Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση ,η ευκαίρια αποδέσμευσης της εργασίας

Το αν σήµερα είµαστε µάρτυρες
και θύµατα του τρίτου µνηµονίου και πριν κρυώσει το µελάνι
ακούονται φωνές και για τέταρτο, µια κύρια αιτία είναι το
ασφαλιστικό. Το ασφαλιστικό,
που όταν έκανε µια πρώτη προσπάθεια για την βιωσιµότητα
του ο Γιαννίτσης, στάλθηκε στο
πυρ το εξώτερον από τους συνδικαλιστές και τα πρόβατα
δεξιά, αριστερά και κυρίως ΠΑΣΟΚικά.

Η προσπάθεια έπεσε στο
κενό και σήµερα όλοι οι ασφαλισµένοι και οι συνταξιούχοι κα-
τρακυλούν στην άβυσσο, αλλά
µε δικαιολογηµένα µέτρα κατά
τη γνώµη µου.
α ήθελα εδώ να αναφέρω µε-
ρικά στοιχεία που άκουσα από
τον πρώην διοικητή του ΙΚΑ
καθηγητή Μ. Νεκτάριο, που ήταν και
µέλος της επιτροπής σοφών που
όρισε ο Κατρούγκαλος για το ζήτηµα
του ασφαλιστικού. Είπε λοιπόν ο κ.
Νεκτάριος ότι το 2000 το κόστος
συνταξιοδότησης στην Ελλάδα ήταν
14,9 δισ. ευρώ το 2009 εκτοξεύθηκε
στα 34 και κάτι δισ. ευρώ, δηλαδή
αύξηση 228%!!!!

Τα συµπεράσµατα
δικά σας…
Παρά τις περικοπές σήµερα το κό-
στος συνταξιοδότησης είναι γύρω
στα 24 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα ήταν η
πρώτη χώρα στον κόσµο µε τα µε-
γαλύτερα ποσοστά αναπλήρωσης
και είναι σήµερα η µοναδική µε
700.000 συνταξιούχους κάτω των
65 ετών.
Αν σήµερα η Ελλάδα έχει
700.000 συνταξιούχους κάτω των
65, για υπολογίστε σε ποια ηλικία
πήραν αυτοί σύνταξη; Από πού προερχόντουσαν τα λεφτά για να πλη-
ρώνονται από τα 50 π.χ. µέχρι τα 75
το λιγότερο;

Σωστά µαντέψατε. Από
τα εύκολα δάνεια σε ευρώ προφα-
νώς. Να, αυτά έκαναν το χρέος µη
βιώσιµο και η κυβέρνηση µε διάφορα
τερτίπια σε βάρος της εξόδου από
την κρίση προσπαθεί να πάρει έστω
και µια δήλωση για διευθέτηση του
ώστε να την πουλήσει επικοινωνιακά
στους ευκολόπιστους ή στους τα
λόγια των Σειρήνων αρεσκόµενους
νεοέλληνες.
Εδώ θα µας πουν κάποιοι ότι το
πάθαµε γιατί µπήκαµε στο ευρώ,
διότι δίνονταν εύκολα δάνεια κ.τ.λ.
ενώ αν είχαµε δραχµή δεν θα γινό-
ταν αυτό επειδή δεν θα ήταν εύκο-
λος ο δανεισµός. Αυτή είναι η λογική
του ανεύθυνου βλάκα όµως.
Σου δίνουν εύκολα δάνεια. Εσύ τι
κάνεις; Τα παίρνεις, τα τρως και δεν
προνοείς για το µέλλον και κλαις
τώρα «ω µωρή παρθένα»;
Ήρθαν λοιπόν τα πάνω κάτω µε το
ασφαλιστικό. Κατά τη γνώµη µου,
όµως, είναι µια βαθιά µεταρρύθµιση
που θα αλλάξει την χώρα ακόµη και
σε θέµατα που η ίδια η κυβέρνηση
δεν έχει στους σχεδιασµούς της.
Το θέµα που θα πρέπει να σηµει-
ώσουµε εδώ είναι ότι ο νόµος πέ-
ρασε χωρίς να ανοίξει µύτη. Πού
είναι οι αντιεξουσιαστές; ∆ιαβάζουν
για την επερχόµενη εξεταστική στα
Πανεπιστήµια;

