Όσο ζω, μαθαίνω, ωριμάζω κι αναπτύσσομαι, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Ο Κώστας Τσάκωνας, στην ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα», προσπαθεί να εξηγήσει πώς μετά από τόσες σπουδές δεν μπορεί να βρει δουλειά, λέγοντας: «Έξι χρόνια στο δημοτικό. Έξι χρόνια στο γυμνάσιο, δώδεκα. Έξι χρόνια στο πολυτεχνείο, δεκαοχτώ. Έξι χρόνια στο εξωτερικό, εικοσιτέσσερα». Άραγε φτάνουν όλα όσα μάθαμε στο Σχολείο και στο Πανεπιστήμιο ή υπάρχει κάτι που δεν μάθαμε, που δεν μας δίδαξαν; Κι όμως υπάρχουν σημαντικές γνώσεις που μαθαίνουμε αρκετά αργότερα. Το ταξίδι της γνώσης δεν σταματά ποτέ.

Ένα από αυτά που έμαθα αργά στη ζωή μου είναι πως θα είσαι χαρούμενος, αν κάνεις αυτό που εσύ θέλεις και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι για εσένα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των επιλογών σου. Αν σκεφθείς πώς αποφάσισες στα διλήμματα της ζωής σου, θα διαπιστώσεις ότι οι επιλογές σου που σε κάνουν ήρεμο και χαρούμενο είναι αυτές που έκανες «το δικό σου». Ακόμη και αν αυτές δεν είχαν το ανάλογο αποτέλεσμα, ακόμη κι αν αποδείχτηκαν λανθασμένες. Από την άλλη όταν έκανες αυτό που σου «επέβαλλαν» οι άλλοι, θα διαπιστώσεις πως ακόμη κι αν ήταν σωστές δεν σε κάνουν ιδιαίτερα υπερήφανο και χαρούμενο! Επειδή είναι πολύ σημαντικό το πώς νιώθεις εσύ, όταν χρειαστεί να αποφασίσεις ξανά ποιο δρόμο να ακολουθήσεις, άκου εσένα. Μόνο!
Αν δεν βρεις μια θέση για κάθε τι που χρησιμοποιείς, θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου ψάχνοντας. Σκέψου μόνο πόσες φορές την τελευταία εβδομάδα έψαχνες τα κλειδιά σου, τα γυαλιά σου ή τον φορτιστή του κινητού σου… Η λύση είναι να βρούμε τη θέση του κάθε αντικειμένου και κάθε φορά, μετά την χρήση, να τα αφήνουμε στη θέση τους. Το ίδιο ισχύει και με τους δικούς σου ανθρώπους, τις δικές σου αξίες, τις δικές σου προτεραιότητες. Μην τους αλλάζετε θέση εύκολα. Αν δεν αξίζει να είναι στη ζωή σας, ας βγουν. Αν όμως πρέπει να είναι, μετά από μια άσχημη στιγμή μην μηδενίζετε τα πάντα. Βάλτε τους πάλι στη θέση τους και σε μια δύσκολη στιγμή πάντα θα είναι εκεί για εσάς! Δεν έχουμε γεννηθεί για να είμαστε μόνοι! Δεν έχουμε γεννηθεί να ζούμε για τους άλλους!

