Η ποιότητα της πολιτικής

Θα μπορούσε κάποιος να θέσει ως τίτλο του άρθρου «η ποιότητα των πολιτικών» και μετά θα προέκυπτε το ερώτημα ποιος από τους δύο προηγείται. Μοιάζει με το παιχνίδι «η κότα με το αυγό», αλλά είναι προφανές ότι η ποιότητα των πολιτικών καθορίζει και την ποιότητα της πολιτικής.

Τα λέω αυτά γιατί αρχές καλοκαιριού είμαστε μάρτυρες μιας κατάστασης που θυμίζει τις πρώτες μέρες του ΠΑΣΟΚ του 1981, αλλά με πιο επικίνδυνο τρόπο για τη χώρα. Οι πολιτικοί της σημερινής κυβέρνησης μας δίνουν την εντύπωση, και πολλοί βέβαια το πιστεύουν, ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε έναν ασφυκτικό κλοιό του καπιταλισμού, ο οποίος απεργάζεται τρόπους να εμποδίσει την πορεία της χώρας προς τον «σοσιαλισμό και την λαϊκή κυριαρχία». Επί πέντε μήνες οι άνθρωποι που μας δανείζουν δεν έκαναν δηλώσεις για τις συζητήσεις με την Ελληνική κυβέρνηση. Μετά όμως τις αμετροεπείς δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών, οι θεσμοί (κατά ΣΥΡΙΖΑ), άρχισαν να κάνουν δηλώσεις σε μια προσπάθεια είτε να αυτοπροστατευτούν, είτε να βοηθήσουν την ελληνική κοινωνία να αποφύγει το γλίστρημα στον καιάδα. Μετά τις δηλώσεις των θεσμών και συγκρίνοντάς τες με αυτά που ακούμε εδώ, βλέπουμε ότι οι άνθρωποι της κυβέρνησης μας δουλεύουν. Ακούμε ισχυρισμούς Ελλήνων πολιτικών ότι τους ζητούν περικοπές συντάξεων, αύξηση ΦΠΑ κ.τ.λ., κ.τ.λ. Όταν όμως τους ζητείται να γίνουν πιο συγκεκριμένοι, τότε παραδέχονται ότι αυτά που ζητάνε αν εφαρμοστούν θα έχουν σαν συνέπεια π.χ. τη μείωση συντάξεων. Αναρωτιέμαι, μόνο οι συνταξιούχοι υπάρχουν σε αυτό το κράτος; Δεν υπάρχουν 2 εκατομμύρια άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα;
Όμως οι δηλώσεις γίνονται με τέτοιο έξυπνο τρόπο που ένας δημοσιογράφος για να καταλάβει το πραγματικό νόημα των λέξεων, πρέπει να είναι όχι μόνο ευφυής, αλλά και γνώστης των πραγμάτων. Για παράδειγμα, μας ζητά η τρόικα να αυξήσουμε αμέσως τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης στα 62 χρόνια και η κυβέρνηση που κρέμεται από τα «…ίδια» τους αντιπροτείνει να γίνει σταδιακά μέχρι το 2022!!! Αν γίνει τώρα η αύξηση ορίων, έχουμε κέρδος κοντά στα 2 δισ., αλλά αν πάμε χρόνο το χρόνο δεν ξεπερνάνε τα 300 εκατ. Δεν καταλαβαίνουν οι πολιτικοί ότι για να ξεκινήσει το συντομότερο η ανάπτυξη πρέπει να παρθούν αμέσως δραστικά μέτρα;
Ακούμε διάφορους πολιτικούς του ΣΥΡΙΖΑ να λένε πράγματα ανεδαφικά και πολλοί από αυτούς εύχονται να μη γίνει συμφωνία ώστε να πάρει ο λαός την κατάσταση στα χέρια του, όπως έλεγαν στην συγκέντρωση της περασμένης Τετάρτης (17/6/15) στο Σύνταγμα.
Φτάσαμε στο σημείο να γίνεται αλλοίωση της πραγματικότητας και τα θέσφατα να είναι αυτά που καθορίζει το κόμμα. Πολλές φορές την ημέρα ζούμε στιγμές που θυμίζουν τους Λένιν και Στάλιν και την κυριαρχία της μοναδικής αλήθειας αυτής που πρεσβεύει το κόμμα, ιδέες δηλαδή του 1900. Είδαμε και την πρόεδρο της Βουλής να επιτίθεται και με πρωτοφανή τρόπο και να απαξιώνει τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα γιατί παρέδωσε, λέει, την έκθεσή του σε φορητή μνήμη υπολογιστή (στικάκι). Προσπάθησα και έμαθα σε γενικές γραμμές για την έκθεση που ήταν υποχρεωμένος ο Στουρνάρας να στείλει. Έγραφε λοιπόν η έκθεση ότι ακόμη και σήμερα αν γίνει συμφωνία, παρά το ότι η χώρα έχει σχεδόν μπει στην ύφεση, θα έρθει δυναμική ανάκαμψη και μείωση της ανεργίας. Αν όμως δεν υπάρξει μια συμφωνία τότε τα πράγματα θα μας οδηγήσουν εκτός ευρώ και όσο για τον πληθωρισμό ουδείς γνωρίζει που θα φτάσει. Αυτό, η σχολαστική, παντογνώστης, πολυπράγμων και αμετροεπής πρόεδρος της Βουλής το θεώρησε σαμποτάζ στην «αγωνιζόμενη για το καλό της Ελλάδας κυβέρνηση». Φαντάζομαι στις κομματικές συγκεντρώσεις την ορολογία που θα χρησιμοποιούν για την συμπεριφορά των εταίρων.
