Ο μεγάλος Ηθοποίος ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ στον Παλμό:Αλίμονο σ’ αυτόν που παύει να ονειρεύεται

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Ο μεγάλος Ηθοποίος ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ στον Παλμό:Αλίμονο σ’ αυτόν που παύει να  ονειρεύεται

ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ!ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ -ΓΚΙΩΝΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΠΑΛΜΟΣ”.ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΥΔΗ

“Αλίμονο σ’ αυτόν που παύει να  ονειρεύεται”

Ο Ντίνος Καρύδης γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι αριστούχος της Δραματικής Σχολής Αθηνών. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο με τον πρωτοποριακό θίασο της «Δωδέκατης Αυλαίας» στο έργο του Γ. Ανδρίτσου, «Το Σαλιγκάρι», το οποίο σκηνοθέτησε ο Γιώργος Γιαννίσης. Την ίδια περίοδο συμμετείχε στην εμβληματική παράσταση Χατζηδάκη – Αργυράκη – Χορν «Οδός Ονείρων».


ε το τέλος της θητείας του, από το 1966 μέχρι το 1982, συνεργάστηκε με τους περισσότερους θιάσους της τότε θεατρικής Αθήνας, όπως για παράδειγμα των Κώστα Μουσούρη, Άγγελου Αντωνόπουλου και πολλούς ακόμα.


Το 1983 μαζί με την Τζούλια Αργυροπούλου και άλλους «εραστές» της νεώτερης Ελληνικής Δραματουργίας, ίδρυσαν την «Ελεύθερη Αυλαία». Χωρίς φυσικά να έχει δικό της χώρο, εγκαθίστατο κάθε φορά σε ένα άλλο θέατρο, αλλά αφοσίωσή της ήταν στο σύγχρονο ελληνικό δραματολόγιο.


Στην εικοσαετή και πλέον πορεία της, η «Ελεύθερη Αυλαία» παρουσίασε με επιτυχία στην Αθήνα και στην ευρύτερη περιφέρεια έργα σημαντικών ελλήνων θεατρικών συγγραφέων.


Στο μεσοδιάστημα ο Ντίνος Καρύδης συνεργάστηκε με τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, Βόλου, Βέροιας, Σερρών, με τη Θεατρική Εστία κ.α.


Έχει επίσης συμμετάσχει σε κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, σε θεατρόμορφες εκπομπές συνέχειας στο κρατικό ραδιόφωνο καθώς και σε μεταγλωττισμένες τηλεοπτικές σειρές. Μία περίοδο δίδαξε αλλά ο ίδιος υποστηρίζει ότι διδάχθηκε σε δραματικές σχολές.


Ισχυρίζεται ότι η «Δωδέκατη Αυλαία» και στη συνέχεια η «Ελεύθεη Αυλαία» υπήρξαν οι δυο μεγάλοι σταθμοί που τον διαμόρφωσαν σαν ηθοποιό και σαν άνθρωπο.


Είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Τζούλια Αργυροπούλου κι έχουν κόρη την επίσης ηθοποιό Σμαράγδα Καρύδη.

 Η ευγενική και ξεχωριστή φυσιογνωμία σας, σας κάνει πολύ αγαπητό. Με το χρόνο, όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά καθρεπτίζεται και η καλοσύνη σας έντονα. Είστε ευτυχής ως άνθρωπος και καλλιτέχνης;
 Είμαι χαρούμενος που σ΄αυτή την ηλικία είμαι ακόμα μάχιμος και ζωντανός! Ως καλλιτέχνης, είμαι διαρκώς επί μαθητεία και προσπαθώ για το καλύτερο – δεν ξέρω αν τα καταφέρνω, εγώ πάντως διαρκώς θα προσπαθώ.

Τα φυσικά σας χρώματα έκαναν τη διαφορά στην εικόνα σας. Σας βοήθησε αυτό στους ρόλους σας;
 Τους ρόλους τους βοηθάει η πολλή δουλειά και το ψάξιμο. Όλα τα άλλα παίζουν δευτερεύοντα ρόλο.

 Έχετε ένα πλούσιο βιογραφικό, γεμάτο σημαντικές συμμετοχές. Τί σας έδωσε αυτό το ταξίδι ζωής και τέχνης;
 Αυτό το ταξίδι, όπως λέτε, μου επέτρεψε να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και να με αγαπήσω και μέσα από μένα, να αγαπήσω όλο τον κόσμο!

 Ζούμε στην εποχή της οικονομικής κρίσης, της κρίσης αξιών και όχι μόνο. Πόσο έχει επηρεάσει αυτή η πραγματικότητα το θέατρο;
 Το έχω ξαναπεί: ο ελληνικός λαός αγαπάει το θέατρο και οι αίθουσες των καλών παραστάσεων είναι πάντα γεμάτες. Μην ξεχνάτε ότι λειτουργούν πάνω από 200 θεατρικές σκηνές στην Αθήνα και αν σ’ αυτές προσθέσουμε και τις παιδικές παραστάσεις, τότε φτάνουμε στις 300. Την ίδια στιγμή στο Λονδίνο, με πληθυσμό τετραπλάσιο, ζήτημα είναι αν λειτουργούν 30 θέατρα. Αυτό κάτι λέει.

