Το 1966, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών καθιέρωσε την 21η Μαρτίου
ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Αφορμή ήταν όσα συνέβησαν στις
21 Μαρτίου 1960, όταν χιλιάδες μαύροι, από το Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής
βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν, διεκδικώντας ίσα δικαιώματα με
τους λευκούς. Στη διάρκεια των ειρηνικών διαδηλώσεων 70 άνθρωποι έπεσαν
νεκροί και 180 τραυματίστηκαν από τα πυρά των αστυνομικών.
Από τότε όμως, δεν άλλαξαν και πολλά. Ο ρατσισμός έχει πολλά και
διαφορετικά πρόσωπα. Και αφορά την ξενοφοβία και την καθημερινή
συμπεριφορά προς όλους εκείνους τους ανθρώπους που βιώνουν τον
αποκλεισμό. Ο ρατσισμός αφορά τη στάση μας να μην ανεχτούμε το
διαφορετικό, καταδικάζοντας κάποιους συνανθρώπους να παραμένουν στο
περιθώριο, ασκώντας πολλές και διαφορετικές μορφές βίας.
Σήμερα ο ρατσισμός βρίσκει έδαφος και ανθίζει στο ζήτημα των προσφύγων.
Και έτσι οι αιτίες που δημιουργούν τα φαινόμενα αποκλεισμού
διαιωνίζονται, σε πολλές περιπτώσεις επιβραβεύονται από πολιτικά κόμματα
που αναπαράγουν την ανισότητα και την απορρίπτουν ότι είναι
διαφορετικό.