See EU later

Ο τίτλος ανήκει στη βρετανική εφημερίδα SUN και μάλλον περιγράφει με τον πιό περιεκτικό τρόπο όσα πρόκειται να ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα στην Ευρώπη. Το βρετανικό δημοψήφισμα δεν τάραξε απλά τα λιμνάζοντα νερά, άνοιξε επίσημα ένα μεγάλο κύκλο αμφισβήτησης για τη δομή, το χαρακτήρα και το περιεχόμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κάτι που θα μπορούσε να είχε κάνει, έστω και σε πολύ μικρότερο βαθμό, το ελληνικό δημοψήφισμα αν δεν γινόταν η προμελετημένη πολιτική κωλοτούμπα. Ήταν άλλωστε το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν απογοητευμένοι οπαδοί του Bremain: να βρουν έναν Αλέξη να κάνει το ΟΧΙ, ΝΑΙ. Επειδή όμως αυτά δεν γίνονται στην Βρετανία, τέτοιοι πολιτικοί επιβιώνουν μόνο στα προτεκτοράτα, άρχισαν οι τακτικές, οι εκβιασμοί, οι απειλές και η τρομοκρατία.    
Πρώτα μαζεύτηκαν οι 6 υπουργοί των ιδρυτικών κρατών της Ένωσης και είπαν στους Βρετανούς ότι πρέπει να αποχωρήσουν άμεσα. Να φύγετε το συντομότερο δυνατόν, τους είπαν, με τη γνωστή γερμανική αυστηρότητα. Και με την εκδικητικότητα του μικρού παιδιού. Αφού δεν μας θέλετε εσείς, δεν σας θέλουμε κι εμείς! Επίδειξη δύναμης; Μάλλον αδυναμίας. Ο βρετανικός λαός αψήφισε όλες τις απειλές και τους εκβιασμούς, δεν υπάκουσε στους πολιτικούς του ηγέτες και πήγε κόντρα σε όλο το ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο. Αυτό που φοβήθηκαν οι Γερμανοί, μέσω των έξι, ήταν ότι το παράδειγμα των Βρετανών είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν κι άλλοι. Σουηδοί πρώτοι και καλύτεροι, Γάλλοι, Δανοί, Ολλανδοί. Φοβούνται ένα ντόμινο αποχωρήσεων και σφίγγουν τα λουριά για τους υπόλοιπους.  Τα αντιευρωπαϊκά αισθήματα δεν περιορίζονται στη Βρετανία. Στις 10 χώρες της ΕΕ που συμμετείχαν πρόσφατα σε έρευνα του Pew Research Center, περίπου ένας στους δύο πολίτες δήλωσε δυσαρεστημένος με την Ένωση. Ένας μέσος όρος της τάξης του 42% ήθελε επιστροφή των εξουσιών στις εθνικές κυβερνήσεις, έναντι 19% που ήθελε να εκχωρηθούν ακόμη περισσότερες εξουσίες στην ΕΕ.
Οι Γερμανοί επιχειρηματίες είναι πιο λογικοί όμως. Και, κυρίως, είναι ρεαλιστές. Ο πρόεδρος του γερμανικού Συνδέσμου Εξαγωγικού Εμπορίου BGA, Άντον Μπέρνερ είπε: «Εκείνο που θα πρέπει να αποφύγουμε είναι μια ρήξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, ειδάλλως θα μπορούσαν να ακολουθήσουν κι άλλες χώρες με αποτέλεσμα τη διάσπαση της Ευρώπης». Ο πρόεδρος του Γερμανικού Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου DIHK, Έρικ Σβάιτσερ προέβλεψε θεμελιακές αλλαγές σε πολλές από τις συνολικά 2.500 γερμανικές εταιρείες που έχουν την έδρα και την παραγωγή τους στη Βρετανία. «Θα πρέπει να υπολογίζουν ότι θα μειωθεί η παραγωγή τους», είπε. «Το αποτέλεσμα εξασθενεί την ίδια τη Βρετανία, την Ε.Ε. και τη Γερμανία, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά», τόνισε ο Μάρκους Κέρμπερ, διευθυντής του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών BDI. Για το BDI χρειάζεται να γίνει μια νέα αρχή στην Ε.Ε., και κυρίως κοινός παρανομαστής των διαπραγματεύσεων που θα ξεκινήσουν με τη Βρετανία για τη ρύθμιση των μελλοντικών της σχέσεών της με την Ε.Ε. να είναι ο περιορισμός των ζημιών για τις εταιρείες, τους απασχολούμενος και το εισόδημά τους. Ιδιαίτερα πλήττονται οι εργαζόμενοι στην αυτοκινητοβιομηχανία, στην ενέργεια, στις τηλεπικοινωνίες, στους τομείς ηλεκτρονικής και μετάλλου αλλά και στο λιανεμπόριο. Διαπραγματεύσεις προτείνουν, λοιπόν, οι επιχειρηματίες.
