Τρόμος σκεπάζει την αγορά

Γράφει ο ΝΤΑΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ, ∆ιεύθυνση Σπουδών των φροντιστηρίων «Πρόταση»

Οι ψευδαισθήσεις που υπήρχαν για «ανάκαµψη» της οικονοµίας, µετά τη συµφωνία µε τους Θε- σµούς τον περασµένο Μάϊο, διαλύθηκαν µέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα. Χρειάστηκαν πολλές δηλώσεις και αρκετή προβολή για να οικοδοµηθούν αυτές οι ψευδαισθή- σεις, ήταν αρκετά δύο λουκέτα, του Μαρινόπουλου και του Μαµιδάκη για να τις µετατρέψουν σε τρόµο!Χιλιάδες εταιρείες που συναλλάσσονταν µε το Μαρινόπουλο ζουν τη δικιά τους αγωνία για την έκβαση των συζητήσεων µε το Σκλαβενίτη µε σκοπό τη διάσωση του πρώτου.

Αν ο Μαρινόπουλος καταρρεύσει τελικά, θα τον ακολουθήσουν πολλές εταιρείες στην επαρχία οι οποίες είχαν προνοµιακή σχέση µαζί του. Αυτό θα πολλαπλασιάσει τα κανόνια στην αγορά, µε ό,τι αυτό σηµαίνει για θέσεις απασχόλησης, ρευστότητα συνεργαζόµενων επιχει- ρήσεων αλλά και για τα ασφαλιστικά ταµεία.

Ο Μαµιδάκης ήταν όνοµα υπεράνω υποψίας λουκέτου γιατί είχε περάσει επιτυχώς πολλές κρίσεις και αναδιαρθρώσεις στο παρελθόν. Ουδείς σκεφτόταν την πιθανότητα λουκέτου, πόσο µάλλον την αυτοκτονία ενός εκ των ιδρυτών του.

Κι όµως συνέβη και αυτό. Σπέρνοντας τον πανικό παντού, αφού τα πιθανολογούµενα νέα λουκέτα δεν έχουν «κόκκινες γραµµές». Οι ελάχιστες µη δανειοδοτηµένες επιχειρήσεις προσπαθούν να περιχαρακώσουν τα ταµεία τους από επισφάλειες και γίνονται πολύ πιεστικές στις απαιτήσεις τους για εξόφληση οφειλών προς αυτές. Εµπιστοσύνη δεν υπάρχει πουθενά και κάθε ανεξόφλητη υποχρέωση έχει το ερωτη- µατικό του κανονιού.

 Έτσι όµως µειώνονται οι δουλειές, πυροδοτώντας µία ακόµα στροφή του φαύλου κύκλου της προστασίας από πτωχεύσεις. Κάποιες επιχειρήσεις έκλεισαν γιατί είχαν συσσωρεύσει δυσβάσταχτα χρέη, πολλές άλλες όµως έκλεισαν λόγω αδυναµίας τους να διεκπεραιώσουν εργασίες. Η έλλειψη ρευστότητας δεν τους επέ- τρεπε να αγοράσουν πρώτες ύλες ή εµπόρευµα, ο κύκλος εργασιών µει- ώνονταν δραµατικά και το τέλος τους ήταν µοιραίο.

Ο κίνδυνος να εκδηλωθεί ένα ντόµινο πτωχεύσεων στην αγορά είναι περισσότερο υπαρκτός από ποτέ. Βιοµηχανία, γεωργία, παροχή υπηρεσιών, εµπορία καυσίµων, εται- ρείες τροφίµων, ακόµα και ναυτιλιακές εταιρείες είναι στο µικροσκόπιο των πιθανών επόµενων πτωχεύσεων.

Οι φήµες (όχι αβάσιµες) ανα- φέρονται στον κίνδυνο κατάρρευσης µιάς κραταιάς χαλυβουργίας και µιάς βιοµηχανίας προφίλ αλουµινίου. Το κλείσιµό τους θα γίνει µε εκκωφαν- τικό θόρυβο… Για να καταλάβουµε τις τεράστιες, αλυσιδωτές αντιδράσεις που έχει το κλείσιµο τέτοιων επιχειρήσεων, ας δούµε την τελευταία περίπτωση Μα- ρινόπουλου. Το «άνοιγµα» της αλυσίδας Μαρινόπουλος στην αγορά εκτιµάται ότι αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ, οι τραπεζικές υποχρεώσεις και οι υποχρεώσεις προς εταιρείες leasing εκτιµάται πως πλησιάζουν τα 500 εκατ. ευρώ, ενώ άλλα τόσα είναι και οι υποχρεώσεις προς προµηθευτές.

Παράλληλα, από τους 2.500 προµη- θευτές της, περισσότερες από 1.500 είναι µικρές και µεσαίες, κατά βάση, επιχειρήσεις, που έχουν ως βασικό πελάτη τους την αλυσίδα. Πολλοί φοβούνται πως εάν δεν αλλάξουν άµεσα τα δεδοµένα, η κατάρρευση της µεγαλύτερης αλυσίδας σούπερ µάρκετ της χώρας (από πλευράς δικτύου καταστηµάτων) θα είναι η αρχή ενός νέου κύµατος λουκέτων µετά το τέλος της τουριστικής σεζόν.

Την ίδια στιγµή, τα επίσηµα στοιχεία δείχνουν ότι τα κρατικά «φέσια» προς ιδιώτες έχουν εκτοξευθεί και πλέον ξεπερνούν τα 7 δισ. ευρώ.

