Και πάλι Τέμπη – γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Το δυστύχημα των Τεμπών, αφού γίνει η δίκη και ο καταλογισμός των ευθυνών, θα πρέπει να είναι πάντα στη μνήμη μας μήπως μπορέσουμε κάποτε ως κράτος και σοβαρευτούμε όχι τόσο πολύ εμείς, αλλά οι ακάθεκτα επερχόμενοι νεότεροι ημών. Το λέω αυτό γιατί έτυχε να πέσει στην αντίληψή μου μια εκδήλωση που έγινε στην αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητηρίου του Βόλου στις 20 του περασμένου Φεβρουαρίου, η οποία είχε οργανωθεί από τον Σύλλογο των συγγενών των αδικοχαμένων θυμάτων των Τεμπών.

Η διάρκεια της εκδήλωσης ήταν πάνω από δύο ώρες και έκατσα και άκουσα όλες τις ομιλίες για να μπορέσω να βγάλω ένα συμπέρασμα όχι μόνο για το τί έχει συμβεί – διότι αυτό θα το βγάλει η δικαιοσύνη – αλλά για το τί παίζεται πολιτικά γύρω από αυτό το τρομερό δυστύχημα. Από κάποιους ομιλητές το δυστύχημα ονομάστηκε «δολοφονία» λες και είχε δοθεί από κάποιο κέντρο η εντολή να γίνει το δυστύχημα για να σκοτωθούν 57 νέοι άνθρωποι. Η σημειωτική της λέξης «δολοφονία» που χρησιμοποιείται εδώ, αλλά και σε πολλά ΜΜΕ, έχει βαρύνουσα σημασία και υποδηλώνει μια σκόπιμη ενέργεια για την απώλεια ανθρώπινης ζωής με σκοπό το όφελος. Δηλαδή μας λένε ότι ο ΟΣΕ ή κυρίως η κυβέρνηση προκάλεσε αυτό το δυστύχημα για κάποιο όφελος; Τί να σχολιάσω επ’ αυτού; Το δικαστήριο όταν γίνει η δίκη νομίζω ότι θα απαγγείλει τις αρμόζουσες κατηγορίες και δεν έχει νόημα να κάνουμε τον λαϊκό δικαστή.

Άκουσα λοιπόν την ομιλία της κυρίας Βασάρα Ελένης, μητέρας ενός εκ των θυμάτων, η οποία προσπάθησε και τα κατάφερε να αναφερθεί σε πραγματικά γεγονότα για το δυστύχημα. Μπορεί σε κάποια γεγονότα και καταστάσεις να δίνει την δική της ερμηνεία ή πολλών ΜΜΕ για προσπάθεια συγκάλυψης των αιτίων του δυστυχήματος, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν μια ομιλία που έμεινε στα γεγονότα χωρίς η χαροκαμένη μάνα να προσπαθήσει να δώσει πολιτική χροιά στο δυστυχές συμβάν.
Μετά άκουσα την ομιλία του κυρίου Γεωργιάδη Διονύση, του οποίου ο γιός τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στον εγκέφαλο και το παιδί αγωνίζεται σε ειδικό νοσοκομείο της Αμερικής για την ζωή του. Μέσα στον πόνο του ο κ. Γεωργιάδης έδωσε τα εύσημα στους γιατρούς του νοσοκομείου της Λάρισας για την σοβαρή και με μεγάλη προσοχή αντιμετώπιση της κατάστασης της υγείας του παιδιού του. Ανέφερε δε ότι είναι σίγουρος ότι η Ελληνική δικαιοσύνη θα κάνει το καθήκον της και θα καταλογίσει ευθύνες σε όλους τους εμπλεκόμενους όσο ψηλά και να βρίσκονται. Αυτό όλη η Ελλάδα το περιμένει και νομίζω ότι αν δεν γίνει, τότε η Ελλάδα δεν θα είναι ένα κράτος δικαίου όπως καταγγέλλεται εκ προοιμίου από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του που βρίσκεται σε πολυήμερη ανοιξιάτικη κρουαζιέρα ανά το Αιγαίο.

