Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν είμαστε εξοικειωμένοι με άτοπες συμπεριφορές βουλευτών εντός του Κοινοβουλίου αλλά όχι και να πλακωνόμαστε, όπως γίνεται σε άλλα κοινοβούλια σαν της γειτονικής Τουρκίας. Όμως, συχνά πυκνά για τα κοινοβουλευτικά μας δεδομένα, έχουμε παρασπονδίες που προκαλούν συνήθως προσωρινές διαγραφές από το κόμμα του βουλευτή ή επίπληξη κτλ. Θα αναφερθώ σε δύο πρόσφατα περιστατικά και θα προσπαθήσω να τα αναλύσω περεταίρω για να δούμε και τους λόγους, αν ευσταθούν, για τις πράξεις τους.
Πρώτα θα μιλήσω για τον βουλευτή της ΝΔ τον κ. Κυριαζίδη, ο οποίος είναι τώρα διαγεγραμμένος από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ. Ο κ. Κυριαζίδης είναι απόστρατος συνδικαλιστής αστυνομικός, εκλεγόμενος με την Ν.Δ. από το 2012 στο Νομό Δράμας. Αυτό που είπε στην Βουλή απευθυνόμενος προς την κα. Κωνσταντοπούλου, «να πάει να κάνει κανένα παιδί ή να υιοθετήσει», δεν δικαιολογείται και δεν λέγεται σε μια γυναίκα που δεν έχει παιδιά για ευνόητους λόγους, δηλαδή μπορεί να μην είναι ικανή αυτή ή ο σύζυγος να τεκνοποιήσουν – όπως και νά’χει αυτά τα πράγματα δεν λέγονται. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι σε μια συζήτηση για το θέμα της υπογεννητικότητας που ταλανίζει την Ελλάδα και μέσα από έναν έντονο διάλογο μεταξύ μιας γυναίκας βουλευτού και ενός άνδρα που αυτή η γυναίκα θα παρουσίαζε ιδεολογικά την αντίληψή της στο να μην κάνουν οι γυναίκες παιδιά, θα μπορούσε, ίσως, λέω, να ειπωθεί μια τέτοια κουβέντα.
Τώρα θα μου πείτε γιατί ο βουλευτής έφτασε στο σημείο να ξεστομίσει μια τέτοια αμετροέπεια; Θα σας πω τη γνώμη μου, αφού πρώτα σημειώσω ότι ο βουλευτής ζήτησε συγγνώμη από την κυρία Κωνσταντοπούλου δηλώνοντας και με ανάρτησή του στο Fb: «Θέλω να ζητήσω μέσα από την καρδιά μου συγγνώμη για τα όσα είπα χθες στη Βουλή των Ελλήνων. Αυτά που είπα δεν εκφράζουν τις αξίες μου, ούτε αντιπροσωπεύουν τις αρχές και την πορεία μου. H συμπεριφορά μου ήταν προϊόν συσσωρευμένου θυμού, διότι η συγκεκριμένη πολιτικός μάς κατηγορεί συνεχώς ως δολοφόνους και εγκληματίες κακοποιούς». Αυτό το τελευταίο θα το έχετε διαπιστώσει και θα έχετε διαπιστώσει και την αυταρέσκεια που είχε όταν το έλεγε στην Βουλή. Η κυρία Κωνσταντοπούλου έχει την ικανότητα να εξάπτει να νεύρα ακόμη και του πιο ψύχραιμου συνομιλητή της. Αν πληροφορηθήκατε, την περασμένη Τετάρτη ήταν συνήγοροι μαζί με τον πατέρα της, της οικογένειας Γρηγορόπουλου στην δίκη που έγινε στην Λαμία, για το αίτημα αναγνώρισης ελαφρυντικών του πρότερου έννομου βίου του Κορκονέα. Να σημειωθεί ότι δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό κατά την δίκη και καταδίκη του, ενώ ιδεολογικά πολλοί μέσα στην Ελληνική κοινωνία δίνουν συγχωροχάρτι στον Κουφοντίνα. Με τον τρόπο τους εξανάγκασαν την υπεράσπιση του Κορκονέα να παραιτηθεί και η δίκη διακόπηκε για τις 4 Απρίλη με άλλον συνήγορο του Κορκονέα που όρισε το δικαστήριο. Να υπενθυμίσω δε ότι ο πατέρας της ο Ν. Κωνσταντόπουλος ως πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ήταν ο πρωτεργάτης στο βρώμικο 1989 και με νύχια και με δόντια προσπάθησε να βάλει τον Ανδρέα φυλακή (και ο Ανδρουλάκης το έχει ξεχάσει). Είναι ο άνθρωπος που έθαψε την ανάπτυξη της Ηλείας αντιδρώντας σφόδρα στο σχέδιο του Ηλείου βουλευτή και υφυπουργού Οικονομικών Δημήτρη Γεωργακόπουλου για την αξιοποίηση των λουτρών του Καϊάφα. Τώρα έχουν το μαύρο τους το χάλι ενώ θα μπορούσε να είναι η καλλίτερη λουτρόπολη της Ευρώπης καλύτερη από το Βισύ της Γαλλίας και το SPA του Βελγίου. Σήμερα η λίμνη ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο κατάργησε το επί δεκαπενταετία παγκόσμιο πρωτάθλημα θαλασσίου σκι που γινόταν στην λίμνη και βοηθούσε όχι μόνο την περιοχή, αλλά και διαφήμιζε παγκοσμίως την χώρα μας.
Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι πως είμαι βέβαιος ότι πολλοί θα κατανοούν τον Κυριαζίδη και τον θυμό του.
