Γράφει ο Λαµπεταίος ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΝΤΑΡΗΣ gpent8888@ gmail.com
Την περασµένη ∆ευτέρα, περ- νώντας τυχαία 8 πµ, από το 2ο Λύκειο Πεύκης, οι χειρονοµίες απελπισίας µιας κυρίας έξω από την πύλη του σχολείου µε έκαναν να σταµατήσω νοµίζοντας ότι κάτι ήθελε να µε ρωτήσει. Η έκ- πληξή µου ήταν µεγάλη όταν µου είπε ότι είναι η διευθύντρια του σχολείου και ότι έχει γίνει κατάληψη στο σχολείο και δεν µπορεί να ανοίξει. Όντως είδα τέσσερις νεαρούς να είναι µέσα στο προαύλιο και η πύλη αλυσο- δεµένη από αυτούς… Όπως καταλαβαίνετε, µου κέν- τρισε το ενδιαφέρον το θέµα και ρώ- τησα την διευθύντρια γιατί δεν επεµβαίνει να καλέσει την αστυνοµία και να ανοίξουν την είσοδο να µπουν οι µαθητές. Η απάντησή της ήταν ότι αν το κάνει, θα µπλέξει και θα τρα- βιέται στα δικαστήρια, πράγµα που δεν το ήθελε καθόλου. Αυτό µου κέν- τρισε περισσότερο το ενδιαφέρον και αποφάσισα να παραµείνω λίγο και να δω τι θα συµβεί. Κατά τις 8.30 το πεζοδρόµιο γέ- µισε από µαθητές. Μερικοί από αυ- τούς µπήκαν µέσα αφού τους άνοιξαν οι «καταληψίες». Η διευθύν- τρια πήγε στην επιθεώρηση να πάρει οδηγίες στο τι να κάνει. Από τους κα- θηγητές κανείς δεν ήταν εκεί, τουλά- χιστον όση ώρα ήµουν εγώ. Ρώτησα τους µαθητές που ήταν έξω να µε πληροφορήσουν τι ακριβώς γίνεται και ποια ήταν τα αίτια της κατάλη- ψης, αλλά κανείς δεν γνώριζε. Ρώ- τησα δύο από τους καταληψίες που είχαν έρθει κοντά στην κεντρική εί- σοδο και µε παρέπεµψαν σε ανακοί- νωση των αιτηµάτων τους που είχαν κολλήσει δίπλα στην είσοδο. Την ανακοίνωση σας την παραθέτω να βγάλετε τα συµπεράσµατά σας. Θα ήθελα όµως να σηµειώσω ένα από τα αιτήµατα λέει επί λέξει: «Η λει- τουργία του συστήµατος και ο όγκος της ύλης που αναγκάζουν τους γονείς µας σε περιόδους κρίσης να χαλάνε το περισσότερο µέρος του µισθού τους σε φροντιστήρια». Αυτό το αί- τηµα δεν είναι νέο, αλλά πηγάζει από πολύ παλιά από το σύνθηµα «όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών» της ΚΝΕ. Από τότε µπήκε η ιδεολογία της ήσσονος προσπάθειας που σαν απο- τέλεσµα έχει την επικράτηση της µε- τριότητας που σήµερα κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία. Αυτοί οι τύποι λοιπόν µάλλον παρί- σταναν τους µαθητές και όταν τους ρώτησα πώς αποφασίστηκε η κατά- ληψη, µου είπαν ότι ας µπουν µέσα οι µαθητές να αποφασίσουν!!! Από τα λεγόµενά τους λοιπόν φαίνεται ότι η απόφαση για κατάληψη πάρθηκε από δύο τρία άτοµα και ήθελαν κάποιο είδος νοµιµοποίησης µε την ψήφο των περισσοτέρων διαφωνούντων, όπως φάνηκε, µαθητών. ∆εν γνωρίζω πώς εξελίχθηκε η κατάληψη και ούτε µας ενδιαφέρει η εξέλιξή της. Αυτό που µας ενδιαφέρει και θα αναλύ- σουµε είναι οι δυνατότητες και οι