Ανέφερα τα παραπάνω για να δείτε σε αντιδιαστολή την ομιλία της κυρίας Καρυστιανού, που κι αυτή έχασε την κόρη της και είναι πρόεδρος του συλλόγου για τα Τέμπη. Να σημειώσω εδώ ότι η κυρία Καρυστιανού είναι παιδίατρος με ειδίκευση στην Αγγλία και ασχολείται εκτός των άλλων και με την λεγόμενη «κβαντική ιατρική», η οποία είναι μια ψευδοεπιστήμη που προσπαθεί να εφαρμόσει τις αρχές της Κβαντικής Μηχανικής στην ανθρώπινη φυσιολογία. Ο γνωστός καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο του Manchester Δόκτωρ Brian Cox, την έχει καταδικάσει ως ψευδοεπιστήμη και λέει επί λέξει ότι «η πρακτική αυτή υπονομεύει την κανονική επιστήμη και επιφέρει διστακτικότητα στους ανθρώπους να εμπιστευτούν την κανονική ιατρική». Είναι μια εφεύρεση του Αμερικανοϊνδού Deepak Chopra που γράφει βιβλία για αφελείς και όπως φαίνεται τα έχει παντελονιάσει για τα καλά. Αρκετά με αυτή την παρένθεση και έρχομαι στο προκείμενο.
Η ομιλία, λοιπόν, της κυρίας Καρυστιανού ήταν ένα πολιτικό μανιφέστο που, λόγω της εμπειρίας μου στα πολιτικά πράγματα, συμπεραίνω ότι έχει γραφτεί με την ανιδιοτελή βοήθεια και άλλων προσώπων που στοχεύουν σε πολιτικά οφέλη στηριζόμενα όμως σε αδικοχαμένα νέα παιδιά. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος της κυρίας προέδρου που ξεχωρίζει από τις ομιλίες των άλλων γονέων που δεν έχουν τουλάχιστον προφανή επιρροή από τρίτους.

Σε μια αποστροφή της ομιλίας της η κυρία Καρυστιανού μας λέει: «Ως γονείς, μαζί με την κοινωνία, επιζητούμε την οριστική ίαση των παθογενειών, την θεραπευτική επάνοδο του κράτους δικαίου μέσα από την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, των διεφθαρμένων, των μόνιμα καλοβολεμένων εις βάρος όλων μας». Πρώτον, η ομιλήτρια από πού γνωρίζει τί θέλει η κοινωνία; Και δεύτερον, από που προκύπτει ότι η Ελλάδα δεν είναι κράτος δικαίου; Μήπως έγινε η δίκη για τα Τέμπη και αθωώθηκαν οι ένοχοι και διαμαρτυρόμαστε να ξαναγίνει η δίκη για να καταδικαστούν; Γιατί όποιος γνωρίζει ελληνικά αυτό το συμπέρασμα βγάζει.
Σε μια άλλη αποστροφή του λόγου της μας λέει ότι οι κρατικοί παράγοντες, οι πραγματικοί υπεύθυνοι «νίπτουν τας χείρας τους και συνεχίζουν την κανονικότητά τους, διατηρώντας αυτή την εγκληματική παθογένεια, επιδεικνύοντας πως το θέμα δεν τους αφορά. Λες και δεν είναι στις υποχρεώσεις τους, η θεραπεία και η λύση των προβλημάτων, που ταλανίζουν την κοινωνία». Τί μας λέει εδώ η κυρία πρόεδρος; Μας λέει ότι οι υπεύθυνοι για την τραγωδία αδιαφορούν και ότι δεν κάνουν τίποτα; Όταν γίνει η δίκη, τί θα μας πει αυτή και οι υποβολείς της; Είπε κανείς ότι η κυβέρνηση δεν έχει χρέος να βλέπει τα προβλήματα της κοινωνίας; Και εν πάση περιπτώσει τί σχέση έχουν τα άλλα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας με τα Τέμπη; Μου θυμίζει το μανιφέστο της κάτι από την Μαρξιστική ανάλυση της ιστορίας όπου εντοπίζουμε τις αρχικές αιτίες των κοινωνικών προβλημάτων, τα οποία λύνονται μόνο με αλλαγή του τρέχοντος κοινωνικοπολιτικού συστήματος σε μια Μαρξιστικό-λενινιστική κοινωνία.

Και σε ένα άλλο σημείο μας λέει: «Δεν είναι κομματικό ζητούμενο η αξιοπρέπεια, είναι ανθρώπινο δικαίωμα, που απαιτούμε να επανέλθει άμεσα. Θα φωνάζουμε γι’ αυτό. Η οργή μας θα μεταμορφώνεται σε δύναμη. Εμείς δεν είμαστε σαν κι αυτούς. Δεν κινούμαστε από σκοπιμότητες. Λαχταρούμε να βγούμε από τον βούρκο και να αναπνεύσουμε ελεύθερα». Ποιος στέρησε το δικαίωμά της στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Από ποιες πράξεις της κυβέρνησης προκύπτει αυτό; Διαβάζουμε ωραίες λογοτεχνικές εκφράσεις που είναι ίδιον του ΣΥΡΙΖΑ από τότε που ήταν ΚΚΕ Εσωτερικού και μετά Συνασπισμός κτλ, οι οποίες όμως αν προσεχτούν έστω και ελάχιστα από τον αναγνώστη, αμέσως φαίνεται ότι είναι πομφόλυγες και λόγια εντυπωσιασμού που στοχεύουν στο θυμικό του πολιτικού θύματος με σκοπό να το παρασύρουν στις δικές τους κομματικές ατραπούς.