 Την επαφή σας με τους θεατράνθρωπους, τους ηθοποιούς συναδέλφους σας, πώς θα τη σχολιάζατε;
 Με μια λέξη: αγαπησιάρικη. Οι θεατρίνοι είναι τα καλύτερα παιδιά και παραμένουν παιδιά μέχρι τα βαθιά τους γεράματα.

 Είστε από τους λίγους ηθοποιούς που κρατήσατε τόσο χαμηλό προφίλ. Είναι ο χαρακτήρας σας τέτοιος ή ήταν επιλογή σας;
 Και τα δύο θα έλεγα. Όμως δεν είμαι μόνο εγώ – και συγχωρέστε μου το «εγώ». Πολλοί αξιόλογοι συνάδελφοί μου είναι χαμηλών τόνων. Μιλά η δουλειά τους για εκείνους.

 Ποιά παράσταση θεωρείτε πολύ σημαντική στη θεατρική σας πορεία και ποιά ταινία ήταν για εσάς σταθμός;
Όλες οι παραστάσεις υπήρξαν για μένα σημαντικές γιατί σε όλες έδωσα την ψυχή μου. Στον κινηματογράφο έχω μικρές εμφανίσεις. Από την τηλεόραση ξεχωρίζω τη συμμετοχή μου στο «Κλειδί» με τον Πέτρο Φιλιππίδη και θα ήθελα πολύ να είχα παίξει στο «Παρά Πέντε» του Καπουτζίδη, όπου μου είχε γίνει πρόταση να παίξω τον πρωθυπουργό αλλά τότε ήμουν ήδη δεσμευμένος σε άλλη σειρά. Πολύ λυπήθηκα γι’αυτό…
 Πώς βλέπετε να εξελίσσονται τα πράγματα στο χώρο του θεάτρου; Υπάρχει μέλλον για τη νέα γενιά;
 Βεβαίως και υπάρχει. Έχουμε πολλούς νέους και νέες με ταλέντο, με μόρφωση και πάθος για το θέατρο. Οπωσδήποτε υπάρχει συνέχεια.

 Έχουν εκπληρωθεί τα όνειρά σας;
Αλίμονο σ’αυτόν που παύει να ονειρεύεται! Πιστεύω πως όταν σταματάει κάποιος να ονειρεύεται, σταματάει να αγωνίζεται, άρα δεν δικαιούται να λέγεται άνθρωπος.


Η αφύπνιση του κοινού λέγεται είναι η επιτυχία. Για εσάς τί είναι επιτυχία;
 Για μένα επιτυχία είναι να έχεις ήσυχη τη συνείδησή σου πράττοντας με ήθος αυτό για το οποίο είσαι ταγμένος από το Θεό.

 Ποιόν και ποιά από τους Έλληνες ηθοποιούς θαυμάζετε;
 Είναι πολλοί και πολλές και φοβάμαι μην ξεχάσω κάποιον ή κάποια…

Ακολουθήσατε το επάγγελμα του ηθοποιού. Τί σας ώθησε σε αυτό;
 Η αγάπη μου να ταξιδεύω! Μικρός, όταν με ρωτάγανε τί θέλω να γίνω άμα μεγαλώσω, τους έλεγα πειρατής.

Όλοι γνωρίζουμε τη σύζυγό σας, την υπέροχη ηθοποιό Τζούλια Αργυροπούλου, και την κόρη σας, τη Σμαράγδα Καρύδη επίσης γνωστή και αγαπημένη ηθοποιό. Εσείς τους οδηγήσατε στο δρόμο της τέχνης;
 Όχι βέβαια. Ο Θεός που τους δώρισε το χάρισμα και η αγάπη που έχουν για τη θεατρική πράξη.

 Δημιουργήσατε μια υπέροχη οικογένεια. Είναι αυτή το στήριγμά σας;
 Αλληλοστηριζόμαστε. Δεν επεμβαίνει ο ένας στις επιθυμίες και τις επιλογές του άλλου, αλλά στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Προχωράμε με ελευθερία!

 Πώς χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας;
Αφήνω τους άλλους να με χαρακτηρίσουν.

 Λέγεται ότι η τέχνη είναι ελευθερία. Έτσι τη βιώνετε;
 Πιστεύω πως απάντησα πριν λίγο σ’αυτό. Για μένα η ελευθερία είναι ένα από τα ύψιστα αγαθά!

 Τί σας στενοχωρεί πολύ και τί σας δίνει χαρά;
 Με θυμώνει θα έλεγα η κουτοπονηριά και η αχαριστία. Χαρά μου δίνει το να κοιτάζω τη θάλασσα ή να χαϊδεύω ένα ζωάκι.

 Ποιά πιστεύετε σήμερα είναι τα παγκόσμια αιτήματα;
 Αυτά που ήσαν πάντα: ειρήνη, δικαιοσύνη χωρίς ταξικές διαφορές. Με δύο λέξεις, αληθινή δημοκρατία!

Σας  ευχαριστούμε

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή