Γιάννης Κουτσούκος:Χρειάζεται μια άλλη πολιτική, κι εμείς δεν καταψηφίζουμε απλά αυτό το νομοσχέδιο, αλλά δουλεύουμε για μια προοδευτική πολιτική

Θα τολμούσα να πω ότι είναι η επιτομή αυτής της πορείας που οδήγησε στην πλήρη παράδοση στους δανειστές μιας αναξιοπρεπούς και αναξιόπιστης, αλλά πρόθυμης, Κυβέρνησης. 

Η πολιτική μας αυτή εκτίμηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδράζεται στο γεγονός ότι στα 235 άρθρα αυτού του νομοσχεδίου εμπεριέχονται: 

Πρώτον, τριάντα άρθρα που αφορούν την ίδρυση του υπερταμείου στο οποίο περιέχεται σχεδόν όλη η περιουσία του δημοσίου υπό τον έλεγχο των δανειστών. 

Δεύτερον, η τροπολογία των δέκα παραγράφων-άρθρων του αυτόματου Μηχανισμού Δημοσιονομικής Προσαρμογής, του λεγόμενου «κόφτη». 

Τρίτον, τα σαράντα τρία άρθρα για τη σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, για τη μετατροπή, δηλαδή, της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων σε ανεξάρτητη αρχή. 

Τέταρτον, τα είκοσι άρθρα που επιβάλουν νέους φόρους σε κινητά και ακίνητα, ύψους 1,8 δισεκατομμυρίων, δηλαδή φόρους παντού, έμμεσους και άμεσους.

Και πέμπτον, τα τριάντα άρθρα που παραδίδουν «κόκκινα» και «πράσινα» δάνεια στα ξένα funds προς δόξαν του «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» του κ. Τσίπρα. 

Συγκεκριμένα, το υπερταμείο με τις τέσσερις θυγατρικές δεσμεύει για έναν αιώνα -σας παρακαλώ- όλη την περιουσία του δημοσίου στην οποία υπάγονται τα πάντα και κινητά και ακίνητα. Οι δανειστές θα ελέγχουν τα διοικητικά και εποπτικά όργανα αυτού του υπερταμείου και θα έχουν βέτο σε όλες του τις αποφάσεις και για τις επενδύσεις και για ιδιωτικοποιήσεις και για τις εκποιήσεις. 

Για να καταλάβει ο ελληνικός λαός που μας ακούει: Για να διορίσει ένα μέλος, το καλύτερο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα ο κ. Τσακαλώτος, θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών. Αλλιώς δεν μπορεί να το κάνει. Και βεβαίως, σε αυτό το υπερταμείο δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και καμία λογοδοσία. Τα ζητήματα λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας που δημιουργούνται είναι τεράστια. Τα ανέπτυξε νωρίτερα στην ένσταση αντισυνταγματικότητας ο κ. Λοβέρδος.

Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την πρώτη στιγμή στην Επιτροπή δώσαμε μάχη για να μάθουμε το ύψος της περιουσίας και τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου που εμπεριέχονται σε αυτό το καινούργιο Ταμείο. Και μας κατηγόρησαν οι Υπουργοί της Κυβέρνησης ότι κωλυσιεργούμε.

Αλλά παρακαλώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, θα είχατε αυτούς εδώ τους πίνακες που αναφέρονται στη δημόσια περιουσία, στα ενενήντα ένα ακίνητα του δημοσίου που παραμένουν στο ΤΑΙΠΕΔ προς εκποίηση, στις έξι ΔΕΚΟ –ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ, ΕΛΤΑ Α.Ε.- αν δεν είχαμε κάνει αυτή την προσπάθεια για να μας πει η Κυβέρνηση τι εντάσσει και τι δεν εντάσσει; Δεν είδατε τον πανικό της Κυβέρνησης και το αλαλούμ μεταξύ του κ. Τσακαλώτου και του κ. Χουλιαράκη όπου άλλους πίνακες κατέθετε ο ένας και άλλους έπαιρνε πίσω ο άλλος; 

Και δεν μου λέτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –απευθύνομαι κυρίως στους συναδέλφους της Πλειοψηφίας, αλλά αυτό αφορά την Κυβέρνηση- η θυγατρική των συμμετοχών, πέρα από αυτές τις εταιρίες του δημοσίου, τι άλλη περιουσία έχει; Θα μας το πει κανείς;

Διαβάζω από τον απολογισμό του 2013 –γιατί αυτός είναι ο τελευταίος, τον απολογισμό του 2014 δεν τον έχει καταθέσει η Κυβέρνηση- ότι το κυκλοφορούν ενεργητικό του ελληνικού δημοσίου είναι 78,5 δισεκατομμύρια. Οι δε συμμετοχές και μακροπρόθεσμες απαιτήσεις είναι 64,9 δισεκατομμύρια. Αυτά μεταβιβάζονται στο Ταμείο; Τα ακίνητα που λέει η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου και τα οποία με βάση τον νόμο 3986/2011 έπρεπε να αποτυπώνονται στον απολογισμό του δημοσίου, μεταβιβάζονται και αυτά; Δεν είναι εύλογες αυτές οι απορίες; Δεν είναι λογικό να θέλει η Βουλή να ξέρει τι πουλιέται και τι δεν πουλιέται; Γιατί τα κρύβετε; Τι φοβόσαστε;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να θυμίσω σε όλους και κυρίως στους Υπουργούς της Κυβέρνησης, ότι το 2011 αποτρέψαμε αυτή την επιλογή των δανειστών. Εμείς την αποτρέψαμε κι έρχεστε εσείς, οι πρόθυμοι, να τα δώσετε όλα. Και αυτό είναι μια εκχώρηση της απόλυτης εξουσίας και κυριαρχίας του ελληνικού δημοσίου μέσω του Υπουργού Οικονομικών.

Γιατί είναι άλλο πράγμα να κάνεις τις απαραίτητες ιδιωτικοποιήσεις και να εξυπηρετείς τις δημοσιονομικές σου ανάγκες μέσω αυτών και άλλο πράγμα να τα παραδίδεις όλα και μάλιστα άνευ όρων: και συγκοινωνίες και δίκτυα και υποδομές. 

Εγώ θύμισα στον κ. Τσακαλώτο στην Επιτροπή τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις από την ελληνική επαρχία, όπου είχαμε το ελληνικό μονοπώλιο με τα σπίρτα, τα παιγνιόχαρτα του ελληνικού μονοπωλίου, το οινόπνευμα, το φωτιστικό πετρέλαιο, γιατί ενδεχομένως ο κ. Τσακαλώτος δεν τα ξέρει. Σε αυτό το καθεστώς μας ξαναγυρίζει αυτό το Ταμείο. 

Το δεύτερο σημείο αφορά τον λεγόμενο «κόφτη».

Ο κόφτης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι το μνημόνιο των μνημονίων. Δηλαδή, είναι ο αυτόματος μηχανισμός επιτήρησης της μνημονιακής πολιτικής. Άλλοι το είπαν τέταρτο μνημόνιο. Εγώ το αποκάλεσα «μνημόνιο plus». Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η Βουλή και ο Υπουργός, που έχει την εντολή του λαού να διαχειρίζεται τα οικονομικά του κράτους, πλέον δεν τα έχει. Όλα αυτά μπαίνουν σε ένα αυτόματο σύστημα περικοπής. Και υπάρχουν τεράστια ζητήματα και λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας. Τα ανέπτυξε ήδη ο κ. Λοβέρδος.

Έρχομαι τώρα στην ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.

Πιστεύω ότι αποτελεί όνειδος η επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης διά των Υπουργών της ότι δεν μπορούν να διασφαλίσουν την αξιοκρατία, την αντικειμενικότητα, τη χρηστή διοίκηση και γι’ αυτό δημιουργούν μία ανεξάρτητη Αρχή, εκτός ελέγχου, εκτός κανόνων, που θα αποφασίζουν και θα διατάζουν όσοι τοποθετηθούν εκεί. Και το κάνει αυτό η Κυβέρνηση, στην οποία παραδώσαμε μία ανεξάρτητη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, όπου αν νομίζει ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά της, θα μπορούσε και τους επικεφαλής να αλλάξει και να διορθώσει το καθεστώς. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι ανεξάρτητες Αρχές, σύμφωνα με το Σύνταγμά μας είναι είτε ελεγκτικές, είτε ρυθμιστικές. Δεν έχουν να κάνουν με τον σκληρό πυρήνα του κράτους που είναι τα δημόσια έσοδα. 

Έρχομαι τώρα στο τέταρτο σημείο που αφορά τους φόρους.

Φόροι παντού. Θυμίζω τι έλεγε η Κυβέρνηση για τον ΕΝΦΙΑ, όταν ήταν Αντιπολίτευση. Μάλιστα, είχε την ατυχία ο κ. Τσακαλώτος να είναι και εισηγητής τότε του ΣΥΡΙΖΑ. Έλεγε ότι θα τον καταργούσε και ότι θα έφερνε το φόρο της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Όχι απλά δεν καταργεί τον ΕΝΦΙΑ, αλλά αυξάνει τους συντελεστές. Και ποια είναι η δικαιολογία της Κυβέρνησης; «Μειώσαμε τις αντικειμενικές αξίες, άρα δεν επιβαρύνονται οι πολίτες και μόνο μερικές χιλιάδες θα επιβαρυνθούν». 