Ένα άλλο μάθημα που έμαθα είναι πως δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Αυτό λοιπόν που έχει σημασία είναι να κάνεις εσύ το καλύτερο που μπορείς, να προσφέρεις αυτό που σου αναλογεί, να αγωνιστείς. Είτε έχεις πολλές ελπίδες, είτε όχι. Θα μετανιώσεις μόνο αν δεν αγωνιστείς, θα χάσεις μόνο αν δεν εμφανιστείς στο τερέν του γηπέδου. Αν είναι δύσκολος ο αγώνας, μην ξεχνάς ότι έχεις γεννηθεί για τα δύσκολα. Αν τα εμπόδια είναι πολλά, μην ξεχνάς πως η χαρά της επιτυχίας θα σε αποζημιώσει. Αν δεν μπορείς να τα βάλεις με όλους και με όλα, να θυμάσαι πως βήμα-βήμα, μέτρο-μέτρο θα μπορέσεις να κατακτήσεις κορυφές. Αν μπορείς να ξεκινήσεις, αν κάνεις το πρώτο βήμα, έχεις πολλές πιθανότητες να φτάσεις και στο τέλος.
Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Ακόμη κι αν δεν φτάσεις «στην Ιθάκη σου», σκέψου πόσες εμπειρίες θα αποκτήσεις, πόσες γνώσεις θα αποκομίσεις και πόσο δυνατότερος θα γίνεις. Όποιος παραμείνει στην Αθήνα θα συνεχίσει να βρίσκεται 220 χιλιόμετρα μακριά από την Πάτρα. Αυτός όμως που θα ξεκινήσει, ακόμη κι αν φτάσει μέχρι το Αίγιο, πάντα θα είναι πιο κοντά στην Πάτρα. Ο φόβος της δυσκολίας ή της αποτυχίας είναι η βασική αιτία που πολλά ταξίδια δεν ξεκινούν ποτέ. Ξεπέρασε τα εμπόδια, τους φόβους και σχεδίασε το ταξίδι σου. Ακόμη κι αν δεν τα σχεδιάσεις όλα, ακόμη κι αν δεν τα βρίσκεις όλα τέλεια, στην πορεία θα διορθώσεις τις ατέλειες. «Αν ξοδεύετε πολύ χρόνο σκεπτόμενοι κάτι, δεν πρόκειται να το κάνετε ποτέ», έλεγε ο Bruce Lee. Απλά ξεκίνα!
Ό,τι κι αν σου πουν για χρήματα και αξιώματα, το σημαντικότερο αγαθό στη ζωή σου είναι η υγεία. Μην κάνεις κακό στο σώμα σου, μην κακομεταχειρίζεσαι την ψυχή σου. Να προσέχεις τι τρως, να ασκείσαι και να κάνεις καλές σκέψεις. Αυτό που εσύ θεωρείς δεδομένο για κάποιους δεν είναι. Αυτό που δεν έχουν κάποιοι, ποτέ δεν ξέρεις αν εσύ θα το έχεις για πάντα. Είναι σημαντικό που βλέπεις τον ήλιο, που κοιτάς τους ανθρώπους που αγαπάς. Να νιώθεις ευγνωμοσύνη που κάθε πρωί σηκώνεσαι από το κρεβάτι σου και …περπατάς. Κάποιοι σηκώνονται από το κρεβάτι και κάθονται στο καροτσάκι τους. Πόσο σημαντικό είναι που αναπνέεις θα στο πει αυτός που διασωληνώθηκε στο Νοσοκομείο. Αν έχεις την υγεία σου είναι αρκετό για να νιώθεις τυχερός και ευτυχισμένος και μακάρι να μην χρειαστεί να συμβεί κάτι άσχημο για να το επιβεβαιώσεις για ακόμη μια φορά.

Το επόμενο μάθημα έχει να κάνει με την αποτυχία. Κάθε αποτυχία είναι ένα μάθημα. Κάθε αποτυχία σε φέρνει κοντά στον στόχο σου, κοντά στην επιτυχία. Μην τιμωρείτε τον εαυτό σας για ένα λάθος. Τα λάθη είναι προϊόντα των ελαττωμάτων και είναι τα πιο σημαντικά μαθήματα που τελικά μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Μας πληγώνουν, αλλά μας βοηθούν να αναπτυχθούμε. Αυτός που είχε πέντε αποτυχίες μέχρι να τα καταφέρει, έχει αποκτήσει περισσότερες γνώσεις από αυτόν που το πέτυχε με την πρώτη. Όλοι οι επιτυχημένοι έχουν αποτύχει περισσότερες από μία φορές μέχρι να τα καταφέρουν. «Όποιος δεν έκανε ποτέ λάθος, δεν έχει δοκιμάσει ποτέ κάτι καινούργιο», πίστευε ο Αλβέρτος Αϊνστάιν.
Όποιος δεν νιώθει την ανάγκη να μαθαίνει, δεν θα πάει πολύ μακριά. Μοιράστε τις γνώσεις σας σε αυτούς που θέλουν ή σε αυτούς που αγαπάτε. Θα έχουμε μια καλύτερη κοινωνία, αν είμαστε ευγενικοί, χαμογελάμε συχνά, καλωσορίζουμε τις δυσκολίες, χαιρόμαστε με τις νίκες. Ο κόσμος θα γίνει καλύτερος, αν ζητάμε βοήθεια από φίλους και ειδικούς και αν προσφέρουμε βοήθεια σε αυτόν που θα μας ζητήσει. Θα πέτυχουμε περισσότερα αύριο, αν εκτιμούμε και είμαστε ευγνώμονες για όλα όσα έχουμε σήμερα.

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com