Υποβάλλω την παραίτησή μου

Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,

Με την παρούσα ανοιχτή επιστολή, κοινοποιώ σε εσάς και σε όλους τους εκλεγμένους Δημοτικούς Συμβούλους της πόλης, την παραίτησή μου από την προεδρία του Αθλητικού & Εκπολιτιστικού Συλλόγου «Ένωση Γαλατσίου». Μια παραίτηση την οποία πρωτίστως υποβάλλω στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης, το οποίο με τίμησε με την θέση του προέδρου τα τελευταία τρία χρόνια.

H Ένωση Γαλατσίου είναι ένας από τους Γηραιότερους Συλλόγους της πόλης με έτος ίδρυσης το 1938. Απαρτίζεται από τέσσερα τμήματα, Μπάσκετ, Βόλεϊ και Ρυθμικής Γυμναστικής, 8 τμήματα ακαδημιών και 16 αγωνιστικές ομάδες. Έχει 12 προπονητές και κατά την διάρκεια της εβδομάδας διεξάγονται περισσότεροι από 10 επίσημοι αγώνες πρωταθλήματος και αναρίθμητες προπονήσεις.

Και για να συστηθούμε καλύτερα, σας παραθέτω τις διακρίσεις του συλλόγου μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, 2012 – 13 – 14 Δευτεραθλητές σε τρία συνεχόμενα Πανελλήνια Πρωταθλήματα του τμήματος Μπάσκετ γυναικών, το 2014 για πρώτη φορά άνοδος του γυναικείου τμήματος Βόλεϊ στη Α’ τοπική κατηγορία, το 2015 άνοδος στην Β’ Εθνική κατηγορία του τμήματος Βόλεϊ Ανδρών, και φέτος μεγάλη τιμή και καμάρι για την Ένωση Γαλατσίου και για την πόλη του Γαλατσίου η συμμετοχή της Ερατώς Θεοπίστου στην Εθνική ομάδα Ρυθμικής Γυμναστικής με συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μπακού και επόμενος σταθμός οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο στην Βραζιλία. Επίσης πρέπει να επισημάνω την άνοδο 50% νέων αθλητών στις υποδομές του συλλόγου και το θετικό πλέον ταμειακό πρόσημο του συλλόγου το οποίο του επιτρέπει να λειτουργεί με σχετική αξιοπρέπεια. Και αφού εν ολίγοις σας έκανα γνωστό το μέγεθος της Ένωσης Γαλατσίου, θα προσπαθήσω ακολούθως να αιτιολογήσω και το λόγο της παραίτησής μου.
Με την παραίτησή μου, κύριε Δήμαρχε, επιζητώ την αφύπνιση της τοπικής κοινωνίας και την ενεργοποίηση των εκλεγμένων τοπικών παραγόντων και δημοτικών παρατάξεων για την άμεση επίτευξη χρήσης των υπερσύχρονων εγκαταστάσεων του ΠΑΛΑΙ, προς όφελος των «Αστέγων Πολιτιστικών Φορέων» και των Συλλόγων «Περιληπτικής Άθλησης» της πόλης μας.

Μέσω της κίνησης φορέων και πολιτών και του αειθαλή «πνευματικού μου αντιπάλου» Ίκαρου Πετρόπουλου, φτάσαμε στο γραφείο του Προέδρου και της Αντιπροέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, και από εκεί στον Γενικό Γραμματέα του ΕΤΑΔ και τον Πρόεδρο της διαχείρισης του εν λόγω ακινήτου. Το τελευταίο δε ραντεβού το προκαλέσαμε μαζί με το Δήμαρχο της πόλης, Γιώργο Μαρκόπουλο, στο οποίο ένθεν και ένθεν ετέθησαν ζητήματα και προβληματισμοί σχετικά με την λειτουργία του ΠΑΛΑΙ λόγω εγκατάλειψης, έγιναν αναφορές και υποθέσεις για δήθεν υψηλό κόστος επαναλειτουργίας, για δήθεν προβλήματα στον ηλεκτομηχανολογικό εξοπλισμό, πιθανές κλοπές καλωδίων και άλλα λοιπά ανασταλτικά προσχήματα. Στην πράξη, βέβαια, όλες αυτές οι προφάσεις έμοιαζαν και αποδείχτηκαν αίολα επιχειρήματα, διότι με την άφιξη των ταλαίπωρων μεταναστών στις εγκαταστάσεις του ΠΑΛΑΙ, τα πάντα λειτούργησαν άμεσα και άψογα και μάλιστα με το ανέβασμα ενός και μόνο διακόπτη που αποκαλείται «πρόθεση». Και επειδή επισκέφτηκα αυτές τις μέρες τις εγκαταστάσεις και επεδίωξα διείσδυση στα άδυτα του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού διαπίστωσα και μου επιβεβαίωσε ο συντηρητής της εγκατάστασης πως όλα είναι άθικτα και άρτια λειτουργικά, μια εγκατάσταση που λειτούργησε ως προπονητήριο μόνο 15 μέρες το 2004 τι θα μπορούσε να πάθει;