Συγκεκριµένα, το σύνολο των ληξ πρόθεσµων οφειλών και των επι- στροφών φόρων, από τα 3,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, έφτασε στα 5,97 δισ. ευρώ στο τέλος του 2015 και στα 7,029 δισ. ευρώ στο τέλος Μαΐου.

Το κράτος κάνει δη- λαδή ό,τι µπορεί για να περιοριστεί ακόµα περισσότερο η ρευστότητα στην αγορά. Είναι το ίδιο κράτος, όλων των τελευταίων κυβερνήσεων, το οποίο αύξησε το συντελεστή φο- ρολόγησης των επιχειρήσεων από το 20% το 2012 στο 29% το 2016. Στο ίδιο διάστηµα αύξησε το ΦΠΑ έξι φορές και τον ειδικό φόρο κατανά- λωσης στο πετρέλαιο άλλες τέσσερις.

 Ταυτόχρονα µείωσε δραµατικά µισθούς και συντάξεις ώστε να υποδιαπλασιαστεί η αγοραστική δύναµη των πολιτών του. Με οικονοµική διορατικότητα που δεν φτάνει πέρα από τη µύτη του, αυτό το κράτος πιστεύει πώς αυξάνοντας κι άλλο τους φόρους και τις εισφορές θα µαζέψει περισσότερα χρήµατα!

Όχι , δεν αρµενίζουµε στραβά, ο γυαλός είναι στραβός … Είναι κοινό µυστικό πως σοβαρά προβλήµατα αντιµετωπίζουν εταιρείες από τον χώρο της γαλακτοβιο µηχανίας, του εµπορίου, της ιδιωτικής υγείας και των κλινικών, των ναυπηγείων, της µαζικής εστία- σης και της βιοµηχανίας αλουµινίου, ενώ ήδη αρκετοί όµιλοι έχουν περά- σει ήδη στον έλεγχο των τραπεζών, αφού αδυνατούσαν να ανταποκρι- θούν στις υποχρεώσεις προς τους πιστωτές τους.

Ανάµεσά τους οι δύο µεγάλες εταιρείες της ιχθυοκαλλιέργειας, Σελοντα και Νηρέας, η ακτοπλοϊκή εταιρεία Hellenic Seaways, το ξενοδοχείο Capsis στη Ρόδο και τελευταία, η Euromedica. Η αγωνία στην αγορά είναι διάχυτη, καθώς σε περίπτωση που αρχίσει ένα κατα- στροφικό ντόµινο πτωχεύσεων δύσκολα θα αποφύγουν τις ζηµιές, οι οποίες µπορεί να θέσουν σε κίνδυνο και τη δική τους βιωσιµότητα. ∆ιέξοδος στο αδιέξοδο που έχει διαµορφωθεί θεωρείται από πολιτικά κόµµατα και επιχειρηµατικές οργανώσεις πως µπορεί να υπάρξει µόνο µέσα από την προσέλκυση νέων επενδύσεων, πρωτίστως στους παραγωγικούς τοµείς της οικονοµίας που µπορούν να δηµιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Όµως ξεχνούν πως καµία ξένη εταιρεία δεν ρισκάρει να επενδύσει στο πιο αβέβαιο οικονοµικό περιβάλλον της Ευρώπης, σε ένα αργοκίνητο και κοµµατικά εξαρτώµενο κράτος µε µια διεφθαρµένη διοίκηση προνοµίων και µίζας.

Με φορολογικά µέτρα που αλλάζουν κάθε εξάµηνο ανάλογα µε τα διαθέσιµα των κρατικών ταµείων και τις φοροεισπρακτικές διαθέσεις κάθε υπουργού και κυβέρνησης. Άρα όλα αυτά είναι θεωρίες για εσωτερική κατανάλωση και πολιτική εκµετά- λευση. Ανεφάρµοστες, απατηλές και για να πουν ότι έχουν πρόταση. Η λίστα µε τους άλλοτε ισχυρούς οµίλους που βαράνε «κανόνι» υπό το βάρος των χρεών και της έλλειψης ρευστότητας µακραίνει επικίνδυνα.

Τραπεζική χρηµατοδότηση δεν υπάρχει εκεί που υπάρχουν πραγµατικές ανάγκες. Αντίθετα για συγκρο- τήµατα τύπου, όπως του ∆ΟΛ, και για κανάλια προπαγάνδας, όπως του MEGA, η τραπεζική χρηµατοδότηση δεν σταµάτησε ποτέ.

Κι ας ήταν ολο- φάνερο ότι δεν είναι οικονοµικά υγιείς και βιώσιµες επιχειρήσεις. Γιατί τα λεφτά που συγκεντρώνουν οι τράπεζες καταλήγουν πάντα στο ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΝΑΛΙ της διαπλοκής και των αλληλοεξυπηρετήσεων πολιτικών, κρατι- κοδίαιτων επιχειρηµατιών και επενδυτών της αρπαχτής. Για την ιστορία, ο Μαρινόπουλος και η οικογένειά του δεν θα πεινά- σουν. Τα λεφτά των δανείων που έχουν µεταφερθεί στο Κατάρ µόνο, είναι αρκετά για να ζήσουν και τα εγ- γόνια τους. Οι υπόλοιποι, όπως στρώσαµε, έτσι θα κοιµηθούµε. Κα- ληνύχτα και καλό ξηµέρωµα.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή