Ο Παλμογράφος!

Προς κ. Κιούπη

Θα μπορούσα να δημοσιεύσω τη συκοφαντική και υβριστική επιστολή σας, αν είχατε αφιερώσει έστω δυο γραμμές για να απαντήσετε στο σχόλιό μου, στο προηγούμενο φύλλο του Παλμού, και το οποίο αφορούσε άλλη επιστολή σας που διαβάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο της 7ης Ιουνίου και είχε σχέση με κάποια απόφαση του Προέδρου του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Γαλατσίου.
Όπως λέτε στην επιστολή που μου στείλατε, «δεν θα σου απαντήσω (σ.σ. εμένα) επί της ουσίας γιατί είναι προφανές ότι αγνοείς και το θέμα των ΑμΕΑ και το θέμα του Πολτιιστικού Οργανισμού». Έχετε δικαίωμα να διατυπώνετε όποια άποψη θέλετε. Αλλά μετά από 25 χρόνια ενασχόλησής μου με τα κοινά της πόλης, κάτι έχω μάθει.
Και βέβαια, γνωριζόμαστε μεταξύ μας σε αυτή την πόλη και ο καθένας, κ. Κιούπη, κρίνεται από τις πράξεις του. Εγώ προσωπικά αλλά και το μέσο το οποίο εκπροσωπώ δίνουμε εξετάσεις στην κοινωνία του Γαλατσίου και κρινόμαστε εδώ και 25 χρόνια. Εσάς, κ. Κιούπη, είναι η πρώτη φορά που σας γνωρίζει η πόλη μας. Θα αξιολογηθείτε, θα κριθείτε και στο τέλος θα δούμε το αποτέλεσμα. Αν και τα πρώτα μηνύματα δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά για το πρόσωπό σας.

Προς
κα Χρυσαυγή
Γκουβέτσου

Ωστόσο, δεν μπορώ να πω το ίδιο για την επιστολή που μου έστειλε (μία μία, παιδιά, οι επιστολές για να προλαβαίνω) η κα Χρυσαυγή Γκουβέτσου, δικηγόρος, ως απάντηση σε σχόλιό μου στο φύλλο του Παλμού στις 3 Ιουνίου. Είναι μια επιστολή ευπρεπέστατη, απαντά επί της ουσίας και χρησιμοποιεί επιχειρήματα για να αντικρούσει αυτά τα οποία είχα γράψει για το πρόσωπό της στο συγκεκριμένο σχόλιο. Γι’αυτό εξάλλου δημοσιεύεται αυτούσια η επιστολή της στη σελ. 27.
Δυο κουβέντες μόνο τώρα γι’αυτά που αναφέερι η κα Γκουβέτσου στην επιστολή της.
Το να κάνεις κριτική στα πεπραγμένα κάποιου και να αναφέρεσαι σε συγκεκριμένα γεγονότα, αυτά δεν αποτελούν λάσπη, κα. Γκουβέτσου. Λάσπη είναι η συκοφαντία και η αναφορά σε ανύπαρκτα γεγονότα και καταστάσεις. Εγώ αναφέρθηκα στην περίοδο που προσφέρατε τις υπηρεσίες σας στο Δήμο Γαλατσίου και όχι όταν είσασταν δημοτική σύμβουλος.
Όσον αφορά τη θέση τώρα τη δική μου για το θέμα του Παλαί, την έχω διατυπώσει εδώ και χρόνια, όταν έγραψα ότι επιτέλους θα πρέπει να αποφασίσουμε σαν κοινωνία τι θέλουμε και όχι τι δεν θέλουμε για το Παλαί. Το έχω γράψει επανειλημμένως, το λέω και τώρα: Ο Δήμος Γαλατσίου θα έπρεπε να διεκδικήσει και να πάρει μόνος του τη διαχείριση του Ολυμπιακού Ακινήτου. Επίσης, έχω γράψει ότι για να καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας του Παλαί θα πρέπει να γίνει μερική εμπορική εκμετάλλευση των 35.000 τ.μ. στεγασμένων χώρων του.
Αν η θέση μου αυτή ταυτίζεται με τη θέση της διοίκησης του Δήμου Γαλατσίου ή με οποιουδηποτε άλλου, ουδόλως με απασχολεί.

Τέλειωσαν τα έργα ανάπλασης
στην πλατεία Κύπρου

Η νέα πλατεία που παραδίδεται στους κατοίκους είναι φυσικά καλύτερη και πιο εύχρηστη αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Δεν είχε προβλεφθεί στη μελέτη ανάπλασης – και αυτής της πλατείας όπως και της διπλανής της – η ενοποίηση των δύο μικρών πλατειών σε μία.
Ας το έχει υπόψιν της η διοίκηση του δήμου και σε κάποιο μελλοντικό τεχνικό πρόγραμμα, να προχωρήσει στην ενοποίηση των δύο πλατειών με ταυτόχρονη πεζοδρόμηση των γύρω δρόμων για να αναβαθμιστεί περαιτέρω η ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Αλλά, ρε παιδιά, 20 παγκάκια, σε μια τόση μικρή πλατεία, δεν είναι υπερβολικός ο αριθμός;

Εδώ και ένα μήνα

όλοι οι δρόμοι του Γαλατσίου έχουν οργωθεί, κυριολεκτικά, από συνεργεία που εκτελούν έργα του ΟΤΕ.
Δεν είμαι αντίθετος ούτε εγώ ούτε φυσικά κανένας για την τεχνολογική ανάπτυξη. Αυτές οι ντουλάπες, όμως, που τοποθετούνται σ’όλες τις γωνιές των δρόμων, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο χαμηλές; Δεν είναι και ό,τι καλύτερο να βλέπεις μπροστά σου σ’όλες τις διασταυρώσεις αυτές τις τρίφυλλες ντουλάπες. Δεν ξέρω αν γίνεται τεχνικά αλλά θα μπορούσαν να είναι, για παράδειγμα, οριζόντες αντί κάθετες.
Θα έπρεπε δε να επιδειχθεί μεγαλύτερη προσοχή και να μην τοποθετούνται όπου νά’ναι, όπως αυτή στη φωτογραφία που είναι τοποθετημένη στην άκρη του πεζοδρομίου επί της Λ. Βείκου. Είπαμε, καλά τα έργα εκσυγχρονισμού αλλά με σεβασμό στην καθημερινότητα των πολιτών.