Εδώ επιτρέψτε μου να ανοίξω μια παρένθεση και να τονίσω πως, μια ακόμη διαπίστωσή μου στους χώρους του ΠΑΛΑΙ πέρα από τους ίδιους τους Χώρους, ήταν η προσωπικότητα του νυν αντιδημάρχου Μάνου Ελευθερίου, τον οποίο προσωπικά θέλω να συγχαρώ για την σημαντική του προσφορά στην υπόθεση των μεταναστών και για τα όσα σπουδαία άκουσα γι’αυτόν και διαπίστωσα ιδίοις όμμασι, κλείνω την παρένθεση.
Επισήμανση: Το 1981 το Γαλάτσι είχε 30.000 κατοίκους και ένα κλειστό γήπεδο στο Άλσος Βέικου, το 2015 παραμένει με το ίδιο κλειστό γήπεδο και 108.000 κατοίκους.

Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,

Παραιτούμαι από πρόεδρος της «ΈΝΩΣΗΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ», διότι δεν επιτρέπεται η ασφυκτιούσα καθ’ όλα Νεολαία αυτής της πόλης, αγόρια και κορίτσια, 7 ετών και άνω, να αθλούνται με κρύο και με χιόνια κάτω από τις άγριες βραδινές καιρικές συνθήκες του χειμώνα στις υπέργηρες εξωτερικές εγκαταστάσεις του Άλσους Βέϊκου και εγώ να καμαρώνω από την τιμητική θέση του προέδρου το υπερσύχρονο ΠΑΛΑΙ, το οποίο εκδικητικά, παραμένει εις πείσμα των καιρών, των τοπικών παραγόντων και των πολιτικών κλειστό σε απόσταση αναπνοής από τους παγωμένους αθλητές μου.
Παραιτούμαι, διότι δεν κατάφερα να υλοποιήσω την υπόσχεσή μου απέναντι στα παιδιά και τους γονείς, πως μέσα στην πρώτη θητεία μου θα καταφέρω να πείσω την Διοίκηση του Δήμου να διεκδικήσει τον έτερο ήμισυ πνεύμονα της πόλης που λέγεται ΠΑΛΑΙ.

Παραιτούμαι, διότι στην αντίληψη αυτού του δήμου δεν υπήρξε ποτέ και δεν θα υπάρξει ποτέ «Αθλητική Κουλτούρα» παρά μόνο ή έννοια του «Περιληπτικού Αθλητισμού και της αθλητικής απασχόλησης».

Παραιτούμαι, διότι δεν επιτρέπεται τα παιδιά αυτής της πόλης να απογοητεύονται από την δική μας ανεπάρκεια και να αναζητούν στέγη στις εγκαταστάσεις όμορων δήμων.
Παραιτούμαι διότι δεν επιτρέπεται οι νέες και οι νέοι του Δήμου Γαλατσίου να ικετεύουν ως μετανάστες στέγη και αθλητική τροφή και αντί αυτού να εισπράττουν παγερή αδιαφορία.