Αλήθεια, κύριε Υπουργέ; Έχετε πάει στην ελληνική περιφέρεια να δείτε ποιες είναι οι αντικειμενικές αξίες και ότι δεν τις μειώσατε στην επαρχία και κατά συνέπεια την αύξηση των συντελεστών θα την πληρώσουν οι πιο φτωχοί και οι πιο αδύναμοι; Έχετε πάρει χαμπάρι ότι με την αύξηση του συντελεστή στα οικόπεδα, θα την πληρώσουν τα ελληνικά χωριά, που κάθε σπίτι έχει και μερικά στρέμματα οικόπεδο; Το έχετε αντιληφθεί αυτό; 

Έχετε επίσης, κύριε Υπουργέ, καταλάβει ότι αυτή τη θεωρία της μεγάλης περιουσίας με την οποία πολιτευθήκατε, των πεντακοσίων χιλιάδων, του ενός εκατομμυρίου, την καταρρίψατε εσείς ο ίδιος, θεσπίζοντας όριο τα διακόσια χιλιάρικα ως ποσό πάνω από το οποίο θα επιβάλλεται ο πρόσθετος φόρος; 

Έρχομαι τώρα στον ΦΠΑ. Είναι συνεπής η Κυβέρνηση. Έχει μια πορεία αύξησης του ΦΠΑ, από 13% σε 23% και τώρα σε 24%, περίπου 420 εκατ. ευρώ. Ποιος θα τα πληρώσει αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Θα τα πληρώσουν οι πιο αδύναμοι. Βεβαίως, παραδίδει και το μειωμένο καθεστώς στα νησιά μας. 

Φόροι κατανάλωσης παντού και στα πάντα: τσιγάρα, ποτά, καφέδες, διαδίκτυο, ταξινόμηση αυτοκινήτων, αμοιβαία κεφάλαια, εταιρικά αυτοκίνητα, τέλη διανυκτέρευσης. Κάτι θα μου ξεφύγει. Είναι βέβαιον. Σε μερικές περιπτώσεις, ο φόρος είναι 100% της πρώτης ύλης, όπως έκανε και στο κρασί. 

Όλα αυτά κάνουν 1,8 δις. ευρώ. Είναι η τρίτη δόση ενός επαχθέστατου τρίτου μνημονίου. Η προηγούμενη δόση ήταν το ασφαλιστικό και το φορολογικό, πριν δέκα πέντε μέρες. Η προ προηγούμενη ήταν τα μέτρα του καλοκαιριού. Πακέτο 12,5 δισεκατομμυρίων μαζί με τα 3,6 του κυρίου Τόμσεν. Υφεσιακά, ομολόγησε χθες για πρώτη φορά ο κ. Τσακαλώτος. Μέχρι τώρα μας μιλούσαν για τα προκυκλικά, που δεν είναι υφεσιακά. Τα δικά μας ήταν υφεσιακά, θυμίζω τι έλεγαν στη Βουλή. 

Βεβαίως, έχουν μια φθηνή δικαιολογία, την οποία τη λένε και διάφοροι κωμικοί σχολιαστές: Τα δικά σας, λένε, τα υποθετικά όμως, ήταν είκοσι εννιά δισ. Εμείς βάζουμε εννιά δις., άρα κερδίζει και είκοσι δισεκατομμύρια ο λαός. Σιγά, αυτό είναι στη φαντασία σας. Εδώ, έχουμε «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν». Αυτό είναι τα μέτρα σας. 

Το πέμπτο σημείο είναι τα δάνεια.

Το ποσό της προστασίας της πρώτης κατοικίας που είχαμε θεσπίσει εμείς στο ΠΑΣΟΚ ήταν 320.000 ευρώ. Το πήγατε στα 180.000 ευρώ και τώρα το πηγαίνετε στα 140.000 ευρώ. Το μηδενίζετε σε έναν χρόνο. Δίνετε μία μεταβατική φάση ενός έτους, γιατί όταν τελειώσουν με τα μεγάλα δάνεια τα funds, θα ασχοληθούν και με την πρώτη κατοικία. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο μηχανισμός που προβλέπεται για τη διεκπεραίωση των λεγόμενων «κόκκινων», αλλά και των «πράσινων» δανείων είναι το συμπλήρωμα του άλλου μηχανισμού της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και αφορά την ιδιωτική περιουσία του ελληνικού λαού. 

