«Τι ωραίος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι Άνθρωπος…», του Θανάση Καμπισιούλη

Εγκληματική οργάνωση κρίθηκε η Χρυσή Αυγή σε μια ιστορική απόφαση του δικαστηρίου με πρόεδρο την Μαρία Λεπενιώτη. Μετά από 5,5 χρόνια, όλα τα πολιτικά στελέχη της Χρυσής Αυγής, ανάμεσά τους και ο αρχηγός της οργάνωσης, Νίκος Μιχαλολιάκος καταδικάστηκαν. Σε χειροκροτήματα ξέσπασε το ακροατήριο ενώ αντίστοιχο κλίμα επικράτησε και έξω από το Εφετείο καθώς οι συγκεντρωμένοι υποδέχθηκαν την ανακοίνωση με πανηγυρικό τρόπο. Καμία δήλωση, καμία αντίδραση από τους καταδικασθέντες. Αρκετοί από αυτούς, στην προηγούμενη Βουλή, είχαν εκλεγεί βουλευτές. Είχαν επιλεγεί από χιλιάδες συμπολιτών μας να τους εκπροσωπήσουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ώστε να δώσουν λύση στα προβλήματά τους.

Στο άκουσμα της είδησης αυτής θυμήθηκα τα λόγια του μακαριστού παπα-Γιάννη. Ενός σοφού ιερέα, πραγματικού ποιμενάρχη, σε ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας. Έλεγε, με καμάρι, ότι «όσα χρόνια είμαι ιερέας στο χωριό δεν έχει πάει κανένας στη φυλακή». Δεν αντιλαμβανόμασταν τότε πόσο σημαντικός ήταν ο «δείκτης» που είχε επιλέξει για να μετρήσει την ηθική ζωή αλλά και την συνεισφορά του στην πρόοδο του χωριού. Συνέχιζε όμως και μας έλεγε ότι αν πάτε σε άλλα χωριά θα δείτε πόσο σημαντικό είναι αυτό που σας λέω. Ο παπα-Γιάννης ήταν για πάνω από πενήντα χρόνια ο ποιμένας του χωριού. Ήταν ο «βοσκός» που είχε στην ευθύνη του όλο το «ποίμνιο» του χωριού. Δεν τον όρισε κάποιος, ούτε ανέλαβε αυτό το ρόλο για να ασκήσει εξουσία. Πιο πολύ τον ανέλαβε διότι στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν δεν υπήρχε κάποιος άλλος. Ήταν ο σοφός γέροντας, άλλα και το στήριγμα όλων των οικογενειών του χωριού.

Αμέσως μετά ήρθαν στο μυαλό μου οι τρεις πιο γνωστές προτάσεις του Διογένη του Κυνικού. Όταν ο εύπορος Ξενιάδης χρειάστηκε ένα δούλο και πήγε να αγοράσει τον Διογένη τον ρώτησε τι ικανότητες έχει, τι θα μπορούσε να κάνει καλά. Του απάντησε ο Διογένης ότι «Ανθρώπων Άρχων». Δηλαδή, κατά μια ερμηνεία μπορώ να διοικώ και να διδάσκω αρχές στους ανθρώπους. Έτσι, τον επέλεξε για να γίνει παιδαγωγός στα παιδιά του. Από την αρχαιότητα γνώριζαν πόσο σημαντική είναι η συναναστροφή με ανθρώπους που έχουν αρχές. Η δεύτερη πρόταση του Διογένη ήταν όταν τον ρώτησαν τι ψάχνει με το φανάρι του στους δρόμους και απάντησε «Άνθρωπον ζητώ», δηλαδή ψάχνει να βρει έναν άνθρωπο. Άνθρωπο όμως σωστό και ολοκληρωμένο, με αξίες και αρετές. Η τελευταία φράση, που λέγεται ότι ανήκει στον Διογένη, είναι η απάντησή του στον Μεγάλο Αλέξανδρο όταν ο τελευταίος τον ρώτησε τι δώρο θέλεις να σου κάνω, τι θέλεις να κάνω για εσένα. Του απάντησε «Αποσκώτησον με», δηλαδή στάματα να μου κρύβεις τον Ήλιο, μετακινήσου λίγο από τη θέση σου!
Μετά την καταδίκη λοιπόν της Χρυσής Αυγής από το Δικαστήριο ας καταδικάσουμε κι εμείς τις χρυσαυγίτικες συμπεριφορές. Ας μην δίνουμε ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν έχουν αρχές. Με κανένα τρόπο δεν πρέπει να αποτελούν επιλογή μας, άνθρωποι που δεν έχουν τα χαρακτηριστικά ολοκληρωμένων ανθρώπων με ήθος και αξιοπρέπεια. Ας μην επιλέγουμε ανθρώπους σκοτεινούς, ούτε ανθρώπους που μας κρύβουν τον ήλιο και μας κρατούν στο σκοτάδι. Άνθρωποι με καταδικαστέες συμπεριφορές αργά ή γρήγορα οδηγούνται στην φυλακή ή πρέπει να κρατούνται μακριά από τις καθημερινές μας δράσεις. Μια ευκαιρία που θα τους δώσεις ίσως είναι μοιραία και να την εκμεταλλευθούν εις βάρος μας. Η κοινωνία μας δεν έχει ανάγκη τέτοιες συμπεριφορές, ούτε καν ως παραδείγματα προς αποφυγήν. Δίνουμε ευκαιρίες σε αυτούς που τις αξίζουν και όχι σε αυτούς που τις χρειάζονται.

