UK-EXIT (BrExit)

Το ΗΒ από την στιγμή που μπήκε στην ΕΟΚ άρχισε να διαφοροποιείται τόσον όσον αφορά τις προσπάθειες δημιουργίας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής όσο και τη Εσωτερικής Αγοράς. Και τα δυο κόμματα της πολιτικής σκηνής του ΗΒ και κυρίως το Εργατικό εκείνης της εποχής (όπως και το ΠΑΣΟΚ της εποχής του Ανδρέα), ήταν μεγάλοι αντίπαλοι στην προσπάθεια εισόδου, η οποία έγινε από ατύχημα γιατί απείχαν οι εργατικοί και πολλοί βουλευτές των συντηρητικών και έτσι η ψηφοφορία στο Αγγλικό Κοινοβούλιο έγειρε υπέρ της ένταξης. Όπως με ατύχημα μπήκε, έτσι και με ατύχημα άρχισε η διαδικασία εξόδου λόγω της προσπάθειας επίλυσης εσωκομματικών προβλημάτων των «τόρηδων». 

Ποτέ οι Άγγλοι συντηρητικοί και εργατικοί δεν δέχτηκαν να λαμβάνονται αποφάσεις που θα επηρέαζαν την πορεία της χώρας τους από σώμα εκτός του δικού τους κοινοβουλίου. Αυτό υπήρξε κατάλοιπο της πάλαι ποτέ κραταιούς «Γηραιάς Αλβιόνος» και αυτή η νοοτροπία επηρέασε και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες όπως π.χ. η διακοπή των αγροτικών επιδοτήσεων. Μπορώ να ισχυριστώ και από ιδίαν πείρα, λόγω της θητείας μου στις Βρυξέλλες, ότι η πολιτική του ΗΒ ουδέποτε είχε ταυτιστεί με την ιδέα μιας πράγματι ενωμένης Ευρώπης, την οποία επιθυμούσε μάλλον σαν μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών και όχι τόσο ως μια καθ’ όλα συγκροτημένη Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία. Ενδεικτικό των προθέσεων του ΗΒ απέναντι στην Ε.Ε. είναι και το γεγονός ότι σε κανένα από τα δημόσια κτήρια της χώρας δεν κυματίζει η ευρωπαϊκή σημαία με τα 28 αστέρια, πλην σε εκείνο που είναι η έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Λονδίνο!!!

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος απέδειξε τις πραγματικές προθέσεις των Βρετανών απέναντι στην ΕΕ. Πάντα ήθελαν μια ΕΕ ως μια δράκα «εμπόρων του κερατά» και όχι μια συμπολιτεία με κοινή εξωτερική και οικονομική πολιτική. Τον μόνο κοινό ευρωπαϊκό θεσμό που δέχτηκαν είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), λόγω βεβαίως των άμεσων οικονομικών ωφελειών από τις αγροτικές επιδοτήσεις που θα είχαν οι Άγγλοι αγρότες συμπεριλαμβανομένων βέβαια και των λόρδων μεγαλογαιοκτημόνων. Όταν από το 1988 διαφάνηκε η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την συγκεντροποίηση της λήψης αποφάσεων στις Βρυξέλλες, το ΗΒ μέσω της τότε πρωθυπουργού Μάρκαρετ Θάτσερ αντιτάχθηκε σθεναρά. Η Θάτσερ υποστήριζε ότι αυτή η πολιτική θα οδηγούσε σε ομοσπονδιακές δομές, ενώ η ίδια υποστήριζε ότι ο ρόλος της ΕΕ έπρεπε να περιοριστεί στη διασφάλιση του ελεύθερου εμπορίου και του ανόθευτου ανταγωνισμού. Η αντιευρωπαϊκή της πολιτική άρχισε να διχάζει το κόμμα της, δημιουργώντας δύο αντίπαλες τάσεις, μια φιλοευρωπαϊκή και μια αντιευρωπαϊκή. Δυστυχώς όμως μετά από μερικά χρόνια επικράτησε ο Θατσερισμός στην Αγγλική πολιτική απέναντι στην ΕΕ, ο οποίος στάθηκε μεγάλο εμπόδιο στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. 

Η κοινωνική πολιτική της ΕΟΚ του Ζακ Ντελορ ανατράπηκε συστηματικά από την συνεχή άρνηση και παρελκυστική πολιτική των Θατσερικών εκπροσώπων του ΗΒ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και να είστε βέβαιοι ότι θα προσπαθήσουν να διαπραγματευθούν μια έξοδο με όλα τα οφέλη του κράτους μέλους χωρίς τις απορρέουσες υποχρεώσεις. Αυτό είναι πολύ πιθανό να γίνει εφικτό γιατί το ΗΒ ενδιαφέρεται κυρίως για την ελεύθερη αγορά και διακίνηση κεφαλαίων. Αν όμως αυτό γίνει αποδεκτό τότε θα αρχίσει να κτυπά ηχηρά το καμπανάκι διάλυσης της ΕΕ που γνωρίζουμε. 