Και οι αναδιαρθρώσεις θα οδηγήσουν επιχειρήσεις κρίσιμες για την ελληνική οικονομία, όπως ο τουρισμός, στα χέρια ξένων και μετά θα έρθει η σειρά της πρώτης κατοικίας. 

Αυτός είναι ο θανατηφόρος συνδυασμός των πέντε βασικών αξόνων του νομοσχεδίου, που, όπως είπα, επιβεβαιώνει τη βασική μας εκτίμηση ότι πρόκειται για μια υποτελή διαπραγμάτευση και πλήρη παράδοση.

Στον αυτόματο πιλότο μιας χαμηλής πτήσης μπαίνει η χώρα, την τεχνογνωσία του οποίου έχουν οι δανειστές. 

Κυρίες και κύριοι, γιατί, όμως, φτάσαμε εδώ; Ήταν μοιραίο να φτάσουμε εδώ; Φτάσαμε εδώ διότι ακριβώς η Κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση και ως κυβέρνηση υπονόμευσε τη χώρα και αυτό-υπονόμευσε τον εαυτό της. Κλώτσησε όλες τις ευκαιρίες. Μας οδήγησε στις πρόωρες εκλογές. Δεν πήγε να κάνει μία έντιμη συμφωνία στις 20 του Φλεβάρη, που η χώρα δεν είχε χρεοκοπήσει. Σπατάλησε το χρόνο μέχρι το καλοκαίρι και όταν κατάλαβε ότι θα πέσουμε όλοι στον γκρεμό και θα έχει το κρίμα στο λαιμό της, έκανε άτακτη οπισθοχώρηση. Αλλά τότε ήταν παραδομένη και ανίκανη να διαπραγματευτεί. 

Και έτσι φτάσαμε εδώ, σε αυτό το νομοσχέδιο που παραδίδεται η δημόσια περιουσία, που παραδίδονται τα δημόσια έσοδα, που τα δημοσιονομικά μας είναι στον έλεγχο των δανειστών, τα δάνεια πάνε στα «κοράκια» και έχουμε τα πακέτα των 12,5 μέτρων.

Αλλά το νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχει μόνο αυτά. Δημιουργεί νέες θέσεις και κάνει και δαπάνες. Έχει και ρουσφέτια. Χαρίζει και φόρους.

Την ώρα που φορολογούμε τους πολίτες, χαρίζουμε φόρους σε κάποιους μεγάλους που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, τον ειδικό φόρο κατανάλωσης. Δεν καταργούμε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο φυσικό αέριο που πάει στους απλούς πολίτες, το καταργείτε για κάποιους μεγάλους.

Αναφέρομαι επίσης στη διαγραφή ποινών που έχει επιβάλλει η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Λίγοι είναι κι αυτοί. Αναφέρομαι στις ρυθμίσεις του κ. Τσιρώνη για τα δάση, στο φύλο συκής του κ. Δρίτσα για τα λιμάνια, στην ψηφιακή φιλολογία της Γενικής Γραμματείας που δημιουργείται.

Και φυσικά τιμωρεί τους αγρότες, διότι οι αγρότες των ορεινών, των προβληματικών και των νησιώτικων περιοχών είναι αυτοί που κάνανε χρήση της διάταξης που λέει ότι «αγρότης χαρακτηρίζεσαι και με το 35% του εισοδήματός σου». Τους βγάζει έξω από τα προγράμματα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Δηλαδή, δεν μπορεί να πάρει ένας μια αρμεκτική μηχανή και θα τους φορολογήσει επιπλέον. Γιατί λέγανε ότι δίνουνε αφορολόγητο στους αγρότες. Θα τους φορολογήσετε, λοιπόν, και αυτούς εκτός και αν δεν το έχετε καταλάβει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Επομένως, για να τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι δεν πρέπει να πανηγυρίζουν οι συνάδελφοι της πλειοψηφίας. Πρέπει να δούνε την πραγματικότητα, αυτή η πολιτική δεν οδηγεί πουθενά. Δεν μπορεί να βγάλει την οικονομία από το αδιέξοδο και το τέλμα, διότι δεν έχει όραμα, δεν έχει σχέδια, δεν έχει πολιτική σταθερότητα. 

Χρειάζεται μια άλλη πολιτική, κι εμείς δεν καταψηφίζουμε απλά αυτό το νομοσχέδιο, αλλά δουλεύουμε για μια προοδευτική πολιτική διαχείρισης των μεγάλων προβλημάτων της χώρας.”