ΤΟΛΜΗΣΤΕ!

O Τσίπρας έχει σκοπό να είναι πάντα µέσα στο κυβερνητικό παιχνίδι ακόµη και αν δεν είναι πρώτο το κόµµα του. Το αντεπιχεί- ρηµα της Ν∆ και των άλλων κοµµάτων είναι ότι δεν θα παράγονται σταθερές κυβερνήσεις µε αποτέλεσµα την συνεχή αστάθεια στο πολιτικό σκηνικό.

 Η ερώτηση εδώ είναι: Είχαµε τα τελευταία χρόνια κυβερνήσεις συνεργασίας και πολύ σταθερές; Βεβαίως και είχαµε και όλοι το γνωρίζουν. Σαµαράδες – Βενιζελαίοι, Τσιπραίοι – Καµένοι είχαν και έχουν σταθερότατες κυβερνήσεις µέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες.

Το αν υπάρξει ακυβερνησία θα οφείλεται αποκλειστικά στα ανώριµα πολιτικά κόµµατα, τα οποία αντί να εκπροσωπούν τον Ελληνικό λαό συνήθως εκ- προσωπούν ειδικά συµφέροντα αντίθετα από τα πραγµατικά συµφέροντα της Πατρίδας και των Ελλή- νων. Αν τα πολιτικά κόµµατα σκέφτονται πατριωτικά δεν θα υπάρξει ακυβερνησία και θα υπάρχει όχι µόνο κοινοβουλευτική οµαλότητα, αλλά και εργασιακή ειρήνη και µικρό- τερη κυβερνητική διαφθορά.

 Φαντάζεστε µια κυβέρνηση Ν∆-ΣΥΡΙΖΑ; Θα µπορούν να περάσουν πολλά διαρ- θρωτικά µέτρα χωρίς να ανοίξει µύτη όπως «καλή ώρα» έγινε µε το ασφαλιστικό…. Άρα το επιχείρηµα της ακυβερνησίας είναι ψευδοεπιχεί- ρηµα και πάνω σε αυτό στηρίζονται όλες οι συσπειρώσεις των κοµµάτων και των τηλεοπτικών παραθύρων.

Αντί η αντιπολίτευση και κυρίως η Ν∆ να σκεφτεί όπως λένε οι Άγγλοι «out of the box = ρηξικέλευθα», και να επεξεργαστεί ένα ολοκληρωµένο σχέδιο εκ βάθρων αναδιοργάνωσης της χώρας, ασκεί µια στείρα και µη παραγωγική αντιπολίτευση. Θα µπο- ρούσε η αντιπολίτευση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωµένο σχέδιο όχι µόνο για τον εκλογικό νόµο, αλλά και για την αναθεώρηση του Συντάγµατος, η οποία είναι ζωτικής σηµασίας για την έξοδό από την µνηµονιακή αυτοπαγίδευσή µας.

Η επιθυµία του Τσίπρα είναι να ψηφιστεί ο εκλογικός νόµος από 200 βουλευτές ώστε να ισχύσει από τις επόµενες εκλογές και όχι από τις µεθεπόµενες µε απώτερο σκοπό την παραµονή του στην εξουσία. Πάνω σε αυτόν ακριβώς το σχε- διασµό θα έπρεπε η αντιπολίτευση να δηµιουργήσει και να προτείνει την δική της αναθεώρηση ώστε να γίνει ας πούµε ένα «deal=συµφωνία» µε την κυβέρνηση. Σου δίνω δηλαδή τον εκλογικό νόµο και µου δίνεις το Σύνταγµα. Θυµηθείτε. Ο εκλογικός νόµος αλλάζει, αλλά το Σύνταγµα πολύ δύσκολα.