Η πρόεδρος της Βουλής δεν είχε καμιά αρμοδιότητα να επιστρέψει την έκθεση του διοικητή της ΤΕ, ούτε να του υπαγορεύσει τι θα γράψει και ούτε ότι διασπείρει ανησυχίες, όπως δεν είχε καμιά δουλειά να πάει το περασμένο Σάββατο να συγχρωτίζεται με τους ομοφυλόφιλους στην πλατεία Κλαυθμώνος και να τους καλεί και στην Βουλή. Ρώτησε τους πολίτες; Θα καλέσουν, λέει, τον Στουρνάρα και στη Βουλή να απολογηθεί για τις πράξεις του και η Μακρή θα του κόψει μήνυση. Το άτομο που δεν γνωρίζει γραμματική και δεν ξέρει να μιλήσει, θα τα βάλει με το Στουρνάρα….
Η ποιότητα των πολιτικών είναι αυτή που θέλει να χαϊδέψει τα αυτιά μιας δικτατορίας συνταξιούχων, όπως έγραψαν στο www.capital.gr, και να προσποριστεί και μια άλλη μεγάλη ομάδα των επί θύραις συνταξιούχων, αυτών δηλαδή που θέλουν να βγουν στην σύνταξη πριν τα 60. Επιμένουμε σε αυτό, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι οι Ιταλοί θα κληθούν να ψηφίσουν βοήθεια στην Ελλάδα ώστε να δίνονται συντάξεις πριν τα 62 ενώ αυτοί συνταξιοδοτούνται στα 67!!! Κανένας συνταξιούχος δεν φώναξε στις διαδηλώσεις για την νεολαία. Ο καθένας για τα παιδιά του δηλαδή. Να του μειώσουν την σύνταξη π.χ. 50 ευρώ, όπως έλεγε το email Χαρδούβελη, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια του να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Αιδώς Αργείοι.
Ποια είναι η ποιότητα της πολιτικής που προσπαθεί να μην αλλάξει τίποτα στην χώρα; Να ζητά να παραμείνουν οι δομές ίδιες ώστε να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται τα μεγάλα συμφέροντα; Μια τέτοια πολιτική είναι συντηρητική και εφαρμόζεται ως ειρωνεία της φύσης από κόμμα που έχει ως θέσφατο την δημοκρατία και τον προοδευτισμό. Όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι η κυβέρνηση δεν συζητά σοβαρά με τους κατ’ αυτήν θεσμούς. Δεν είναι σοβαρότητα στα μέτρα που προτείνονται να εγγράφονται και 25 εκ. ως έσοδα από το κυνήγι των ανέλεγκτων από το ΚΤΕΟ αυτοκινήτων!!! Νομίζουν ότι οι συνομιλητές μας τρώνε κουτόχορτο; Ούτε βέβαια άκουσα μέσα στις ελληνικές προτάσεις να μπαίνει ρήτρα ότι αφού θα υπάρξει συμφωνία μετά να βοηθήσουν η Γερμανία κυρίως, αλλά και οι άλλες χώρες ώστε να έρθουν επενδύσεις στην Ελλάδα.
Με τα παραπάνω δεν εξαιρώ τα προηγούμενα εντός κυβέρνησης κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ούτε βέβαια και το ΚΚΕ που ακόμη και σήμερα ονειρεύεται την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων. Για να μιλήσω και για την συγκυβέρνηση, αν είμαστε σήμερα σε αυτό το αδιέξοδο οφείλεται κυρίως στον Σαμαρά που αντί να προχωρήσει με γνώμονα το καλό της χώρας, επικεντρώθηκε μετά τις ευρωεκλογές στο κτύπημα του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζοντας πρώιμες προεδρολογίες και ότι έληξε το μνημόνιο κ.τ.λ. Ο Σαμαράς, θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος, ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε το ασκό του Αιόλου και σήμερα φυσούν όλοι οι αέρηδες μαζί και δεν γνωρίζουμε προς τα πού θα οδηγηθούμε.

ΥΓ.: Για να δείτε την διαφορά των ανάλγητων καπιταλιστών βορειοευρωπαίων που έχουν όμως ποιοτικούς πολιτικούς, η πρώην αρθρογράφος του «Παλμού» Ζωή Τερζοπούλου, που τελείωσε με άριστα το μαθηματικό του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπέβαλε αίτηση για μεταπτυχιακά στην Ολλανδία. Είδαν οι άνθρωποι το βιογραφικό και την βαθμολογία της και της έδωσαν υποτροφία σπουδών μόνο από την αίτηση και χωρίς να την δουν προσωπικά. Να γιατί η Ολλανδία, μια χεσιά τόπος, έχει να μας δανείσει λεφτά αν βέβαια υπάρξει συμφωνία. Εμείς τι κάνουμε; Έχουμε πανεπιστήμιο δημοκρατικό και με καλό πανεπιστημιακό άσυλο…