Τα μυστικά μιας ανακαίνισης, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Δεν το έχω με τα εργαλεία και τις διορθώσεις, μαστορέματα, επισκευές κλπ. Είμαι αυτό που λένε «τα χέρια μου δεν …πιάνουν». «Μα ούτε μια λάμπα», σου λέει ο άλλος. Ε καλά, μια λάμπα θα την αλλάξω! Έτσι, παρακολουθώντας την ανακαίνιση ενός διαμερίσματος από την αρχή έως το τέλος έμεινα έκπληκτος με τον τρόπο εργασίας, αλλά και από το αποτέλεσμα μιας σειράς μαστόρων. Από τον μαραγκό και τον πλακά, μέχρι τον ηλεκτρολόγο, τον υδραυλικό και τον ελαιοχρωματιστή. Ίσως επειδή εγώ δεν τα καταφέρνω, αποφάσισα να τους παρατηρήσω με μεγάλη προσοχή και να ανακαλύψω τα μυστικά που κρύβουν και τα καταφέρνουν τόσο καλά.

Διαπίστωσα λοιπόν, ότι ο ηλεκτρολόγος, για παράδειγμα, έχει τα δικά του εργαλεία που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά του μαραγκού. Αν δηλαδή προσπαθήσεις να φτιάξεις μια κουζίνα χρησιμοποιώντας ένα δοκιμαστικό κατσαβίδι και μια πένσα, μάλλον το αποτέλεσμα θα είναι οδυνηρό. Έτσι, ένα βασικό συστατικό για να έρθουν τα καλά αποτελέσματα είναι να είσαι εφοδιασμένος με τα κατάλληλα εργαλεία. Σίγουρα δεν αρκεί μόνο να τα έχεις, αλλά να έχεις μάθει να τα χρησιμοποιείς με τον κατάλληλο τρόπο. Να επιλέγεις το σωστό εργαλείο κάθε φορά για να φτιάξεις αυτό που θέλεις. Αν έχεις το εργαλείο, αλλά δεν το χρησιμοποιείς αποτελεσματικά σημαίνει ότι πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο, τόσο θεωρητικά με την μελέτη, όσο και πρακτικά, με την εξάσκηση. Ο Πρωταγόρας έλεγε «Μηδέν είναι μήτε τέχνην άνευ μελέτης, μήτε μελέτην άνευ τέχνης». Δηλαδή, καμία αξία δεν έχει ούτε η δεξιότητα χωρίς την άσκηση, ούτε η άσκηση χωρίς την δεξιότητα.

Κάτι άλλο που διαπίστωσα είναι πως ένας καλός μάστορας είναι ενημερωμένος για όλες τις εξελίξεις. Τα πράγματα προχωρούν, αλλάζουν, μεταβάλλονται. Κανένας μάστορας από αυτούς που «παρακολούθησα» δεν είχε λύσεις και πρακτικές που ίσχυαν πριν 10 και 20 χρόνια. Ήταν ενημερωμένοι για τις σύγχρονες τάσεις, για όλες τις τελευταίες εξελίξεις και για νέα υλικά που έχουν ανακαλυφθεί. Κανένας τους δεν είπε εγώ τα ξέρω όλα, κλείνω τα μάτια σε κάθε τι καινούργιο που κυκλοφορεί και με τον γνωστό μου παραδοσιακό τρόπο – που έμαθα μικρός – φτιάχνω τα υδραυλικά, στοκάρω και βάφω τον τοίχο, ή ολοκληρώνω μια ηλεκτρολογική εγκατάσταση σε ένα διαμέρισμα.
Τέλος, έμεινα έκπληκτος όταν διαπίστωσα, όχι τόσο από την παρατήρηση, αλλά συζητώντας μαζί τους, πως ο μαραγκός από μικρός καταπιανόταν με τα ξύλα, του ηλεκτρολόγου του άρεσε η Φυσική και οι λάμπες και ο ελαιοχρωματιστής ήταν ο καλύτερος ζωγράφος της τάξης του. Όλοι, δηλαδή, επέλεξαν να κάνουν επάγγελμα αυτό που τους ταίριαζε, κάτι που τους ευχαριστούσε. Βρήκαν αυτό που θα μπορούσαν να αγαπήσουν, να εξελίξουν και να γίνουν παρα πολύ καλοί. Όλοι τους μιλούσαν με καμάρι για τις προηγούμενες δουλειές που έχουν φτιάξει, για τις δύσκολες περιπτώσεις που …έλυσαν, για τη χαρά που παίρνουν όταν ολοκληρώνουν κάτι. Αναφορικά με τις αμέτρητες ώρες εργασίας η έμφαση δεν δίνετε στην κούραση, αλλά στο αποτέλεσμα της κοπιαστικής δουλειάς.
Εύκολα καταλαβαίνουμε πως είτε για εμάς, είτε ως γονείς, δάσκαλοι κλπ. οφείλουμε να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά. Να παρατηρούμε τα παιδιά για να αντιληφθούμε έγκαιρα τι τους αρέσει να κάνουν, πού είναι καλοί και πού έχουν επιτυχίες και καλά αποτελέσματα. Αν το εντοπίσουμε, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για όλους. Αν καταλάβουμε πως επειδή ο μπαμπάς είναι δικηγόρος δεν σημαίνει ότι και ο γιος του πρέπει, υποχρεωτικά, να σπουδάσει στη Νομική ή επειδή η μαμά είναι Νοσοκόμα δεν σημαίνει πως και η κόρη της πρέπει να εργαστεί στο Νοσοκομείο, έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα. Προσπάθησα μια ημέρα, μαζί με τον υδραυλικό, να βάψουμε ένα μικρό τοίχο και τα αποτελέσματα ήταν για …κλάματα! Δεν κάνουν όλοι για όλα. Σίγουρα όμως, όλοι έχουν κάτι στο οποίο είναι παρα πολύ καλοί. Καλύτεροι από όλους τους υπόλοιπους!

