Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ – γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Συμπίπτει με την έκδοση του σημερινού φύλου του ΠΑΛΜΟΥ να γίνεται και η γιορτή του Πολυτεχνείου, για την οποία είχα γράψει πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια την άποψή μου: ότι, δηλαδή, πρέπει να καταργηθεί, επειδή σκυλεύεται ο αγώνας αυτός από διάφορες ομάδες που βρυκολακιάζουν κάθε Νοέμβρη που αρχίζει και το Σαρανταήμερο. Στο περσινό άρθρο είχα γράψει ότι δεν θα ξανα-ασχοληθώ κι αυτό πράττω.
Έρχομαι λοιπόν στο θέμα των ημερών που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τα γεγονότα στην συνεδρίαση της Κ.Ε. και το μέλλον αυτού του κόμματος.

Είναι γεγονός ότι η πρόταση για την υποψηφιότητα Κασσελάκη έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στα κεφάλια των παλαιών στελεχών και στους δελφίνους της προεδρίας. Ήρθε ο Κασσελάκης από το πουθενά και τους άρπαξε μέσα από τα χέρια την προεδρία του κόμματος με την βοήθεια, βέβαια, του νόθου τρόπου εκλογής προέδρων στα κόμματα. Αν θυμάστε ο πρώτος διδάξας ήταν ο ΓΑΠ και ακολούθησε η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Λέω νόθο τρόπο γιατί στην πραγματικότητα η εκλογή προέδρου άμεσα από τον λαό με δύο ευρώ συνδρομή, είναι εκ των πραγμάτων Δούρειος Ίππος για την συνοχή κάθε κόμματος. Το ότι δεν έγινε Δούρειος Ίππος στη ΝΔ με την εκλογή Μητσοτάκη, οφείλεται καθαρά στην προοπτική εξουσίας που υπήρχε στο πρόσωπό του και στην κατά μέτωπο σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, της Αμερικής, της Αυστραλίας και άλλων δημοκρατικών χωρών, έχουν καθαρά δημοκρατικές και σαφώς καθορισμένες διαδικασίες εκλογής αρχηγού και πάντα διατηρούν αυτούς τους τρόπους τουλάχιστον από την αρχή της δεκαετίας του 1950. Προσέξτε την ανακολουθία που υπάρχει και που ο Κασσελάκης έσπευσε για πρώτη φορά να εκμεταλλευτεί. Ο αρχηγός εκλέγεται «θεωρητικά» από όλα τα μέλη του κόμματος, που όμως αυτά γίνονται μέλη στο «άρπα κόλλα» με δύο ευρώ μόλις προκηρυχτούν εκλογές. Μετά γίνεται συνέδριο και εκλέγεται η Κεντρική Επιτροπή που εκλέγει Εκτελεστικό Γραφείο ή όπως αλλιώς το λένε, καθώς και οι άλλες επιτροπές, π.χ. δεοντολογίας, πειθαρχικού κτλ. Μέσα στο κόμμα τώρα έχουμε δύο πηγές εξουσίας, που είναι από την μια ο πρόεδρος που εκλέγεται απ’ ευθείας από τα μέλη, και η Κ.Ε. που εκλέγεται από τους συνέδρους. Σε μια σύγκρουση μεταξύ Κ.Ε. και Προέδρου, όπως φάνηκε στην συνεδρίαση της περασμένης Κυριακής, ο Κασσελάκης απείλησε ότι θα κατέβει πάλι στον λαό απ’ όπου αντλεί την εξουσία του. Ποια είναι λοιπόν η δύναμη της Κ.Ε. και του Ε.Γ; Ποια θα είναι η σχέση Προέδρου και Κ.Ε; Πώς θα συγκεραστούν δύο θεσμοί που έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες πηγές εξουσίας;

Δεν είναι μόνο αυτό – είναι και κάτι ακόμη χειρότερο. Θυμηθείτε πώς εκλέχτηκε ο Κασσελάκης και πώς έγινε γνωστός: «Γειά σας, είμαι ο Κασσελάκης, είμαι ομοφυλόφιλος και ήρθα να διεκδικήσω μαζί με τον Τάιλερ την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ». Από εκεί και πέρα, τα κοινωνικά δίκτυα και τα κουτσομπολιά έκαναν την δουλειά τους. Κανείς δεν άκουσε τότε μια πολιτική άποψη και ακόμη και σήμερα αναρωτιούνται στις εκπομπές διαφόρων ραδιοφωνικών σταθμών γιατί ο Κασσελάκης δεν έχει εκφράσει το δικό του πολιτικό μανιφέστο για να τον κρίνουν πολιτικά; Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο και κυρίως διότι, όχι μόνο δεν έχει πολιτική άποψη, αλλά και ο τρόπος που εκφράζεται δείχνει άνθρωπο soft παρ’ ότι προσπάθησε να δείξει πυγμή με τις διαγραφές.
Οι υποστηρικτές του Κασσελάκη, όπως είδα μερικούς στην τηλεόραση, μας λένε ότι εξελίσσεται μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ μια σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο, τον καινούργιο αέρα και ιδέες που φέρνει ο εξ Αμερικής ο Πρόεδρος. Η αλήθεια είναι ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο γιατί βλέπουμε ότι όλη η παλιά φρουρά του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποχωρήσει και πολλοί ακόμη έχουν φτάσει στην εξώπορτα της Κουμουνδούρου. Αφορμή για την σύγκρουση υπήρξε η ομιλία του στον ΣΕΒ όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, αμφισβήτησε τον θεμέλιο λίθο της πολιτικής της Αριστεράς που είναι η αντίθεση εργασίας και κεφαλαίου. Είναι η Μαρξιστική αντίθεση που οπωσδήποτε το ΚΚΕ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τολμήσει να απεμπολήσουν. Ο Κασσελάκης με την ομιλία του ανέτρεψε ιδεολογικά την καθεστηκυία τάξη και άποψη και άρχισε η εσωκομματική διαμάχη με αποκορύφωση τα γεγονότα της περασμένης Κυριακής.

