Ορεινοί χειμερινοί προορισμοί, ιδανικοί για αξέχαστες αποδράσεις

Οι ορεινοί προορισμοί έχουν την τιμητική τους κατά τους χειμερινούς, κυρίως, μήνες καθώς έχουν πολλά να προσφέρουν στους επισκέπτες τους, τόσο από πλευρά φυσικού κάλλους και αναψυχής όσο και από πλευράς δραστηριοτήτων. Ας δούμε κάποιους από αυτούς, όπως τους προτείνους οι ειδικοί του athinorama.gr (athinorama travel) ώστε να πάρετε μια ιδέα όσοι θέλετε να ξεφύγετε από το κλεινόν άστυ.

• ΠΗΛΙΟ
Πέτρινες πηλιορείτικες πλατείες και τσίπουρο στη χειμωνιάτικη λιακάδα, διαδρομές μέσα στα πλατάνια με θέα τη θάλασσα, ορφανό κοκορέτσι στον Παλιό Σταθμό στις Μηλιές, πιάτα με άγρια μανιτάρια στην Τσαγκαράδα, βόλτες με άλογα στην Αργαλαστή… Κλασικό, αγαπημένο, χιλιοπερπατημένο, το Πήλιο είναι ένα βουνό που μπορεί ακόμη να μας εκπλήξει.
Η Μακρυνίτσα και η Πορταριά είναι τα πιο κοντινά στο Βόλο χωριά, στην ουσία αποτελούν το μπαλκόνι του. Σταθερή αξία οι Μηλιές και η Βυζίτσα – ειδικά η δεύτερη είναι πασίγνωστη για τα αρχοντικά της που έχουν μετατραπεί σε ξενώνες. Η Τσαγκαράδα και η Ζαγορά αναδεικνύουν με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο το προφίλ του ανατολικού Πηλίου με την άγρια βλάστηση και τη θέα στις υπέροχες παραλίες του Αιγαίου. Η Αργαλαστή, τέλος, και ο Λαύκος αποτελούν την πιο γλυκιά και μεσογειακή εκδοχή του βουνού, με τα ατελείωτα ελαιοπερίβολα, τη «λιμναία» θέα στον κλειστό κόλπο του Παγασητικού και τους ήρεμους ρυθμούς. Φυσικά τα χωριά δεν εξαντλούνται σε αυτή την πρώτη περιγραφή.
Όρεξη να ’χετε και το κοντέρ του αυτοκινήτου σας μπορεί να γράψει ατελείωτα χιλιόμετρα, καθώς θα εξερευνείτε τους δεκάδες οικισμούς του, από τα Χάνια του χιονοδρομικού μέχρι το «νησιώτικο» Τρίκερι στη μύτη της χερσονήσου.
• ΑΡΑΧΟΒΑ
Η Αράχοβα αποκαλύπτει τις δυνατότητές της μόνο σ’ αυτούς που ψάχνουν στις σωστές διευθύνσεις. Εκδρομή πρώτη, ανάμεσα στα έλατα, από Αράχοβα Αγόριανη. Εκδρομή δεύτερη, με θέα στη θάλασσα, Δελφοί – ο αρχαιολογικός χώρος τώρα το φθινόπωρο είναι πραγματικά μαγικός. Και, μόλις πέσει το πρώτο γερό χιόνι, γραμμή για Κελάρια. Δεν ξέρετε σκι; Μα δεν είναι απαραίτητο. Κι εμείς ξαπλώστρα θα πιάσουμε έξω από το σαλέ, για ηλιοθεραπεία και κους κους.
• ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ
Ζαλισμένοι από τις στροφές του Τυμφρηστού, πίνουμε τον πρώτο καφέ στην κεντρική πλατεία του Καρπενησίου.
Μικρό και Μεγάλο Χωριό και Κορυσχάδες είναι τα ωραιότερα χωριά της διαδρομής και οι προσεγμένοι ξενώνες τους μας κάνουν να τα προτιμούμε για διαμονή στην κοιλάδα. Η Ευρυτανία όμως δεν τελειώνει εδώ. Εξίσου κλασικές, αν και όχι τόσο πολυσύχναστες, είναι οι διαδρομές για Κρίκελο και Δομνίστα ή, στην αντίθετη κατεύθυνση, για Βίνιανη και Φραγκίστα, τα χωριά της λίμνης δηλαδή, καθώς σε κοντινή απόσταση απλώνεται η υδάτινη έκταση της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών.