Το άλλο βουλευτικό ατόπημα ήταν η επέμβαση του βουλευτή της ΝΙΚΗΣ Νίκου Παπαδόπουλου στην Εθνική Πινακοθήκη για τον «βανδαλισμό έργων τέχνης» σε σχετική έκθεση του καλλιτέχνη Χριστόφορου Κατσαδιώτη με τίτλο «Η Σαγήνη του Αλλόκοτου – Ενδιάμεσος Χώρος» που γίνεται με την ευκαιρία της έκθεσης χαρακτικών του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου του τέλους του 18ου αιώνα, Goya. Ο κ. Παπαδόπουλος διαφώνησε για θρησκευτικούς λόγους με τα έργα και διαμαρτυρήθηκε στην Υπ. Πολιτισμού, η οποία απάντησε και πολύ σωστά, «το Υπουργείο δεν προβαίνει σε καμιά μορφή λογοκρισίας».
Προσωπικά αν πήγαινα και έβλεπα αυτά τα έργα στην Εθνική Πινακοθήκη, θα μου ήταν μάλλον αδιάφορα όπως τα είδα σε φωτογραφίες, αλλά είναι γεγονός ότι πολλούς ανθρώπους θα τους σκανδάλιζαν, όπως π.χ. τον κ. Παπαδόπουλο. Μου κάνει εντύπωση η αλλοίωση των γεγονότων από τον Τύπο. Δεν επιτέθηκε ο Παπαδόπουλος με σκοπό την καταστροφή των χαρακτικών, αλλά προσπάθησε να τα «αποκαθηλώσει» και έσπασαν σε δύο από αυτά τα τζάμια τους. Το τί διάβασα και το τί άκουσα στα ΜΜΕ είναι απαράδεκτο. Όλα θυσιάζονται στον βωμό της ακροαματικότητας και των κλικς με την δημιουργία ψευδών εντυπώσεων, κάτι που επαναλαμβάνεται καθ’ υπαγόρευση και για τα Τέμπη.
Αναρωτήθηκα κάποια στιγμή αν η αείμνηστη Λαμπράκη Πλάκα, που ήταν Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης μέχρι το 2022, θα προσπαθούσε να διατηρήσει κάποια ισορροπία στο θέμα λαμβάνοντας υπ’ όψη την ανισότητα που υπάρχει με άλλες θρησκευτικές ομάδες που υπάρχουν στην χώρα. Για παράδειγμα, η παρούσα διευθύντρια, η κυρία Συραγώ Τσιάρα, θα δεχόταν μια έκθεση που θα έδειχνε κάτι ανάλογο ίσως και πιο ανώδυνο που θα αφορούσε τον Μωάμεθ; Είμαι βέβαιος ότι δεν θα δεχόταν. Και ο καλλιτέχνης και η διευθύντρια κυρία Τσιάρα άντλησαν αυτό το δικαίωμα επειδή είναι Χριστιανοί και «τους είναι επιτρεπτό» να παρουσιάζουν έργα τέχνης πέρα από τις νόρμες, γιατί γενικά η θρησκεία μας είναι πολύ πιο ανεκτική από άλλες.
Μου έκανε ακόμη εντύπωση και το πιστεύω αυτό, μια αποστροφή των δηλώσεων Παπαδόπουλου που σας την παραθέτω: «Να θυμίσω πως την ώρα που το Υπουργείο Πολιτισμού κάνει λόγο για προστασία της έκφρασης και αποφυγή της λογοκρισίας, την ίδια ώρα αν τολμήσει να δημοσιοποιήσει κάποιος μία αφίσα κατά των εκτρώσεων, χαρακτηρίζεται φασίστας και πουριτανός». Το σημείωσα αυτό γιατί ο βουλευτής λέει αλήθεια. Θυμηθείτε τον Ιούλιο του 2021, είχα γράψει και άρθρο θυμάμαι, που η απερχόμενη Π.Δ. είχε αποσύρει την υποστήριξή της στο «πρώτο συνέδριο γονιμότητας» κατόπιν πιέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να ματαιωθεί.
Αν εμβαθύνουμε σε όλα αυτά βλέπουμε ότι σαν χώρα πολιτιστικά και ιδεολογικά είμαστε διχασμένοι. Μέσα στην κοινωνία, παρά τη νίκη της δεξιάς, ιδεολογικά ηγεμονεύει η αριστερά. Ο αντίλογος σε αυτή την ηγεμονία αυτομάτως χαρακτηρίζεται ως ναζιστικός, αναχρονιστικός, φασιστικός και δεν ξέρω τι άλλο. Αυτό γίνεται ανεκτό από τους πολλούς γιατί δεν υπάρχει ούτε η διάθεση ούτε ο χρόνος για να μελετήσει κάποιος ιδεολογίες ώστε να μπορεί να τις αντιμετωπίσει, όπως π.χ. του Γάλλου φιλοσόφου Φουκώ, που η αριστερά και δη ο ΣΥΡΙΖΑ το έχουν για ευαγγέλιο και σε αυτόν οφείλεται ο νόμος για την πρόωρη αποφυλάκιση εγκληματιών, ο οποίος ευτυχώς ανατράπηκε από τον Φλωρίδη.
– Επί του πιεστηρίου: Σε δημοσκόπηση της εταιρείας Interview για την εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος, το κόμμα της κυρίας Κωνσταντοπούλου είναι πλέον δεύτερο με 15,2% και τρίτο το ΠΑΣΟΚ με 13,1%!! Κυρ Νίκο, δεν πάμε καλά, καθόλου καλά…!