Η κυρία Καρυστιανού είπε κι άλλα πολλά, όπως για «κατάλυση του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας, φίμωσης της ελευθερίας του λόγου και της σκέψης»!!! Μας είπε για «κατάλυση της ισονομίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που μαζί με την φτώχια γεννούν αβεβαιότητα για το αύριο». Μας είπε για τον «ευτελισμό της αξιοπρεπούς διαβίωσης και ότι είμαστε σε επιτήρηση για το κράτος δικαίου», όπως μας λέει και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.
Από αυτή μόνο την παράγραφο φαίνεται καθαρά ότι η κυρία Καρυστιανού ανάγνωσε ένα πολιτικό μανιφέστο που τέτοια έχουμε ακούσει πολλές φορές και παρουσιάζει την Ελλάδα ως μια χώρα της υποσαχάριας Αφρικής που έχει ανάγκη έξωθεν επέμβασης για να αποκατασταθεί το δίκιο του πολίτη!!!
Θα ήθελα όμως να αναφερθώ για λίγο και στην ομιλία του κ. Τσιαπακλή, εκπροσώπου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών και Μέσων Σταθερής Τροχιάς. Ο κ. Τσιαπακλής δεν μας μίλησε για την ταμπακιέρα. Είπε διάφορα, αλλά δεν αναφέρθηκε σε καμιά ευθύνη των σιδηροδρομικών, ανωτέρων και κατωτέρων στελεχών. Το ότι απαξιώθηκε ο ΟΣΕ δεν οφείλεται μόνο σε πολιτικές επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων, αλλά και σε αυτό που χαρακτήρισε ο Θ. Πάγκαλος «όλοι μαζί τα φάγαμε». Για παράδειγμα, αν οποιαδήποτε τρέχουσα κυβέρνηση έκανε περικοπές σε μισθούς για να μειώσει τον δανεισμό για υπέρογκες μισθοδοσίες και έβαζε αυστηρούς κανόνες στον ΟΣΕ, τότε θα γινόταν ότι έγινε επί Γιαννίτση για το συνταξιοδοτικό. Καμιά κυβέρνηση δεν ήθελε να πιάσει τέτοια καυτή πατάτα και έπεσε ο κλήρος στον Μητσοτάκη και κάηκε. Καμιά αμφιβολία δεν πρέπει να υπάρχει ότι θα υπάρξουν έλεγχοι και τιμωρίες για την διασπάθιση δημοσίου χρήματος από τις διοικήσεις του ΟΣΕ διαχρονικά από το πρώτο πακέτο Ντελόρ. Αυτά δεν μας τα είπε ο κύριος εκπρόσωπος.
Για να κλείνουμε λοιπόν το θέμα, δίκη δεν έγινε ακόμη και κανείς δεν αθωώθηκε. Αν δεν γίνει δίκη και δεν γίνουν καταδίκες τότε θα είναι δικαιολογημένη κάθε διαμαρτυρία και κάθε δράση. Και η Ελλάδα δεν είναι όπως θέλουν να την παρουσιάζουν κάτι τυχάρπαστοι που περί άλλων τυρβάζουν στο Ευρωκοινοβούλιο και στις γύρω αυτό πλατείες Jurdan και Luxembourg.

Υ.Γ. Για το θέμα της κβαντικής ιατρικής θέλω να σημειώσω ότι στο εξωτερικό ελάχιστοι ασκούν αυτό το επάγγελμα. Είδα π.χ. κάποιον στην Ρουμανία. Υπάρχουν όμως διάφοροι σχολιασμοί και απόψεις υπέρ και κατά. Από επιστημονικής σκοπιάς αυτή η πρακτική καταδικάζεται ως τσαρλατανισμός. Στην χώρα μας αντίθετα ασκείται τουλάχιστον από 15 ιατρεία με νόμιμο τρόπο…
Αν θέλετε να δείτε την εκδήλωση με τις ομιλίες που αναλύονται στο άρθρο αυτό, κλικ εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=KhQCmB9YuYU&t=1673s