Ευρωπαίοι τοκογλύφοι

Μέρες του 2015 ξαναζούμε. Τότε που τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας στέρευαν, οι επικείμενες δόσεις για τα χρέη ήταν βαριές, η κυβέρνηση μάζευε αποθεματικά ταμείων και ό,τι άλλο διαθέσιμο ρευστό κυκλοφορούσε και όλη η Ελλάδα ζούσε μέσα σε ένα κλίμα τρομοκρατίας της ενημέρωσης. Θα εγκριθεί η επόμενη δόση από τα ευρωπαϊκά ταμεία για να πληρωθούν οι «δανειστές» ή θα χρεοκοπήσουμε. Η μόνιμη αγωνία που έχει κάθε χρήστης: θα μπορέσει να βρει λεφτά για να πάρει την επόμενη δόση του;

H «αξιολόγηση» έπρεπε να είχε «κλείσει» εδώ και μήνες αλλά η συμφωνία αναβάλλεται συνεχώς. Δεν γνωρίζουμε την απόφαση του σημερινού Eurogroup. Αν, βέβαια, αυτό πήρε κάποια απόφαση. Γιατί όλο από αναβολή σε αναβολή πάει. Κι εκεί που διαφαίνεται κάποια συμφωνία, οι «θεσμοί» επιστρέφουν με όλο και πιο απαιτητικούς όρους, με όλο και πιο δυσβάσταχτα «αναγκαία μέτρα» που πρέπει να παρθούν. Με όρους και απαιτήσεις που ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Κι όλα μοιάζουν όπως τότε. Το ρεπορτάζ της Δευτέρας έλεγε ότι τα δημόσια έσοδα πάνε όλο και χειρότερα. Το Φεβρουάριο αυξήθηκαν οι οφειλές του Δημοσίου προς την αγορά. Το κράτος μαζεύει ευρώ-ευρώ τα λεφτά των δόσεων και αρνείται να πληρώσει όσους το προμηθεύουν. Έτσι, εταιρείες που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους μένουν χωρίς ρευστό, αυτές δεν πληρώνουν ούτε μισθούς σε εργαζόμενους ούτε οφειλές τους σε συνεργαζόμενες εταιρείες κι αυτό το ντόμινο στάσης πληρωμών εξαπλώνεται σε όλη την αγορά η οποία ζει άλλη μία εποχή οικονομικής ασφυξίας. Στο διάστημα αυτό όσες επιχειρήσεις δεν αντέχουν χωρίς ρευστό, κλείνουν. Για πάντα!
Κι αν τυχόν ξεχάσαμε το «εφιαλτικό» 2015, φροντίζει να μην το ξεχάσουμε, ένας από τους συμβολικούς πρωταγωνιστές του, ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάϊσελμπλουμ. Τότε είχε αρνηθεί, με θεατρικό τρόπο, εθιμοτυπική χειραψία με τον Βαρουφάκη. Χειρονομία συμβολική και άκρως υποτιμητική για το συνομιλητή του υπουργό αλλά και για όλη τη χώρα που εκπροσωπούσε.
Την Τρίτη ήταν προσκεκλημένος από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, το οποίο τον είχε καλέσει να μετάσχει στη συζήτηση για το ελληνικό πρόγραμμα και τις διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση. Ο Ολλανδός δεν παρέστη για τρίτη φορά σε προγραμματισμένη συζήτηση που αφορούσε την Ελλάδα. «Ομόφωνη καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την πολλοστή άρνηση του Γερούν Ντάισελμπλουμ να απαντήσει ερωτήσεις για τις θυσίες που κάνουν οι πολίτες μας», έγραψε στο Twitter ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, Αντόνιο Ταγιάνι. «Είναι και θέμα στοιχειώδους ευγένειας», ανέφερε ακόμη σε δηλώσεις του.
Ο Γερούν δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα λοιπόν. Ο εκβιασμός των δανειστών απέναντι στη χώρα μας είναι ωμός κι αυτός είναι απλά η φωνή των εντολοδόχων του. Δεν αποφασίζει ο ίδιος για τίποτα, εντολές εκτελεί και σύμφωνα με αυτές συμπεριφέρεται. Ας το κρατήσουν αυτό όσοι, από πολιτική μισαλλοδοξία, είχαν συνταχθεί μαζί του όταν πρόσβαλε το Βαρουφάκη. Επίσης όταν τον «στήριζαν» με το σύνθημα «Γερούν γερά …» στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Τελευταία, έδειξε όλη του την απέχθεια για τη χώρα μας και όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, είπε, «έχουν φάει όλα τους τα λεφτά σε ποτά και σε γυναίκες»!
