Επίκαιρο όσο ποτέ το πρωτοσέλιδο του Παλμού από τον Δεκέμβριο του 1998 – γράφει ο Β. Γιαννακόπουλος

Το αντίγραφο του «Παλμού» που βλέπετε στην φωτογραφία, αγαπητοί φίλοι, στην ταυτότητα γράφει «Δεκέμβριος 1998». Ως πρώτο θέμα είχαμε επιλέξει να κάνουμε την αναγκαιότητα ίδρυσης Εμπορικού Συλλόγου στο Γαλάτσι.

Η διαπίστωση αυτή ήταν το αποτέλεσμα των ερευνών μας και των συζητήσεων με τους επιχειρηματίες και τους εμπόρους της πόλης μας. Ήταν η εποχή που για την αγορά πολλά ζητήματα, όπως οι εκπτώσεις, το ωράριο εργασίας, ο ανταγωνισμός, δεν είχαν ακόμα ρυθμιστεί. Διαβάζω από το εισαγωγικό του ρεπορτάζ του 1998:

«Η εποχή που το Γαλάτσι κατοικούνταν από λίγες μόνο οικογένειες και τα μικρά μαγαζιά στις γειτονιές μετριούνταν στα δάχτυλα καθώς οι τότε απαιτήσεις ήταν περιορισμένες, ανήκει στο παρελθόν. Το Γαλάτσι αποτελεί πλέον μια πόλη με 90.000 κατοίκους περίπου και η αγορά του ανεπτυγμένη και διευρυμένη πια και που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει σε ποικιλία και ποιότητα από άλλες αγορές.
»Όσο αυξάνει όμως ο αριθμός των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στην αγορά του Γαλατσίου αλλά και ο αριθμός των καταναλωτών που κινούνται σε αυτή, τόσο αυξάνονται και τα προβλήματα που προκύπτουν. Οι απαιτήσεις των καταναλωτών μεγαλώνουν, ο ανταγωνισμός (συχνά- πυκνά αθέμιτος) μεταξύ των εμπόρων, γίνεται ολοένα και πιο έντονος. Η εμπορική κίνηση πότε ανεβαίνει και πότε πέφτει κατακόρυφα, κι όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Η ανυπαρξία ενός τοπικού Εμπορικού Συλλόγου, ο οποιός ενδεχομένως να είχε δώσει λύσεις σε πολλά από τα προβλήματα για τη βελτίωση της εμπορικής ζωής στο Γαλάτσι, μας οδήγησε στο να πάρουμε κυριολεκτικά τους δρομους και να ζητήσουμε τη γνώμη των άμεσα ενδιαφερομένων, των Γαλατσιωτών επαγγελματιών για την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός τέτοιου Συλλόγου. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων κρίνει από «αναγκαία» έως «άκρως επιτακτική και απαραίτητη» την δημιουργία ενός τέτοιου συλλογικού οργάνου στο Γαλάτσι.»

Δυο ήταν οι ερωτήσεις τις οποίες είχαμε θέσει στους εμπόρους της πόλης μας;
1. Αν υπάρχει ανάγκη δημιουργίας Εμπορικού Συλλόγου στο Γαλάτσι και
2. Τί νομίζετε ότι θα μπορούσε να προσφέρει σε εσάς ο Εμπορικός Σύλλογος;
Οι απαντήσεις όλων των ερωτηθέντων ήταν θετικές και στις δύο ερωτήσεις. Να σημειώσω εδώ ότι αυτοί οι οποίοι απάντησαν στις ερωτήσεις μας κάλυπταν όλο το φάσμα της εμπορικής δραστηριότητας: έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, ένδυση, υπόδηση, κοσμήματα, καλλυντικά, είδη υγιεινής, είδη οικιακής χρήσης κα. Στη συνέχεια μέσω του «Παλμού» έγινε η πρώτη πρόσκληση – κάλεσμα προς τους εμπόρους της πόλης με την πρώτη συνάντηση να πραγματοποιείται στο σημερινό «Alea» όπου συμμετείχαν, αν θυμάμαι καλά, γύρω στα 80 άτομα.

Ακολούθησαν το Καταστατικό του Συλλόγου, οι εκλογές και το πρώτο εκλεγμένο Δ.Σ. με πρόεδρο τον Γιάννη Τζέμη. Νοικιάστηκε γραφείο το οποίο ήταν ανοικτό σε καθημερινή βαση τις απογευματινές ώρες, έγιναν παρεμβάσεις τόσο σε τοπικό όσο και στις αρμόδιες υπηρεσίες της κεντρικής εξουσίας για διάφορα θέματα, πραγματοποιήθηκαν επιμορφωτικά σεμινάρια στο γραφείο του Συλλόγου, και κάθε χρόνο γινόταν και ο καθιερωμένος χορός.
Μετά τον Γιάννη Τζέμη, πρόεδρος ανέλαβε, κατόπιν εκλογών βεβαίως, ο συμπολίτης μας Θοδωρής Μαργαρώνης υπό την προεδρία του οποίου συνεχίστηκε η ομαλή λειτουργία του Συλλόγου μέχρι το 2013 οπότε έληξε η θητεία του και δεν ξαναέθεσε υποψηφιότητα. Για τα επόμενα ένα με δύο χρόνια, ο Σύλλογος ήταν παρών – απών με αποκορύφωμα τα τελευταία δέκα (10) χρόνια που είναι αόρατος και στην κυριολεξία ανύπαρκτος.

Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο σήμερα γιατί η αγορά του Γαλατσίου, εκτός των προβλημάτων που αντιμετωπίζει λόγω της οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίζει και επιπλέον προβλήματα λόγω των έργων του μετρό. Ειδικά η Λ. Βεΐκου είναι ένα απέραντο εργοτάξιο και δεν υπάρχει ένα συλλογικό όργανο που να ενδιαφέρεται, να καταγράφει και να μεταφέρει τα ποικίλα προβλήματα προς τους υπευθύνους για να δίνονται οι λύσεις.
Ειλικρινά δεν έχω διάθεση να αντιδικήσω με κανέναν και για κανέναν λόγο. Η απόφασή μου να γράψω για τον Εμπορικό Σύλλογο ξεκινά πρώτον, από το ενδιαφέρον μου για όλους τους επιχειρηματίες της πόλης μας, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους μετά από 32 χρόνια γνωριμίας μας, είναι πλέον όχι απλά γνωστοί αλλά φίλοι μου. Και βέβαια δεν τους κάνω καμία χάρη γιατί πράγματι υπάρχουν προβλήματα στην λειτουργία της αγοράς και ο Εμπορικός Σύλλογος κρίνεται απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο να επαναλειτουργήσει.
Κι ένας δεύτερος λόγος είναι ότι βλέπω αυτό που συνέβαλα να δημιουργηθεί έχει πλέον καταρρεύσει κι αυτό με στενοχωρεί.

Ο «Παλμός», όπως και τότε έτσι και τώρα, παραμένει στο πλευρό των επιχειρηματιών και εμπόρων του Γαλατσίου και της Λαμπρινής και προσφέρει χείρα βοηθείας για την επαναλειτουργία του Εμπορικού Συλλόγου. Σήμερα μάλιστα από πιο ευνοϊκές συνθήκες γιατί, όπως γνωρίζετε, εδώ και 18 χρόνια είμαστε εβδομαδιαία εφημερίδα.