Οι Βρετανοί δεν είναι ξενοφοβικοί. Υπήρξαν αυτοκρατορία για αιώνες και οι μισοί κάτοικοί τους προέρχονται από όλες τις γωνιές του πλανήτη. Ινδοί, Πακιστανοί, Αφρικανοί, Αυστραλοί και άλλοι πολλοί ζουν στην ίδια χώρα αρμονικά. Την οικονομική επέλαση των Γερμανών στη χώρα τους, την ανεργία που αυτή έφερε και τη σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία είναι που δεν αντέχουν. Ούτε η ακροδεξιά κέρδισε το δημοψήφισμα, ούτε ο εθνικισμός, όσο κι αν βολεύει τους πάσει θυσία «Μένουμε Ευρώπη». Η απώλεια της οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας είναι που τους τρόμαξε.
Τους ετοιμάζουν κι άλλα τρομακτικά. Έχουν βάλει τη Σκωτία να απειλεί με απόσχιση και την Ουαλλία με ανεξαρτητοποίηση. Εμμέσως πλην σαφώς απειλούν με διάλυση το Ηνωμένο Βασίλειο. Ξεχνώντας ότι οι Βρετανοί είναι αιώνες τώρα οι μεγαλύτεροι διπλωμάτες, παγκοσμίως. Είναι παντού χωμένοι, όπου υπάρχει αναταραχή. Κύπρος, Συρία, Λιβύη, Αραβικές χώρες, Αφρικανική ήπειρος. Έφτασαν στο σημείο να τους απειλούν και με ανεξαρτητοποίηση του Γιβραλτάρ. Ξεχνώντας ότι οι Βρετανοί δεν δίστασαν να διανύσουν χιλιάδες ναυτικά μίλια και να επανακτήσουν τα πολύ μακρινότερα νησιά Φώκλαντ, όταν αυτά ανεξαρτοποιήθηκαν επιθυμώντας την ένωση με την Αργεντινή. Λέτε να υποκύψουν στους εκφοβισμούς των ευρωπαίων γραφειοκρατών;
Α, και δεν βιάζονται να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα φύγουν όποτε είναι έτοιμοι να φύγουν. Ως το Σεπτέμβριο, όταν και θα κάνουν αλλαγή πρωθυπουργού, δεν πρόκειται να κάνουν καμία κίνηση. Ο επόμενος πρωθυπουργός τους είναι που θα ξεκινήσει τη διαδικασία , σύμφωνα με το άρθρο 50 περί αποχώρησης. Ουσιαστικά έχουν όλη την Ευρώπη σε ομηρεία. Οι αγορές δεν αντέχουν σε αστάθεια και θα πιέζουν για συμφωνίες και διαπραγματεύσεις. Οι Βρετανοί όμως έχουν δύο χρόνια περιθώριο, από τη στιγμή που θα υποβάλλουν αίτηση αποχώρησης, για να την ολοκληρώσουν. Ετοιμαστείτε για μια ακόμα παγκόσμια παρτίδα σκακιού. Με πολλές στρατηγικές αλλά και πολλές ανατροπές. Εκτιμήσεις για τους κερδισμένους και χαμένους έχουν να γίνονται πολλές και, ως συνήθως, οι περισσότερες θα ανατρέπονται από τα γεγονότα.
Για τους Βρετανούς, οι Γερμανοί στήνουν το Δ’ Ράιχ και δεν έχουν σκοπό να τους βοηθήσουν σε αυτό. Για όσους διαβάζουν τα ψιλά των ειδήσεων, τρομακτική ήταν η δήλωση της κ. Μέρκελ, λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα. «Η Γερμανία θα χρειαστεί να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες σημαντικά από το σημερινό τους επίπεδο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει εξωτερικές απειλές», δήλωσε. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σήμερα σε θέση να αμυνθεί έναντι εξωτερικών απειλών και δεν μπορεί απλά να βασίζεται στη διατλαντική σχέση με τις ΗΠΑ», τόνισε η Μέρκελ σε ομιλία της σε μια σύνοδο για οικονομικά θέματα στο Βερολίνο. «Ασφαλώς αυτό σημαίνει ότι μια χώρα όπως η Γερμανία, η οποία σήμερα δαπανά περίπου το 1,2% του ΑΕΠ για την άμυνα, και οι ΗΠΑ, που δαπανούν 3,4% του ΑΕΠ για την άμυνά τους, θα πρέπει να συγκλίνουν», υπογράμμισε η συντηρητική καγκελάριος. Η Μέρκελ πρόσθεσε πως η Γερμανία δεν μπορεί να περιμένει από άλλους να επωμίζονται το βάρος της άμυνάς της μακροπρόθεσμα.
Είδε κανένας, κάποια χώρα του πλανήτη, να απειλεί στρατιωτικά τη Γερμανία;;; Όχι βέβαια. Αλλού το πάνε οι Γερμανοί. Θέλουν να επιβεβαιώσουν την οικονομική τους κυριαρχία στην Ευρώπη και με τη στρατιωτική κυριαρχία στη συνέχεια.  Και οι Βρετανοί το έχουν καταλάβει…