Οι μυημένοι της Ευρυτανίας προτείνουν Φιδάκια, το χωριό με την πιο πανοραμική θέα στη λίμνη. Αν έχετε τζιπ, θα επιχειρήσετε και μια είσοδο στα Άγραφα. Καιρού επιτρέποντος, θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε όλο το δίκτυο χωματόδρομων που καταλήγει στο Νομό Καρδίτσας και στη Λίμνη Πλαστήρα. Μοναδική on the road εμπειρία. Ναι, αυτό είναι το μυστικό της Ευρυτανίας: πολυτέλεια υψηλής ποιότητας και παράλληλα ανέγγιχτη off road ομορφιά για τους τρελαμένους του βουνού.
• ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ
Είναι εντυπωσιακό το πώς μια τόσο απομακρυσμένη περιοχή της Ελλάδας κατάφερε να καθιερωθεί ως σταθερό highlight των ταξιδιωτικών εξορμήσεων. Μόλις πέσουν οι πρώτες βροχές και οι καμινάδες των πέτρινων ζαγορίτικων σπιτιών αρχίσουν να καπνίζουν, το κομβόι των Αθηναίων ξεκινάει.
Την ημέρα αναζητάμε τα ωραιότερα «μπαλκόνια» με θέα στο Βίκο, δοκιμάζουμε τις αντοχές του αμαξιού μας οδηγώντας προς Γυφτόκαμπο ή απλώς χαλαρώνουμε δίπλα στις φυσικές κολυμπήθρες του Πάπιγκου. Κι όταν πέσει το σούρουπο δίνουμε ραντεβού σε γνωστά κι αγαπημένα σημεία για καφέ και φαγητό.
• ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ
Ίσως το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα στην ορεινή Ελλάδα – χαλάλι τα 340 χιλιόμετρα που χρειάζεται να διανύσουμε για να απολαύσουμε αυτή τη μαγική στιγμή που ο ήλιος χάνεται πίσω από τις κορυφές των Αγράφων, τα φιόρδ σκοτεινιάζουν και τα νερά της λίμνης παίρνουν ένα απόκοσμο μπλε χρώμα.
Τα πρωινά περπατάμε στις όχθες της λίμνης, στις πλαζ των Καλυβίων Πεζούλας ή του Λαμπερού. Νοικιάζουμε ποδήλατα και χαράζουμε τις δικές μας διαδρομές στις παραλίμνιες εκτάσεις, κανονίζουμε μια βόλτα με τα άλογα του Ιππικού ομίλου ή και με κανό-καγιάκ. Τα απογεύματα απολαμβάνουμε τη θέα από το Νεοχώρι. Οι έχοντες οικολογικές αναζητήσεις παίρνουν πληροφορίες για τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης ενώ οι υπόλοιποι τους περιμένουν, τσιμπολογώντας σαντουιτσάκια και ακούγοντας μουσική ή επιλέγουν μια εκδρομή μέχρι το εκτροφείο πέστροφας της Καρίτσας.
• ΕΛΑΤΗ – ΠΕΡΤΟΥΛΙ
Αγαπάμε την Ελάτη. Μας αρέσει η ζωντάνια της αλλά και τα μπαράκια της. Ο στενός ορεινός δρόμος περνάει μέσα από πυκνά δάση ελάτων, διασχίζει ειδυλλιακά ξέφωτα, τα περίφημα περτουλιώτικα λιβάδια, για να καταλήξει στο ίδιο το Περτούλι. Ένας δρόμος όλος κι όλος το χωριό, με σπίτια δεξιά κι αριστερά μέσα στην αγκαλιά του δάσους, αλλά με αξιόλογη ξενοδοχειακή υποδομή. Αν το ζητούμενο είναι η ξεκούραση, αράζετε στον ξενώνα σας και απολαμβάνετε την ομορφιά της φύσης με σύντομους περιπάτους γύρω από το χωριό – το δάσος εξάλλου σας πολιορκεί από παντού. Αν πάλι το αυτοκίνητό σας διψάει για χιλιόμετρα, συνεχίζετε την ορεινή διάσχιση του Κόζιακα: Νεραϊδοχώρι, Πύρρα, Άγιος Νικόλαος, και μετά η μεγάλη κατηφόρα που μας οδηγεί στην κοίτη του Ασπροποτάμου.
• ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Φοιτητικοί ρυθμοί, μια παλιά πόλη εντός του κάστρου από τις ωραιότερες στην Ελλάδα και δεκάδες επιλογές για εκδρομές εκτός. Σαββατοκύριακο στα Γιάννενα σημαίνει πρώτα απ’ όλα βόλτες εντός του κάστρου, στην προκυμαία και στο νησάκι. Αυτά είναι τα πιο γραφικά κομμάτια της πόλης, ενώ το πιο νευραλγικό σημείο του nightlife είναι τα δρομάκια πέριξ της προκυμαίας και εκείνα στο κέντρο. Αξίζει όμως να εξερευνήσετε και την υπόλοιπη πόλη: να αγοράσετε μια μπουγάτσα από τα cult μπουγατσάδικα της οδού Αβέρωφ, να χαζέψετε τη λαϊκή του Σαββάτου όπου διάφορες γιαγιάδες κουβαλάνε τα ζαρζαβατικά τους από το χωριό, να αναζητήσετε τη χαμένη γοητεία στην περιοχή του γυαλί καφενέ (η παλιά εμπορική γειτονιά).
Για σούπα βραστή και θέα 180°, τέλος, ανηφορίστε προς το χωριό Λιγκιάδες, το καλύτερο μπαλκόνι για την Παμβώτιδα.
• ΦΑΛΑΚΡΟ
Το όρος Φαλακρό και φυσική ομορφιά διαθέτει και εξαιρετικής ποιότητας χιόνι που κάνει όλους τους μυημένους σκιέρ να μιλάνε γι’ αυτό. «Επίνειο» του χιονοδρομικού ο Βώλακας, ένα εύρωστο χάρη στην εξόρυξη μαρμάρων χωριό. Η κεντρική του πλατεία έχει super low budget ψησταριές (σημειωτέον η ποιότητα του φαγητού είναι μια χαρά, καθώς τα κρέατα είναι ντόπια και οι πατάτες από το γειτονικό Νευροκόπι απλώς ποίημα).
Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω συναντάμε το μικροσκοπικό χωριό Γρανίτης.
• ΚΑΪΜΑΚΤΣΑΛΑΝ
Ο σχεδόν εγκαταλειμμένος μέχρι πριν από λίγα χρόνια Άγιος Αθανάσιος έχει γίνει πλέον ένα από τα πιο αγαπημένα χωριά των Βορείων. Όμορφοι ξενώνες, εντυπωσιακές βίλες, μπαράκια κι ένα πολύχρωμο πλήθος συνθέτουν την εικόνα. Η διαδρομή μέχρι το χιονοδρομικό είναι απλώς υπέροχη. Προσοχή όμως στις απότομες στροφές του δρόμου. Αν ο χρόνος το επιτρέπει, οι καλύτερες εκδρομές με βάση τον Άγιο Αθανάσιο είναι προς τη Φλώρινα και τις Πρέσπες, το Νυμφαίο και τα χωριά γύρω από τη λίμνη Βεγορίτιδα.
Η εμπειρία που δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε είναι το κολύμπι στο Θερμοπόταμο, στα Λουτρά Λουτρακίου Πέλλας: μια λίμνη με σταθερή θερμοκρασία 30°C, χωμένη μέσα στο καταπράσινο τοπίο (να εύχεστε να το πετύχετε χιονισμένο!). Το χιονοδρομικό χαρακτηρίζεται εύκολο, με μαλακές πίστες κυρίως. Οι αμετανόητοι αντι-σκιέρ νοικιάζουν έλκηθρα και snowmobiles ή αράζουν στο cafe΄ του πέτρινου σαλέ διευρύνοντας τον κύκλο των γνωριμιών τους στα 2.069 μέτρα!
• ΜΑΙΝΑΛΟ
Στεμνίτσα, Δημητσάνα, Βυτίνα, Λαγκάδια, τα χωριά του Μαινάλου συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε γραφικότητα, κρατώντας όμως το καθένα την προσωπικότητά του. Η Βυτίνα φέρει την πατίνα της παλιάς τουριστικής δόξας, η Δημητσάνα ξεπροβάλλει αγέρωχη με τα υπέροχα αρχοντικά της, η Στεμνίτσα πάλι έχει μια πιο εσωστρεφή ομορφιά, ενώ τα Λαγκάδια παίζουν με το πλεονέκτημα της μοναδικής τους τοποθεσίας πάνω σε μια απόκρυμνη χαράδρα. Τα χωριά της ορεινής Αρκαδίας δεν εξαντλούνται φυσικά σε αυτή την πρώτη καταμέτρηση.
• ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Το μεγαλύτερο χιονοδρομικό των… νοτίων προαστίων έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι εδώ και αρκετά χρόνια. Η ορεινή κωμόπολη έλκει ένα πολυσυλλεκτικό κοινό. Από τη μία τα πούλμαν των κλασικών εκδρομέων που γεμίζουν τις τουριστικές ταβέρνες και από την άλλη ο πολύχρωμος νεαρόκοσμος να κατακλύζει τα cafe΄ s του κεντρικού πεζόδρομου (μια χαρά τα μαγαζιά, αν και παντοτινή μας αγάπη παραμένει το καφενεδάκι του σιδηροδρομικού σταθμού). Οι περιπατητές τσεκάρουν τις αντοχές τους στο φαράγγι του Βουραϊκού, οι οικογένειες πηγαίνουν για πέστροφα στο πλατανόδασος του Πλανητέρου. Αυτά μέχρι να πέσει το πρώτο χιόνι, οπότε το χιονοδρομικό με το μεγάλο ξύλινο σαλέ του διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος.
• ΖΗΡΕΙΑ
Στα Τρίκαλα της ορεινής Κορινθίας θα έπρεπε να στηθεί μνημείο «ευγνωμονούντων Αθηναίων». Δεν είναι και λίγο, 140 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας, να απολαμβάνεις τα έλατα της Ζήρειας και τις ψησταριές των Μεσαίων Τρικάλων. Αυτό όμως που μας εξιτάρει στην περιοχή είναι το δίκτυο των χωματόδρομων που προσφέρεται για δεκάδες περιηγήσεις στο οροπέδιο της Ζήρειας. Η μικροσκοπική λίμνη Δασίου είναι ο τοπ προορισμός: τα έλατα περικυκλώνουν τις όχθες της δημιουργώντας ένα σκηνικό για ξωτικά.
Αν διαθέτετε όχημα με τετρακίνηση οι δυνατότητες είναι ακόμη πιο πολλές. διασχίστε όλο το οροπέδιο και ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής στρίψτε για Γκούρα (οπότε θα πεταχτείτε μέχρι τη Στυμφαλία) ή για Ζαρούχλα, οπότε θα περάσετε και από το Φενεό με την τεχνητή λίμνη του φράγματος της Δόξας και το παλιό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου.
• ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ
Ανεβαίνοντας το φιδωτό δρόμο για τα Βαρδούσια, ο ήχος της μηχανής σού ακούγεται ξένος. Πλάι, μπροστά, πίσω σου, παντού, όλο χαράδρες, πράσινο, τρεχούμενα νερά κι επιβλητικές δασωμένες πλαγιές. Κάτι ξέρουν οι ορειβάτες που δίνουν ραντεβού στον Αθανάσιο Διάκο (Μουσουνίτσα) και με κάθε ευκαιρία παίρνουν το δρόμο για την κορυφή.
Εσείς βέβαια μπορείτε να ρουφήξετε το τοπίο πιο χαλαρά, περπατώντας στα σοκάκια του χωριού ή κάνοντας μια μικρή διαδρομή στο πεζοπορικό μονοπάτι Ε4. Και το βράδυ, βάλσαμο η κρεατοφαγία στις ταβέρνες της πλατείας. Βαρδούσια όμως δεν είναι μόνο η διάσημη πλέον Μουσουνίτσα.
Στην πίσω πλευρά του βουνού, μια χούφτα μικρά χωριουδάκια, που παρακολουθούν τη ροή του Μόρνου από ψηλά, διεκδικούν κι εκείνα μερίδιο στις εξορμήσεις σας. Κουκλίστικοι οι Πενταγιοί, το πέτρινο χωριό της Μαρίας της Πενταγιώτισσας.
• ΟΡΕΙΝΗ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ
Όσοι θέλουν να προσθέσουν μια ιδέα περιπέτειας στο χειμωνιάτικο γουικέντ τους παίρνουν το δρόμο για την ορεινή Ναυπακτία. Όμορφη, με το καλοδιατηρημένο κάστρο της, η Ναύπακτος μπορεί να σε κρατήσει για λίγο με τα θέλγητρά της, μέχρι δηλαδή να σου πάρουν τα μυαλά τα ορεινά χωριά της. Μεγαλύτερα και πιο γνωστά η Ελατού και η Άνω Χώρα, βυθισμένα στα έλατα και τις καστανιές. Αν και βρίσκονται αρκετά χρόνια στην ταξιδιωτική μας ατζέντα, δεν έχουν απογειωθεί τουριστικά διατηρώντας το χαμηλό τους προφίλ. Θα περπατήσετε στο δάσος, θα δοκιμάσετε ντόπιες γεύσεις στις ταβέρνες του χωριού, θα παρασυρθείτε σε τσιπουροκαταστάσεις με τους ντόπιους, θα λατρέψετε τις off road διαδρομές.