Ο εξευτελισμός της δημόσιας παιδείας

«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.» Αριστοτέλης

Πριν 2.400 χρόνια ο μαθητής του Πλάτωνα μιλούσε για την αξία της παιδείας. Για την παιδεία που αρχίζει από τη γέννηση του παιδιού και παραμένει δια βίου μέχρι το τέλος της ζωής του. Πρώτα η Ακαδημία του Πλάτωνα, έπειτα το Λύκειο του Αριστοτέλη υπήρξαν πόλοι έλξης ενσυνείδητων νέων που αναζητούσαν τη γνώση.

Μήπως σήμερα οι νέοι δεν έχουν κοινωνικές ανησυχίες, δεν αγωνιούν για το δικό τους αύριο; Μήπως έπαψαν να έχουν όνειρα;

Όχι δεν είναι αυτό. Οι νέοι επιζητούν την ολόπλευρη γνώση παρά τα πρότυπα που τους προβάλλουν την αποχαύνωση. Ωστόσο, πώς μπορεί η εκπαίδευση να έχει κεντρική θέση στη ζωή τους, όταν τα σχολεία άνοιξαν στις 11 Σεπτέμβρη με 25.000 κενά εκπαιδευτικών;
Εκατοντάδες συνταξιοδοτήσεις και μηδενικοί διορισμοί. Φέτος, αντιμετωπίσαμε την  πρωτοφανή ταλαιπωρία όλοι οι αναπληρωτές να ξανακάνουμε αιτήσεις αναπληρωτών με καταλυτική ημερομηνία τις 11 Σεπτέμβρη, τη μέρα που άνοιγαν τα σχολεία. Ο λόγος είναι ότι απλά κάποιοι «ξέχασαν» το ΦΕΚ στις προηγούμενες αιτήσεις. Και πώς περιμένουμε να εκσυγχρονιστούμε, να ακολουθήσουμε τα πρότυπα της Ευρώπης όταν η τεχνολογική πρόοδος στην Ελλάδα είναι ελάχιστη;

Ακόμη και αν έγινε λάθος με τις αιτήσεις, δε θα μπορούσε να αποφευχθεί όλη η γραφειοκρατία μέσω της χρήσεως του διαδικτύου; Συγχωνεύσεις τμημάτων, μηδαμινοί διορισμοί μονίμων ή αναπληρωτών, ακόμη και η έλλειψη καθαριστριών θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και το μέλλον των παιδιών μας. Η έλλειψη προσωπικού για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες διαιωνίζει την κοινωνική και εκπαιδευτική τους απομόνωση δυσκολεύοντας την ένταξή τους.

Για μια ριζική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος απαιτείται η εστίαση στη ρίζα του προβήματος, στην έλλειψη των εκπαιδευτικών. Σε κάθε επαρχιακή πόλη επιβάλλεται η υλοποίηση προγραμμάτων του ψηφιακού σχολείου. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να αναζητηθούν πιο αξιοκρατικοί τρόποι αξιολόγησης και πρόσληψης εκπαιδευτικών από την πρωτοβάθμια ως την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ώστε να δίνονται κίνητρα στους νέους ανθρώπους με προσόντα να παραμένουν στη χώρα μας. Ειδικά στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, πρέπει να προωθηθεί η έρευνα και να αναζητηθούν τρόποι να προσελκύσουμε τους νέους Έλληνες επιστήμονες να παραμείνουν στην Ελλάδα και να στελεχώσουν τα Ελληνικά πανεπιστήμια.

Η εκπαίδευση πρέπει να γίνει πιο ενδιαφέρουσα, ακολουθώντας τα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Πρέπει να βρούμε λύσεις που θα ωθούν τους μαθητές στην αναζήτηση της γνώσης και όχι σε καταλήψεις. Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να σέβεται τον μαθητή και να τον πείσει για την αναγκαιότητα της δια βίου μάθησης.

Η παιδεία και η αγωγή είναι πρωτίστης σημασίας και οφείλουμε να εστιάσουμε στις αξίες και στα ιδανικά μας. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με οράματα και με αξίες. Προτείνω μια ολόπλευρη τροποποίηση του τρόπου σκέψεως μας και της στάσης μας για την παιδεία.
 
Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, πρέπει να έχουμε τα κατάλληλα εφόδια να ακολουθήσουμε την ταχύτητα των αλλαγών σε πλανητικό επίπεδο και να γίνουμε επιτέλους ισότιμοι ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο. Μόνο με διάλογο, αλληλεπίδραση και βιωματική μάθηση μπορεί να γίνει αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος από τα θεμέλιά της.