Ευκαιρία αξίζει ένας άνθρωπος που νιώθει ευγνωμοσύνη για κάθε τι που έρχεται στη ζωή του. Που κρίνει τον εαυτό του χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τον αγαπά. Σε κάποιους που χαίρονται τη στιγμή, κατανοούν τους άλλους και συγχωρούν όταν πρέπει. Στον άνθρωπο που αλλάζει, προσπαθεί μα και απολαμβάνει. Τέτοιους ανθρώπους αγαπάμε, κάνουμε παρέα και επιλέγουμε. Είτε σαν άνθρωποι, είτε σαν κοινωνία ζούμε είναι αυτό που επιλέξαμε. Έχουμε την ευθύνη των επιλογών μας και οποιαδήποτε δικαιολογία δεν σβήνει το αποτύπωμα που μας αφήνουν. Είναι υποχρέωσή μας να μην αφήνουμε τα γεγονότα να αποφασίζουν για εμάς, άλλα εμείς να δίνουμε την κίνηση στις σκέψεις μας. Είναι καθήκον μας αν θέλουμε να ταρακουνήσουμε τον κόσμο μας, να ταρακουνήσουμε πρώτα τον εαυτό μας. Τα τελευταία γεγονότα είναι μια καλή ευκαιρία για ταρακούνημα. Δεν πρέπει να την αφήσουμε να πάει χαμένη.

Αν κάνουμε το πρώτο βήμα σήμερα, σε ένα χρόνο θα έχουμε κάνει 365 βήματα. Ας βρούμε ανθρώπους που μας υποστηρίζουν πραγματικά. Ας χτίσουμε τη ζωή με αξίες που έχουν υγεία και σεβασμό. Ας ζήσουμε στο στίβο και όχι στις κερκίδες. Θα παλέψουμε, θα αποτύχουμε, θα σηκωθούμε, θα ρισκάρουμε άλλα θα είμαστε δυνατοί και γενναίοι. Ακόμη κι αν αποτύχουμε κάπου, θα έχουμε τόλμη και θα είμαστε πάντα εντός του στίβου. Πάντα μέσα στον αγώνα κι ας μην ξέρουμε το αποτέλεσμα. Τότε αξίζει να προσπαθήσεις και να τα δώσεις όλα. Εκεί, θα βρούμε ανθρώπους που αγωνίζονται δίπλα μας. Όχι θεατές στις εξέδρες που εύκολα κάνουν κριτική. Αν δεν είναι στο στίβο, δεν μας ενδιαφέρει η άποψή τους ούτε τα σχόλια τους. Δεν μας ενδιαφέρουν οι άνθρωποι που κρύβονται, γιατί οι δυνατοί δεν κρύβονται. Ψάχνουμε ανθρώπους που είναι στο φως, μιλάνε, βοηθάνε και παλεύουν.
Όσο ακολουθούμε αυτές τις αρχές, τόσο θα αυξάνονται οι άνθρωποι με τις ίδιες αξίες και ιδανικά. Θα γινόμαστε περισσότεροι αφού δεν φτάνει να είμαστε μόνο εμείς καλά. Θα μεγαλώνει το σπίτι μας αλλά και το …χωριό μας. Θα γίνουμε μια μεγάλη πόλη. Από τη δικιά μας πόλη κανένας δεν θα έχει καταδικαστεί να πάει στη φυλακή. Όχι γιατί έτυχε, αλλά γιατί το προσπαθήσαμε. Για να είναι χαρούμενος ο παπα-Γιάννης, αλλά να μας κλείσει και το μάτι με νόημα ο Διογένης μέσα από το πιθάρι του…

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com