Πού είναι οι «καλές»
ηµέρες του ∆εκέµβρη του 2007 που
κάηκε η Αθήνα γιατί πήγε να περάσει
ο νόµος να δουλεύουν τα µαγαζιά
∆ευτέρα και Τετάρτη απόγευµα και ο
σηµερινός πρόεδρος ήταν ευτυχής
που δεν είχαµε θύµατα µεταξύ των
εµπρηστών της Αθήνας; Νοσταλγώ
τις ηµέρες που δεν τολµούσαν οι
προηγούµενες κυβερνήσεις να φέ-
ρουν ένα νόµο γιατί θα καιγόταν η
Αθήνα… Ακόµη και σήµερα οι νεκροί
της Μαρφίν στριφογυρίζουν στους
τάφους τους για την αδικία. Στο ση-
µείο αυτό τα προφανή συµπερά-
σµατα δικά σας…
Απλώς σηµειώνω ότι κάποιοι τύποι
έχουν δίκιο που λένε ότι αν θες να πε-
ράσεις αντιλαϊκά µέτρα βάλε την Αρι-
στερά να τα περάσει. Παρά το ότι
έχω µεγάλες αποστάσεις από την πο-
λιτική του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ ότι η µε-
ταρρύθµιση για το ασφαλιστικό
-συνταξιοδοτικό είναι προς τη σωστή
κατεύθυνση, αν και είναι λειψή και σε
πολλά σηµεία άδικη. Το κέρδος όµως
που θα επιφέρει στην Ελληνική κοι-
νωνία και οικονοµία θα είναι µεγαλύ-
τερο από τις όποιες αδικίες.

Η
εισαγωγή τους θεσµού της εθνικής
σύνταξης θα απελευθερώσει τον εργαζόµενο από την δέσµευση του
ασφαλιστικού ταµείου. Θα υπάρξει
πλήρης και ουσιαστική ενοποίηση
των ταµείων µε αποτέλεσµα να
έχουµε, µε την βοήθεια της πληρο-
φορικής, διαχείριση όλου του πληθυ-
σµού εργαζοµένων ή συνταξιούχων
µε χαµηλό κόστος και οπωσδήποτε
µείωση του συνολικού προσωπικού
που απασχολείται στους τοµείς της
κοινωνικής ασφάλισης. Θα µου πει
αµέσως κάποιος ότι µιλώ για απολύ-
σεις. Ναι, γιατί θα πρέπει να γίνει εξοι-
κονόµηση πόρων που θα συµβάλει
στην ανάπτυξη, η οποία µε τη σειρά
της θα δώσει τις οικονοµικές δυνατό-
τητες να βοηθηθούν από τα ταµεία
ανεργίας οι απολυµένοι του δηµοσίου.

Και το λέω αυτό γιατί αυτός ο
νόµος είναι η αρχή για απολύσεις στο
δηµόσιο και δεν θα πρέπει να εκπλα-
γείτε αν τις εφαρµόσει αυτή η ίδια κυ-
βέρνηση στην διάρκεια της
τρέχουσας τετραετίας.
Σε γενικές γραµµές λοιπόν θα
έχουµε µια εθνική σύνταξη 384
ευρώ για όσους έχουν δουλέψει 20
χρόνια και αναπλήρωση ανάλογα µε
τις εισφορές που θα πληρώσουν από
την εργασία τους. Όπως κάθε νέο
µέτρο πάσχει από παιδικές αρρώ-
στιες, έτσι και το συνταξιοδοτικό –
ασφαλιστικό. Υπάρχουν όµως δυνα-
τότητες βελτίωσης που, αν συνεχίσει
να υπάρχει η τρέχουσα λογική στην
κυβέρνηση, πιστεύω ότι θα γίνουν.
Ακόµη και να µη γίνουν θα αναγκα-
στεί εκ των πραγµάτων να τις κάνει η
οποιαδήποτε επόµενη κυβέρνηση.
Επειδή οι συνταξιοδοτικές εισφορές
των εργαζοµένων έχουν τη µορφή
φόρου είναι πολύ εύκολο για µια µελ-
λοντική κυβέρνηση να ενσωµατώσει
φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές σε ένα ποσό που θα είναι φόρος.
Φτάνουµε έτσι στο σύστηµα του Καναδά και της Αυστραλίας, που πάντα
υποστήριζα, το οποίο θα έχει ως αποτέλεσµα την πλήρη απελευθέρωση
του εργαζοµένου από τον βραχνά της
κοινωνικής ασφάλισης και της επιδίωξης να βρει δουλειά στο δηµόσιο ή
στις ∆ΕΚΟ που δεν θα έχουν πλέον τα
γνωστά και προκλητικά προνόµια.

Καθώς θα γίνει και µείωση των µι-
σθών στο δηµόσιο µε τον γνωστό
«κόφτη» τότε το δηµόσιο θα αρχίσει
να χάνει τη αίγλη του και θα την απο-
λέσει πλήρως µε την κατάργηση τη
µονιµότητας και αξιολόγησης που
είναι σίγουρο ότι θα φέρει µια κυβέρ-
νηση Μητσοτάκη. Και να είστε βέ-
βαιοι ότι αυτό θα γίνει γιατί το
δηµόσιο σήµερα έχει υπεράριθµο και
ανορθολογικά κατανεµηµένο προσω-
πικό.
Μόνο µια αλλαγή στην νοµοθεσία
περί δηµοσίων υπαλλήλων που
εκτός των άλλων θα περιλαµβάνει
και υποχρεωτική ανεξάρτητη αξιο-
λόγηση βάσει στόχων, θα αναγάγει
τον δηµόσιο τοµέα σε ουσιαστικό
λειτουργό, θεµατοφύλακα και ελεγ-
κτή της εφαρµογής των κανόνων
που θεσπίζει η Βουλή ώστε οι πολί-
τες να είναι πραγµατικά ίσοι απέναντι
του νόµου και να κατέρχονται στην
επιχειρηµατική αρένα µε ίσους
όρους. Ο δηµόσιος υπάλληλος που
διατήρησε την θέση του γιατί αξιο-
λογήθηκε δεν θα είναι ποτέ διατεθει-
µένος να υπακούει σε µικροπολιτικά
κελεύσµατα της πολιτικής ηγεσίας
για ικανοποίηση µικροπολιτικών
αναγκών. Θα εφαρµόζει τους νόµους που ψηφίζει η Βουλή.

Τότε θα
έχουµε πραγµατική ∆ηµοκρατία. Θα
σας αναφέρω δύο παραδείγµατα. Το
ένα είναι η επένδυση «Ελληνικός
Χρυσός» που καθυστέρησε ένα
χρόνο για να ικανοποιηθούν οι τοπι-
κοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι
είχαν επενδύσει πολιτικά στην προ-
στασία του περιβάλλοντος για να κά-
νουν αντιπολίτευση στον Σαµαρά. Ο
Σκουρλέτης καθυστέρησε την επέν-
δυση για ένα χρόνο καλυπτόµενος
πίσω από εισηγήσεις «υπηρεσιακών
παραγόντων», οι οποίοι υπάκουσαν
στις απαιτήσεις της πολιτικής ηγε-
σίας που είχε άλλους στόχους.

Είδε
λοιπόν ο Σκουρλέτης ότι χάνει τη
δίκη από τα ελληνικά δικαστήρια,
στα οποία προσέφυγε η εταιρία και
ανέκρουσε πρύµναν. Ποια ήταν η
αξιοπιστία της εισήγησης αυτών των
δηµοσίων υπαλλήλων; ∆εν πρέπει
αυτοί να αξιολογηθούν και να υποβι-
βασθούν για να µην πω να απολυ-
θούν; Το ανάλογο έγινε και µε την
περιοχή της Αφάντου στη Ρόδο. Εκ
των υστέρων το Υπ. Πολιτισµού,
αφού έχει αποφασιστεί να γίνει ξενο-
δοχειακή επένδυση, κήρυξε αρχαι-
ολογικό χώρο 10.000 στρέµµατα
στην περιοχή χωρίς καµιά ουσια-
στική τεκµηρίωση και προκαλεί στην
πράξη ακύρωση της επένδυσης.

∆ιαβάστε την σχετική υπουργική απόφαση του Μπαλτά στη ∆ιαύγεια µε
Α∆Α: 6Τ2∆4653Π4-0ΒΙ.
Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί στο
ορατό µέλλον η σηµερινή ασφαλής
θέση των δηµοσίων υπαλλήλων θα
γίνει παρελθόν.
Υ.Γ.: Μου κάνει εντύπωση µια εί-
δηση που είδα στην τηλεόραση σχετικά µε το αίτηµα 17 βουλευτών του
ΣΥΡΙΖΑ να επιτραπεί η δηµιουργία
οίκων ανοχής δίπλα από ξενοδοχεία
που τώρα απαγορεύεται µετά από
διάταξη του 2014. Τι εκπροσωπούν
και τι συµφέροντα έχουν; Έχουν οι
ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ σχέση µε τέτοιους οίκους;

Το λέω αυτό γιατί αν το «ευαγές
ίδρυµα» είναι δίπλα από ξενοδοχείο,
θα κάνει χρυσές δουλειές γιατί θα
προµηθεύει εύκολα και µε ταχύτητα
υλικό στους πελάτες των ξενοδο-
χείων. Υπάρχει κάτι που δεν καταλα-
βαίνω; Ρωτώ, απλώς…