Αλλά γιατί να δώσει σημασία στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ο Γερούν; Μήπως, αυτό κυβερνάει; Συμβολικός θεσμός είναι, όπου μόνο συζητήσεις γίνονται. Αλλού παίρνονται οι αποφάσεις. Κεκλεισμένων των θυρών. Ας το καταλάβουμε κι εμείς. Η Ευρώπη, ως σύνολο, δεν υπάρχει. Είναι πλέον προφανές και στα νήπια ότι οι εταίροι, παρά τις ονειρώξεις και τη στοχευμένη προπαγάνδα, δεν ήταν ποτέ εταίροι αλλά μαφιόζοι, τοκογλύφοι του χειρίστου είδους. Τα λεφτά τους θέλουν κι επειδή ξέρουν ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», είναι ευκαιρία να πάρουν γη, ύδωρ και ό,τι άλλο πολύτιμο υπάρχει στη χώρα. Τη ΔΕΗ εδώ και τώρα, για παράδειγμα. Ανατρέξτε και θυμηθείτε τί έγινε με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης σε Ανατολικό Βερολίνο και Ρωσία και πόσο βίαια και ακαριαία ήταν η μεταφορά εθνικού πλούτου σε ιδιώτες και «ταμεία» αποκρατικοποιήσεων (τα οποία και τότε διήυθυνε ο Σόιμπλε).
Ως μοναδικό αντίβαρο στις εμμονές της Γερμανικής Ευρώπης αναδύεται με ομαλά επιταχυνόμενη συγκρουσιακή πορεία η ακροδεξιά της Λεπέν και φυσικά ο Τραμπ. Το πιθανότερο σενάριο στην Ευρωζώνη είναι το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» με αφετηρία τη Γαλλία, εφόσον αναδειχθεί νικητής των εκλογών το Εθνικό Μέτωπο – πριν χρεοκοπήσει ο χρηματοπιστωτικός τομέας της Ιταλίας, ο οποίος βρίσκεται στα όρια του κραχ.
Η κατάσταση στον τραπεζικό τομέα της Ευρώπης είναι εκρηκτική, ειδικά όσον αφορά την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία, επειδή δεν διαθέτουν τα υπόλοιπα πλεονεκτήματα της Γερμανίας – όπως είναι τα τεράστια πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της (περί τα 300 δισ. ευρώ), ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός και η δυνατότητα δανεισμού της με φθηνά επιτόκια, χωρίς να απαιτείται η στήριξη της ΕΚΤ, όπως συμβαίνει με τις άλλες χώρες. Ειδικότερα οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Ισπανίας, η SANTANDER, η BBVA και η CAIXA, εξέδωσαν στις αρχές του έτους νέα δάνεια, ύψους 8,6 δισ. ευρώ – επτά φορές πιο πολλά από την ίδια περίοδο του προηγουμένου χρόνου. Κάτι ανάλογο συνέβη μόνο το 2007, την εποχή δηλαδή που η κερδοσκοπική φούσκα των ενυπόθηκων δανείων στη χώρα έφτασε στο αποκορύφωμα της – ενώ φαίνεται πως μιμούνται τη γαλλική εφεύρεση της έκδοσης ομολόγων, τα οποία είναι συμβατά με την εσωτερική διάσωση των τραπεζών (bail-in-able).
Εν τω μεταξύ ο Τσακαλώτος πηγαινοέρχεται μήπως και σώσει τίποτα. Με το αφορολόγητο στα 5.600 ευρώ για τον άγαμο και στα 5.900 για τους έγγαμους, θα πληρώσουν φόρο ακόμη και όσοι έχουν εισοδήματα της τάξης των 421 ευρώ/μήνα σε ό,τι αφορά στους μισθωτούς και 490 ευρώ/μήνα σε ό,τι αφορά στους συνταξιούχους. Έκαναν επίσης πρεμιέρα αυτό το μήνα και οι συντάξεις – φιλοδώρημα των 195 ευρώ…
Τα νέα δάνεια για τη χώρα είναι ό,τι ο ΕΝΦΙΑ για τους πολίτες οι οποίοι δεν έχουν κανένα εισόδημα από ακίνητα. Αγοράζεις ένα ακίνητο με δάνειο, το πληρώνεις δηλαδή παραπάνω από όσο αξίζει και το Κράτος σε φορολογεί αρχικά απλά και μόνο γιατί μπορείς να πληρώνεις το δάνειο και μετά σε φορολογεί και για την καθαυτού κατοχή του ακινήτου με εικονική «αντικειμενική» αξία, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχεις καν την πλήρη κυριότητα.
Αντί οι τοκογλύφοι να αρπάζουν τις περιουσίες μας αυτοπροσώπως και να στοχοποιούνται, φορτώνουν εικονικά χρέη στα κράτη όπου ελέγχουν τις κυβερνήσεις , τα κράτη κατάσχουν τις περιουσίες, τις μεταβιβάζουν στα ταμεία τύπου ΤΑΙΠΕΔ κι από εκεί μαζικά τα ακίνητα καταλήγουν χωρίς κόστος στα χέρια των αρπακτικών. Για το γωνιακό ακίνητο – Ελλάς, η ίδια τύχη προβλέπεται.