυχέστατη επιλογή επειδή δεν μπορεί ως θεσμικός παράγων, η κυρία Σακκελαροπούλου, να συνεορτάζει με γνωστούς ομοφυλόφιλους σε wine bar της Αθήνας την ψήφιση του νόμου για τον γάμο ομοφυλόφιλων. Ούτε βέβαια επιτρέπεται μια ή ένας Πρόεδρος να αναιρεί την υπογραφή και την στήριξη της σε συνέδριο υπέρ της γονιμότητας που θα γινόταν τον Ιούνιο του 2021, αλλά ακυρώθηκε εξαιτίας της. Η υπογραφή του Προέδρου ούτε μπαίνει άκριτα ούτε άκριτα ακυρώνεται.
Ακούγονται λοιπόν διάφορα ονόματα που πιθανόν κάποιο από αυτά να εκλεγεί από την Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν ξέρω αν ο Μητσοτάκης επιφυλάσσει καμιά έκπληξη, όπως έκανε ο Ανδρέας με τον Σαρτζετάκη, αλλά προσωπικά θα επιθυμούσα να προταθεί και να εκλεγεί με ισχυρή πλειοψηφία ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο Βαγγέλης, όπως τον λένε, έχει τα προσόντα και τα εχέγγυα να είναι ο μελλοντικός Πρόεδρος. Αυτό γιατί έχει διατελέσει για πολλά χρόνια ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος, ήταν Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των μνημονίων και έχει αποκτήσει τεράστια πείρα από διπλωματικές επαφές.
Ως Πανεπιστημιακός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, οι γνώσεις του στα Συνταγματικά θέματα είναι αναγκαίες γιατί θα υπάρξει στην επόμενη Προεδρεία αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι μια προσωπικότητα που δεν έχει δημιουργήσει αντιθέσεις μέσα στο πολιτικό μας σύστημα και εύκολα θα γίνει αποδεκτή. Το βέβαιο είναι ότι θα ψηφιστεί από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αν προταθεί. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει το μεγάλο εκτόπισμα του ανδρός κυριολεκτικά και μεταφορικά (από πλευράς γνώσεων και καταλυτικής προσωπικότητας), το οποίο θα παίξει μεγάλο ρόλο στα μελλοντικά πολιτικά μας πράγματα και τις επερχόμενες ανατροπές στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής ή Φοινίκης.
Υ.Γ. Μήπως πρέπει, ως χώρα, να επαναφέρουμε κάποιες παλιές και πατροπαράδοτες ονομασίες όπως π.χ Φοινίκη αντί για Συρία και Ιωνία αντί για Μικρά Ασία; Σκέψη κάνω.