Κάτι ακόμη που κατάλαβα είναι πως δίχως τα κατάλληλα εργαλεία, τίποτα δεν μπορείς να πετύχεις. Αν λοιπόν επιλέξεις να ασχοληθείς με την Λογιστική, πρέπει να σπουδάσεις σε μια από τις Οικονομικές Σχολές. Πρέπει να τελειώσεις το Πολυτεχνείο αν θέλεις να γίνεις Πολίτικος Μηχανικός ή Αρχιτέκτονας. Πρέπει να αποκτήσεις όλα «τα εργαλεία» που χρειάζονται για να γίνεις Δικηγόρος ή Μαθηματικός. Η αντίστοιχη Σχολή θα σου δώσει τα απαραίτητα εργαλεία/εφόδια για να ξεκινήσεις. Από εσένα εξαρτάται αν θέλεις να αποκτήσεις και άλλες γνώσεις, ώστε να μεγαλώσει η εργαλειοθήκη σου και να μπορείς να «μαστορέψεις» και τις πιο δύσκολες περιπτώσεις.
Το άλλο που κατάλαβα είναι πως η γνώση δεν σταματά ποτέ. Δεν είναι ο γιατρός που πρέπει να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην επιστήμη του, ούτε ο Λογιστής που οφείλει να γνωρίζει τις αλλαγές στον Κώδικα και στα Φορολογικά. Όλοι οφείλουν, αν θέλουν να είναι καλοί στην εργασία τους, να συνεχίζουν να μαθαίνουν και να μελετούν κάθε τι που βελτιώνει την εργασία τους, τους βοηθάει να κάνουν πιο γρήγορα, σωστά και με ασφάλεια τα καθήκοντα τους. Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση. Αν θελήσεις να μάθεις, σίγουρα θα βρεις, σίγουρα θα υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να κατακτήσεις την γνώση που θέλεις.
Ας μην ξεχνάμε πως όπως ένας άριστος γιατρός δεν μπορεί να ανακαινίσει ένα μπάνιο έτσι και ο καλύτερος υδραυλικός δεν μπορεί να κάνει μια χειρουργική επέμβαση. Ακόμη κι αν έχουν όλα τα εργαλεία του κάθε επαγγέλματος στην διάθεσή τους. Ακόμη κι αν επιλέξεις σωστά και αποκτήσεις την κατάλληλη επιμόρφωση χρειάζεται προσπάθεια και εξάσκηση για πολλές ώρες και ημέρες. Αυτή η προσπάθεια όμως είναι ευχάριστη αν έχεις επιλέξει σωστά αυτό που θέλεις να γίνεις, αυτό που θέλεις να κάνεις στη ζωή σου.

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com