Θα πρέπει όλα τα κράτη μέλη να το δουν αυτό και να αποφασίσουν ανάλογα. Μέσα σε αυτά και η Ελλάδα για την οποία πάλι το πολιτικό μας σύστημα αποδεικνύεται λίγο. Το λέω αυτό γιατί δεν άκουσα για καμιά σύσκεψη για το πώς η Ελλάδα θα σταθεί απέναντι σε αυτό το πρωτοφανές για τα ΕΟΚικά χρονικά ζήτημα. 

Θέλω να σημειώσω εδώ, για τους θιασώτες εξόδου της χώρας από την ΕΕ, ότι μια ολόκληρη Μεγάλη Βρετανία αποφάσισε να εγκαταλείψει την ΕΕ και δεν έγινε η καταστροφή του κόσμου. Μέσα σε μια βδομάδα έγινε η ανάκαμψη των χρηματιστηριακών αγορών και επικρατεί παγκόσμια ψυχραιμία. Φανταστείτε να έβγαινε η Ελλάδα, θα ήταν γεγονός μικρότερο από μια μύγα να τσιμπήσει ελέφαντα…. Τις πρώτες μέρες μετά το δημοψήφισμα, πολλά δημοσιογραφικά «μυαλά» μίλαγαν για την αύξηση διδάκτρων στην Αγγλία, πλήγμα στον τουρισμό κτλ. Δεν καταλαβαίνουν ότι μόνο από τις 30.000 έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν στην Αγγλία δημιουργούνται μηνιαία έσοδα για τα αγγλικά πανεπιστήμια κοντά στα 30.000.000€; Θα είναι τόσο χαζοί λοιπόν οι Άγγλοι να βάλουν περιορισμούς ώστε να τους φύγουν οι φοιτητές; Παρεμπιπτόντως που είναι τα δικά μας ιδιωτικά πανεπιστήμια; Μήπως είναι καιρός να το δούμε το θέμα; Το αν η ΕΕ έχει κατρακυλήσει σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές αυτό σε ένα μεγάλο μέρος οφείλεται στην Αγγλία. 

Κατά τη γνώμη μου είναι καλλίτερα για την ΕΕ μια έξοδος της Αγγλίας γιατί έτσι θα δοθούν μεγαλύτερες δυνατότητες προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, πράγμα που συμφέρει απόλυτα την Ελλάδα, αλλά όχι βέβαια το διεφθαρμένο μας πολιτικό σύστημα. Για παράδειγμα μια ενιαία αγορά όσον αφορά τα τραπεζικά θέματα θα είχε ως αποτέλεσμα την ισορροπία στα επιτόκια δανεισμού (spreads) ώστε να μη δανείζεται σήμερα η Γερμανία με αρνητικά επιτόκια και να χρηματοδοτείται ουσιαστικά από εμάς και άλλες χώρες με υψηλά επιτόκια δανεισμού. Αυτό συνεπάγεται και μια κοινή οικονομική πολιτική. Είναι καλλίτερο για την Ελλάδα να έχει ενταχθεί σε μια τέτοια πολιτική παρά να είναι έρμαιο του κάθε αδαούς Έλληνα πολιτικού που δεν σκέφτεται τίποτ’ άλλο από τα ρουσφέτια για την επανεκλογή του. Ακόμη μεγαλύτερο όφελος θα είχε η Ελλάδα αν υπήρχε αυτό που λένε «Κοινή Εξωτερική Πολιτική». Είδαμε απτά αποτελέσματα με την συμφωνία για τους πρόσφυγες. Φανταστείτε τώρα αν υπήρχε μια πιο ολοκληρωμένη εξωτερική πολιτική. Βέβαια πολλοί θα πουν ότι απεμπολούμε την εθνική κυριαρχία. Μα ποια εθνική κυριαρχία; Υπάρχει σήμερα αυτό το φρούτο στην Ελλάδα; Εδώ δεν πάει ένας εισαγγελέας να ασκήσει τουλάχιστον δίωξη κατά αγνώστων σε αυτούς που καίνε τα τρόλεϊ και μιλάμε για εθνική κυριαρχία; Εδώ οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Αιγαίο και πέρα από κάποιες διπλωματικές διαμαρτυρίες δεν κάνουμε τίποτα. Εδώ τα σήκωσαν εναντίον μας και οι Αλβανοί που κάποτε τους ταΐζαμε. Δεν ντρεπόμαστε; 

Ο Κ. Καραμανλής που μας έβαλε στην ΕΟΚ έκανε μεγάλη ευεργεσία στη χώρα και την συνέχισε το ΠΑΣΟΚ που παρά το ότι φώναζε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» διαπραγματεύτηκε τα ΜΟΠ και άνοιξαν οι κρουνοί των ECU, αν θυμάστε, για την Ελλάδα. Μετά έγινε κατακλυσμός χρήματος από το πακέτο Ντελόρ και ξεκίνησαν έργα που ακόμη δεν έχουν τελειώσει όπως ο ΠΑΘΕ. Σε αυτό όμως δεν φταίει η ΕΟΚ, αλλά το «Ελληνικό δαιμόνιο» που έφαγε τα λεφτά με διάφορα κόλπα στη Μύκονο και στις αστακομακαρονάδες.