Οι πολιτικές απόψεις του Κασσελάκη είναι τρεις: Μια ο στόχος του για τον γάμο ομοφυλοφίλων, η δεύτερη για την παρένθετη μητέρα και η τρίτη ότι θα ζητά από τον λαό να λέει τις απόψεις του και από εκεί να κάνει προτάσεις νόμου στην κυβέρνηση – και ο Μητσοτάκης βέβαια θα τρελαίνεται, όπως λέει… Θα αναλύσουμε λίγο την τρίτη θέση του για τις προτάσεις – προσφυγή στον λαό.
Μας λέει ο Κασσελάκης ότι θα περιμένει να ακούσει τις απόψεις του λαού για διάφορα θέματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από το πολιτικό σύστημα. Φέρνω ένα παράδειγμα. Έστω ότι ο λαός μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ζητά να γίνει αύξηση στο ελάχιστο ποσό Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα 2.000 ευρώ που φαίνεται λογικό. Ο Κασσελάκης θα το πάει αυτό το αίτημα στην Κ.Ε. για έγκριση ώστε να γίνει επίσημη θέση και πρόταση του κόμματος ή θα το πάει κατ’ ευθείαν στην Βουλή ως πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ; Αν το πάει ως πρόταση του Προέδρου χωρίς την έγκριση της Κ.Ε., τότε ανατρέπει την δομή του κόμματος και κατά συνέπεια την συνοχή και ύπαρξή του. Αν το πάει στην Κ.Ε, η Κ.Ε. οφείλει να εξετάσει το πάνδημο αίτημα και να αποφασίσει. Ποια Κ.Ε. όμως θα πάρει τέτοια απόφαση χωρίς να λάβει υπ’ όψη τις παρενέργειες όχι τη αύξησης, αλλά μιας τέτοιας προοπτικής; Αν θέλει η Κ.Ε. ή το Ε.Γ. να διατηρήσουν την σοβαρότητά τους και την πολιτική τους υπόσταση, είναι υποχρεωμένα να αρνηθούν την πρόταση του λαού, που δεν έλαβε υπ’ όψη του τις σίγουρες παρενέργειές της στην οικονομία. Τότε δημιουργείται αυτόματα η αντίθεση μεταξύ λαού και κόμματος που εμπεριέχει τον σπόρο της διάλυσης. Φανταστείτε τώρα να έχουμε και άλλα ερωτήματα και θέματα πιο σοβαρά, που μερικά ενδεχομένως να πάνε προς την ακροδεξιά ή να χτυπήσουν το υπογάστριο του ΣΥΡΙΖΑ που είναι η ασύδοτη είσοδος μεταναστών στην χώρα τί έχει να γίνει…
Και πώς θα γίνεται η ψηφοφορία; Ποιοι θα έχουν δικαίωμα πρότασης; Τα μόνιμα μέλη, τα μέλη με δύο ευρώ, τα ψεύτικα προφίλ ή θα γίνονται έκτακτες εγγραφές μελών με φραγκοδίφραγκα για να λάβουν μέρος στην ψηφοφορία;
Βλέπουμε δηλαδή ότι αυτού του είδους η πολιτική πρόταση που – πιστεύω ότι – θα προσπαθήσει να εφαρμόσει ο Κασσελάκης, θα είναι ο δρόμος για την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα που θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει δυνάμεις από όλες τις κατευθύνσεις, να γίνει δηλαδή ενός είδους πολυσυλλεκτικό κόμμα. Και δεν θα είναι μόνο αυτό θα είναι ένα κόμμα με στυλ αρχηγικό που δεν θα έχει την δυνατότητα της πολιτικής ανάλυσης και ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επεξεργαστεί ένα συνεκτικό σχέδιο για την διακυβέρνηση της χώρας.

Την ίδια στιγμή πολλά μέλη και πιθανόν και πολλά μεσαία και κατώτερα στελέχη θα στραφούν προς το ΚΚΕ, όπως ήδη φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις. Βέβαια δεν θα πρέπει να μη λάβουμε υπ’ όψη ότι οι φυγάδες τους κόμματος «Ομπρέλα» κτλ θα δημιουργήσουν ένα νέο κόμμα της Αριστεράς σε μια προσπάθεια να συγκρατήσουν τον κόσμο από την φυγή του προς το ΚΚΕ ή το κοιμισμένο ΠΑΣΟΚ.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παθαίνει μετάλλαξη που θα καταλήξει σε ένα μόρφωμα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το οποίο είναι καταδικασμένο σε εξαφάνιση. Εδώ θα είναι σημαντικός και ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ που ακόμη όμως δεν έχει γίνει ορατός. Η άποψή μου για μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ αναμφίβολα είναι υποθετική και δεν μένει παρά να δοκιμαστεί από την πραγματικότητα των επερχόμενων Ευρωεκλογών ή όταν ο Πρόεδρος γυρίσει από φαντάρος…