Το κείμενο που ακολουθεί αναρτήθηκε στο site της εφημερίδας μας στις 21 Ιουνίου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα. Είναι γραμμένο απότο χέρι μιας κόρης. Ποιάς κόρης, τί σημασία έχει;Της δικιάς μου, της δικιάς σας κόρης. Αντανακλάτη σχέση η οποία χτίζεται και διαμορφώνεται μέραμε τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, από την παιδική
ηλικία, την εφηβική μέχρι την ενηλικίωση μέσα απόατέλειωτες ώρες διαλόγου και με σεβασμό στη δική της διαφορετική και κάποιες φορές ακραία άποψη.
Σ’ευχαριστώ κόρη μου!
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα θα
ήθελα να πω ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους τους μπαμπά-
δες του κόσμου και συγκεκριμένα στον δικό μου
μπαμπά.
Στον μπαμπά μου που κάθε φορά σε όλα τα προβλή-
ματα που έχω αντιμετωπίσει με ένα μαγικό τρόπο βρί-
σκει πάντα μα πάντα την λύση…
Στον μπαμπά μου που με μεγάλωσε λέγοντας μου ότι
μέσα από τον διάλογο και την συζήτηση λύνονται
πολλά προβλήματα και βρίσκονται λύσεις…
Στον μπαμπά μου που με έμαθε να υπερασπίζομαι το
δίκιο μου και να το διεκδικώ…
Στον μπαμπά μου που με έμαθε να αγωνίζομαι και να
μην τα παρατάω στις δυσκολίες, να μην σκύβω το κε-
φάλι και να παλεύω κάθε μέρα για να πραγματοποιήσω
τα όνειρά μου…
Στον μπαμπά μου που έμαθε ότι όλα στην ζωή χτί-
ζονται μέρα με την μέρα και πως η προσπάθεια πάντα
ανταμείβεται…
Στον μπαμπά μου που την ημέρα της γυναίκας δεν
ξεχνάει ποτέ να μου φέρει ένα τριαντάφυλλο…
Στον μπαμπά μου που έμαθε να χορεύω το καλύτερο
ζεϊμπέκικο…
Στον μπαμπά μου που σε κάθε βήμα μου ήταν το στή-
ριγμά μου, από μωρό μέχρι και σήμερα. Κάθε μέρα…
Στον μπαμπά μου που με έμαθε να αγαπώ τους αν-
θρώπους αλλά και να μπορώ να διακρίνω ποιοι άνθρω-
ποι δεν είναι πάντα «άνθρωποι»…
Στον μπαμπά μου που έχουμε τσακωθεί πολλές
φορές αλλά ποτέ δεν κάναμε να μιλήσουμε πάνω από
δυο μέρες…
Στον μπαμπά μου που μας έχει προσφέρει τόσα και
γνωρίζω πολύ καλά ότι παρά τις πολλές δυσκολίες που
αντιμετώπιζε, κατάφερνε να μην μας λείπει τίποτα…
Στον μπαμπά μου που είναι ΠΑΤΕΡΑΣ και το ξέρουμε
και εγώ και ο αδερφός μου…
Στον μπαμπά μου που μου έμαθε ότι η Ιθάκη μου θα
είναι πάντα η οικογένεια μου…
Στον μπαμπά μου, στον ΠΑΤΕΡΑ μου που αγαπώ
πάρα πολύ εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ…
ΥΓ: Μαμά μου, σου χρωστάω άρθρο για την ημέρα
της μητέρας.
Ανεβαίνει σιγά σιγά…
… το επίπεδο συζήτησης στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Ορισμένοι από
τους νέους δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης είναι λαλίστατοι και καταθέ-
τουν μάλιστα ερωτήσεις προς τη διοίκηση πάρα πολύ σημαντικές.
Όπως στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ο κ. Χρήστος Κιούπης, δημοτικός σύμβουλος
της αντιπολίτευσης, ρωτούσε τη διοίκηση «τι έγινε με τα καδρόνια της εξέδρας στην εκ-
δήλωση των Ηπειρωτών;». Πράγματι, είναι πάρα πολύ σημαντική και αξιόλογη η ερώτηση
και απορώ γιατί δεν πήρε απάντηση.
Και με την ευκαιρία, από πού και έως πού (ή όπως λέει ο Σταύρος «από σπού και σπού»)
ο Δήμος είναι υποχρεωμένος να διαθέτει εργάτες οικοδόμους για να κατασκευαστούν οι
εξέδρες για τις εκδηλώσεις των Συλλόγων, τη στιγμή μάλιστα που έχει και σοβαρές ελλεί-
ψεις προσωπικού.
Ο κάθε Σύλλογος είτε είναι οι Ηπειρώτες, οι Κρήτες ή οι Πελοποννήσιοι, έχουν εγγε-
γραμμένα εκατοντάδες μέλη. Μεταξύ αυτών δεν υπάρχουν κάποιοι εθελοντές να ασχο-
ληθούν με την κατασκευή της εξέδρας; Πρέπει ο Δήμος να ασχοληθεί και με αυτή τη
δουλειά;
+30 210 222 2004 
palmogal@otenet.gr | palmosnews@gmail.com
