Φώφη Γεννηματά:Ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε βάζοντας το καπέλο του Τσάβες και τώρα έχει φορέσει την περούκα της Θάτσερ.

“Σημεία συνέντευξης Φώφης Γεννηματά Προέδρου του
ΠΑΣΟΚ στο  ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σχετικά με το Υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων

Άρα στην πραγματικότητα ο Υπουργός Οικονομικών δεν μπορεί να
πάρει αποφάσεις για τη χώρα του. Αυτό είναι το σημαντικό.

Εάν το σύνολο του δημοσίου πλούτου δοθεί για την εξυπηρέτηση
του χρέους, από πού θα προκύψει η ανάπτυξη;

Είναι συμφωνία ηττημένου. Συνθηκολόγησης ηττημένου.
Είναι σαν να χάσαμε τον πόλεμο.

Η κυβέρνηση με την πλάτη στον τοίχο τα έδωσε όλα, γι΄ αυτό
και είμαστε τόσο κάθετα απέναντι, διότι αυτή η συμφωνία είναι συμφωνία
ηττημένου. Συνθηκολόγησης ηττημένου. Είναι σαν να χάσαμε τον πόλεμο.

Εμείς δεν διαφωνούμε με τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά
ιδιωτικοποιήσεις με συγκεκριμένους στόχους, με στόχους να στηρίξουμε την
ανάπτυξη, γιατί μόνο εάν στηρίξουμε την ανάπτυξη θα σταματήσουμε να ψάχνουμε να
βρούμε ποια κοινωνική ομάδα θα πληρώσει το μάρμαρο την επόμενη φορά.

Σχετικά με τον «κόφτη»: Εάν δε
χρειαζόταν, όπως ισχυρίζεται, δεν θα το νομοθετούσαν

Αυτός ο κόφτης είναι οριζόντιος και διαρκής. Δηλαδή στην
πραγματικότητα αυτό που έκανε ο κ. Τσίπρας ήταν ότι από εκεί που θα
έσκιζε τα μνημόνια και θα τα καταργούσε με ένα νόμο και ένα άρθρο, υπέγραψε
μνημόνια για πάντα.

 Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση αυτή έχει
χάσει την εμπιστοσύνη στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό

Το γεγονός ότι ζητούν τόσο σκληρά μέτρα, οφείλεται ακριβώς
στο ότι πια δεν εμπιστεύονται αυτή την κυβέρνηση που εδώ και ένα χρόνο άλλα
τους λέει, άλλα κάνει, άλλα συμφωνούν τη μια στιγμή, άλλα έρχεται και λέει την
επόμενη.

Άρα βάζουν επιπλέον βαριά και σκληρά μέτρα, προκειμένου να
αντιμετωπίσουν το μεγάλο πρόβλημα που λέγεται εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση.

Σχετικά με την υποτιθέμενη real politic Τσίπρα

Το γεγονός ότι υλοποιεί τις σκληρότερες νεοφιλελεύθερες
πολιτικές που επιβάλλουν εδώ και χρόνια οι πιο συντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης,
δεν νομίζω ότι τον καθιστά ούτε ρεαλιστή, ούτε σοσιαλδημοκράτη που κάποιοι
θέλουν να λένε.

Ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε βάζοντας το καπέλο του Τσάβες και τώρα
έχει φορέσει την περούκα της Θάτσερ. Αυτό θα πει ρεαλισμός; Έγινε ο πιο
πρόθυμος Πρωθυπουργός στην Ευρώπη στις επιδιώξεις των πιο συντηρητικών κύκλων.
Μεγαλύτερη επιτυχία του Σόιμπλε δεν έχει υπάρξει όλα αυτά τα χρόνια που
βρισκόμαστε σε κρίση και είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις. Η
υπερήφανη διαπραγμάτευση και η αξιοπρέπεια που θα έδινε στον ελληνικό λαό,
οδήγησε στον κόφτη, στο υπερταμείο. Δηλαδή σε παραχώρηση του δημοσίου
πλούτου και στην πραγματικότητα σε περιορισμό της δημοκρατίας.

Από εδώ και πέρα ο κόφτης θα λειτουργεί με προεδρικά
διατάγματα.

Σχετικά με την αντιπαράθεση ΔΝΤ – ΕΕ για το χρέος

Μα, ο καυγάς ανάμεσα στο ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρχε
πάντα εξ αρχής. Από την αρχή  υπήρχαν διαφωνίες μεταξύ τους. Δεν είναι
κάτι καινούργιο.

Παρ’ όλα αυτά επιτεύχθηκε η μεγαλύτερη μείωση χρέους που
έχει γίνει ποτέ διεθνώς, υπήρξε η συμφωνία στο Eurogroup του 2012 ότι
θα υπάρξει  νέα αναδιάρθρωση και απομείωση του χρέους με παραμετρικές
αλλαγές. Δεν κατάφερε η κυβέρνηση όλο αυτό το χρόνο να επιβάλλει από την
αρχή του 2015 την υλοποίηση της συμφωνίας του ’12. Αυτή τη στιγμή είναι
προφανές ότι χρειάζεται βελτίωση η συμφωνία εκείνη.

Και κανένας δεν γνωρίζει πού θα καταλήξει η συζήτηση. Διότι
έχουμε μια αδύναμη κυβέρνηση να διαπραγματευτεί. Εμείς θα στηρίξουμε την
υπόθεση του χρέους. Και το γνωρίζετε αυτό, ότι έχουμε βάλει ….

Σε όλους τους τόνους το έχουμε πει, ότι θα στηρίξουμε τη
χώρα μας στην υπόθεση του χρέους, με όλες τις διασυνδέσεις που έχουμε με τους
Ευρωπαίους Σοσιαλιστές.

Στην πραγματικότητα η συμφωνία για τις παραμετρικές αλλαγές,
είναι μια μείωση του κόστους εξυπηρέτησης σημαντική και μια τεράστια ανάσα. Και
το λέγαμε αυτό από την αρχή. Και του λέγαμε το καλοκαίρι όταν βάλαμε πλάτη για
να ξαναρχίσει η διαπραγμάτευση και να μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη και να μη
βρεθεί μόνη της και απομονωμένη μέσα σε τόσο ρευστές και δύσκολες συνθήκες αυτή
τη στιγμή στην περιοχή μας, του λέγαμε αξιοποίησε τη συναίνεση που έχεις. Πέντε
κόμματα στήριζαν τότε τις επιλογές και 250 βουλευτές.

Δεν καταλαβαίνω, γιατί δεν έκλεισε αυτή η συμφωνία από τον
Οκτώβριο; Γιατί έπρεπε να περάσουμε όλους αυτούς τους μήνες της αβεβαιότητας
που ήταν τόσο δύσκολοι και οδήγησαν ακόμα πιο πίσω την αγορά στις επιχειρήσεις
τις ελληνικές και έβαλαν σε κίνδυνο ακόμη μεγαλύτερο τις θέσεις των
εργαζομένων, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα.

Δηλαδή τι χειρότερο ζητούσαν τον Οκτώβριο και έπρεπε να
διαπραγματευτεί σκληρά επί 7 μήνες για να φτάσουμε στην πλήρη παράδοση την
προχθεσινή;

Τι του ζητούσαν περισσότερο, αφού τα έδωσε όλα; Τι
διαπραγματευόταν όλο αυτό το διάστημα;”