Εδώ ακριβώς θα προτείνω κάποιες αλλαγές του Συντάγµατος που θα έπρεπε να διαπραγµατευθεί η αντ πολίτευση. Πρώτα η ελευθερία στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστηµίων όπως γίνεται και στις άλλες χώρες. Ακόµη να επιτραπεί η δηµιουργία ιδιωτικών πανεπιστηµίων και µέσα στα κρατικά πανεπιστήµια όπως γίνεται π.χ. στο Βέλγιο µε το «Vesalius College». Εκτός της Αριστεράς που είναι ιδεολογικά αντίθετοι, υπάρχουν και πολλοί καθηγητές ελληνικών πα- νεπιστηµίων να αντιτίθενται σε αυτή την αλλαγή ενώ οι ίδιοι να διδάσκουν στην Αλβανία και στην Κύπρο… ∆εν µπορεί να διαφηµίζει η Γερµανία τα πανεπιστήµιά της στο εξωτερικό όπως και η Κύπρος σε Ελληνικές εφηµερίδες και να µην επιτρέπονται τα ιδιωτικά πανεπιστήµια στην Ελ- λάδα. Το έχω ξαναγράψει. Από τότε που η Αυστραλία απελευθέρωσε τα πα- νεπιστήµιά της και επέτρεψε την ιδιωτική δράση εισρέουν κάθε χρόνο γύρω στα 7,5 δισ. δολάρια στην χώρα. Ένας πυλώνας ανάπτυξης θα είναι αυτός και δυστυχώς δεν υπάρ- χει καµιά σκέψη προς αυτή την κα- τεύθυνση. Άλλη αλλαγή θα ήταν η µείωση των βουλευτών σε 200 µε ανάλογη όπως καταλαβαίνετε µείωση δαπα- νών της Γενικής Κυβέρνησης. Αυτό είναι εφικτό γιατί σήµερα η επικοινω- νία σε όλη την επικράτεια είναι απεί- ρως ευκολότερη από την δεκαετία του ‘50. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους των πολλών βουλευτών, ο οποίος όµως σήµερα δεν υφίσταται. Άλλη µεταρρύθµιση που θα βοη- θούσε στην ανανέωση του πολιτικού συστήµατος θα ήταν η εφαρµογή του 3% σε επίπεδο νοµού και όχι επι- κράτειας για τους ανεξάρτητους βουλευτές. Το γνωστό ψευδο-επιχεί- ρηµα για την Κοµοτηνή δεν ισχύει και εν πάση περιπτώσει θα µπορούσε να αντιµετωπισθεί µε διαφορετικό τρόπο. Μόνο µε αυτήν τη µέθοδο θα µπορεί να γίνει ανανέωση των πολι- τικών δυνάµεων που να µην είναι ελεγχόµενη από τα πολιτικά κόµ- µατα, τα οποία δεν ενδιαφέρονται παρά µόνο για την αυτοσυντήρησή τους και για το κλάδεµα, όπως γνω- ρίζετε όλοι, κάθε ελεύθερης φωνής µέσα και έξω από το κοινοβούλιο. Να είστε βέβαιοι ότι υπάρχουν χι- λιάδες ικανοί Έλληνες πολίτες που και την θέληση έχουν και τα προ- σόντα έχουν να κατεβούν στην πολι- τική αρένα, αλλά έχουν και την αξιοπρέπεια να µην είναι ασπόνδυλοι µπροστά στην κοµµατική εξουσία. Άλλο θέµα είναι η εκλογή του Προ- έδρου της ∆ηµοκρατίας. Να αλλάξει η µέθοδος ώστε να µη γίνεται αιτία πρόωρης εκλογολογίας και αποδιορ- γάνωσης του κράτους για ένα µε- γάλο χρονικό διάστηµα. Καθιέρωση της πενταετίας για τις κοινοβουλευ- τικές εκλογές και σε συγκεκριµένη ηµεροµηνία. Αν µια κυβέρνηση πα- ραιτηθεί ενδιάµεσα της θητείας της, τότε να γίνονται εκλογές αλλά για το υπόλοιπο της πενταετίας. Στην Πεν- ταετία να ξαναγίνονται. Να σταµα- τήσει αυτό το βιολί των συνεχών εκλογικών αναµετρήσεων που ανα- τρέπει την σταθερότητα του πολιτι- κού κλίµατος που τόσο θέλουµε για τις επενδύσεις. Οι Αµερικάνοι γιατί το εφαρµόζουν και όχι εµείς; Ας µου το εξηγήσει κάποιος. Κάποιοι Λενινιστές και «Αρχαιοµαρ- ξιστές κατά τους Αρχειοµαρξιστές για τους γνωρίζοντες», θα ισχυριστούν ότι καταπατώ µε τις ιδέες µου την βα- σική ιδεολογική αρχή περί ύπαρξης πολιτικών κοµµάτων που είναι η συ- νεργασία ατόµων µε ίδια οικονοµικά συµφέροντα ώστε να κερδίσουν την εκτελεστική εξουσία µε στόχο την κυ- βέρνηση για την προάσπιση των συµ- φερόντων τους. Αυτή τη ΜαρξιστικοΛενινιστική ερµηνεία της ύπαρξης των πολιτικών κοµµάτων που υπήρχε πριν τον πόλεµο, την εν- στερνίζονται σήµερα τα κόµµατα της αριστεράς που ως εκ προοιµίου εκ- φραστές των συµφερόντων της ερ- γατικής τάξης δεν µπορούν να συνεργαστούν µε τα κόµµατα των καπιταλιστών και των ιδιοκτητών των µέσων παραγωγής. Σήµερα υπάρ- χουν τεράστιες αλλαγές στην οικονο- µία, στην τεχνολογία και στον λεγόµενο παγκόσµιο καταµερισµό ερ- γασίας που αυτές οι παλιές ιδέες δεν έχουν ισχύ σήµερα. Σήµερα είναι ανάγκη να βρεθεί και να βρίσκεται πάντα κοινή βάση συνεργασίας των πολιτικών δυνάµεων ώστε η χώρα να κυβερνιέται σωστά, δίκαια και δηµο- κρατικά, αλλά δυστυχώς άλλη µια ευ- καιρία θα χαθεί για τη χώρα. ΥΓ. Πριν 15 µέρες έγινε η παρά- δοση στο Ελληνικό Πολεµικό Ναυτικό των υποβρυχίων που είχαν παραγ- γελθεί στα ναυπηγεία Σκαραµαγκά. Σήµερα υπάρχουν εκεί 850 εργαζό- µενοι χωρίς να έχουν κανένα έργο µπροστά τους. Από πού θα πληρώ- νονται; Τα ναυπηγεία είναι ιδιωτικά και αν η εταιρεία δεν έχει δουλειές δεν είναι φυσικό να κάνει απολύσεις; Τι θα γίνει λοιπόν; Περιµένετε το Φθι- νόπωρο…