Παραιτούμαι, γιατί δεν άκουσα από κανέναν σας  στο Δημοτικό Συμβούλιο πως «αν με τις δεσμεύσεις τους δεν μπορούν να μας το δώσουν, δεν μπορούν να το αρνηθούν… αν μόνοι μας το κατακτήσουμε».
Παραιτούμαι και ζητώ από το Δήμαρχο, το δημοτικό συμβούλιο και τις δημοτικές παρατάξεις, να αφήσουν κατά μέρος τις πολιτικές τους διαφορές, τα αστεία ψηφίσματα, τις επιτροπές και τις ακριβοπληρωμένες (20.000 ευρώ) μελέτες βιωσιμότητας για το ΠΑΛΑΙ και θα τους παρακαλέσω θερμά να σταματήσει αυτή η αστεία μελέτη εδώ και τώρα, ανούσιες και πανάκριβες μελέτες που γίνονται απλά και μόνο για να κυλάει ο χρόνος, και την ίδια  στιγμή να βγαίνετε στο διάδρομο του Δημοτικού Συμβουλίου και να λέτε ότι δεν μας ενδιαφέρει το ΠΑΛΑΙ διότι δεν έχουμε κονδύλια να το διαχειριστούμε, και ρωτώ «ποιος θα σου δώσει κονδύλια για κάτι που δεν έχεις».

Παραιτούμαι και κάνω ύστατο κάλεσμα σε όλους τους υποψήφιους και τους εκλεγμένους συμβούλους των πρόσφατων δημοτικών εκλογών, να δείξουν το ίδιο πάθος και την ίδια ζέση για τα κοινά, έτσι όπως ακριβώς προεκλογικά προσέγγισαν τους πολίτες και κέρδισαν την ψήφο τους με την πρόφαση ότι θα παλέψουν για την πόλη που τόσο πολύ αγάπησαν.
Τέλος παραιτούμαι, όχι από τον αγώνα αλλά από το αξίωμα, γιατί και η παραίτηση έχει την δική της σημειολογική αξία.

Παραιτούμαι λοιπόν κύριε δήμαρχε, αλλά δεν παραδίνομαι.
Τούτη η ιστορική στιγμή για το Γαλάτσι σε καλεί να βγεις μπροστά και θα σε συμβούλευα, για να έχει επιτυχία το εγχείρημά να καλέσεις σε «Λαϊκή  Συσπείρωση», ναι όλους αυτούς, τους Λαϊκούς Αγωνιστές, τους Ρομαντικούς, τους Απόκοτους, τους ιδεολόγους, με τις ιδεολογικές τους εμμονές, που γνωρίζουν από μάχες, που ξέρουν από αγώνες, που στα δύσκολα βάζουν το στήθος τους μπροστά, όπως και τότε που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Βασίλη Παπαδιονυσίου, και μετέφεραν τα σύνορα της πόλης πέρα από το Άλσος Βέικου, αγνοώντας τους νόμους, την καταπάτηση γης, τις συλλήψεις, τα αυτόφωρα, τις κλούβες και τα ΜΑΤ. Όλα αυτά κύριε Δήμαρχε «κατακτήθηκαν» χωρίς πανάκριβες μελέτες βιωσιμότητας και προσχήματα, και ως εκ θαύματος, την επόμενη μέρα αυτοί που έστειλαν τα ΜΑΤ, έστειλαν και τις επιχορηγήσεις για να φτιαχτούν υποδομές και να κοπούν κορδέλες. Κατακτήσεις δεν γίνονται από διαχειριστές τους συστήματος σαν και μας τους δυο κύριε Δήμαρχε, που το παίζουμε πρόεδροι, παράγοντες, δημοτικοί σύμβουλοι και Δήμαρχοι … δυστυχώς εμείς, είμαστε «τα παιδιά της επόμενης μέρας» οι «εκ των υστέρων ήρωες» που ερχόμαστε να κάνουμε σεμνά και ταπεινά διαχείριση των ψηφοφόρων.

Ηγέτης κύριε Δήμαρχε είναι αυτός που έδωσε κλωτσιά και μεγάλωσε τα τείχη της πόλης του και όχι αυτός που πήρε το πινέλο και έσβησε τα συνθήματα από τα τείχη φοβούμενος τους από πάνω.

«ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙ ΑΝΟΙΞΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΕΣ».
Βγες μπροστά, κύριε Δήμαρχε… και θα είμαι ο πρώτος σου σύμμαχος.