δι- καιοδοσίες των δεκαπενταµελών σ χ ο λ ι κ ώ ν συµβουλίων. Τα δεκα- π ε ν τ α µ ε λ ή σ υ µ β ο ύ λ ι α ιδρύθηκαν µε τον Νόµο 1566/85, του οποίου η φι- λοσοφία του ήταν εντελώς διαφορετική συγκριτικά µε την εξέλιξη αυτών των συµβουλίων ήδη από τις αρχές της δε- καετίας του 1990 που πα- ρήγαγαν και πρωθυπουρ- γούς. Από τότε έχουµε ζήσει εκατον- τάδες κινητο- ποιήσεις και καταλήψεις σχολείων για λόγους εντε- λώς άσχε- τους µε τα εκπαιδευτικά ζητήµατα και µε κύριο σκοπό την άσκηση πολιτικής στην δηµόσια εκπαίδευση. Τα συµβούλια κυριαρχήθηκαν και κυριαρχούνται από συνδικαλιστές των πολιτικών κοµµάτων και κυρίως της λεγόµενης αριστεράς που έχουν σκοπό όχι µόνο, όπως προανέφερα την άσκηση πολιτικής, αλλά και την δηµιουργία µελλοντικών ψηφοφόρων. Αυτό βέ- βαια συµβαίνει, ως γνωστόν, κατά κόρον και στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Από φίλους καθηγητές και από µα- θητές παιδιών φιλικών οικογενειών γνωρίζω πολύ καλά ότι καµιά από- φαση για κατάληψη ή κινητοποίηση δεν λαµβανόταν µε καθαρή ψηφο- φορία. Η τεχνική των συνελεύσεων και ψηφοφοριών, που είχαν διδάξει τα κόµµατα της λεγόµενης αριστε- ράς στα πανεπιστήµια, µεταλαµπα- δεύτηκε και εφαρµόστηκε απόλυτα στις συνελεύσεις των µαθητών των διαφόρων σχολείων. Φτάσαµε λοι- πόν κάποια στιγµή σε αυτόν τον φα- σισµό του 2ου Λυκείου Πεύκης που κλείνει το σχολείο µε κατάληψη και µετά καλούνται οι µαθητές να επιβε- βαιώσουν αυτήν την καθόλα παρά- νοµη και ποινικά κολά- σιµη πράξη. Όπως έχω πληροφορη- θεί, αν η δι- ε υ θ ύ ν τ ρ ι α άνοιγε δια της βίας την πόρτα, τότε θα πήγαινε και κατηγο- ρ ο ύ µ ε ν η . Αυτός ο νόµος λοιπόν των δεκα- πενταµελών που κατα- στρατηγείται π α ρ ά φ ο ρ α και κρύβον- ται πίσω από αυτόν τα πο- λιτικά κόµ- µατα στο όνοµα της δηµοκρατίας θα πρέπει να καταργηθεί. Ποιο κόµµα έχει το σθέ- νος να το ζη- τήσει και να το ψηφίσω στις επόµενες εκλογές; ∆εν είναι δυνατόν σήµερα η χώρα µέσα σε τόσους κιν- δύνους να έχει µια παιδεία που είναι έρµαιο κάποιων µαθητών που καθο- δηγούνται από δυνάµεις εκτός του σχολείου. Αν κάποιος από τα πολι- τικά κόµµατα έχει αντιρρήσεις, ας µας πει ποια είναι η πολιτική του για την εκπαίδευση και την θέση του για τα δεκαπενταµελή συµβούλια µαθη- τών. Ο παραπάνω µνηµονευθείς νόµος προβλέπει και την συνεργασία των γονέων µε την σχολική διοίκηση ώστε να λειτουργεί το σχολείο οµαλά. Αυτό όµως δεν συµβαίνει, διότι οι γονείς αδιαφορούν πλήρως για τα προβλήµατα του σχολείου γιατί είναι αποφασισµένοι ότι θα τους τα λύσουν τα φροντιστήρια. Έχουµε λοιπόν ένα σχολείο που ου- δείς ενδιαφέρεται για το τι θα γίνει. Αδιαφορούν οι γονείς, αδιαφορούν οι καθηγητές και αδιαφορούν και οι µαθητές, οι οποίοι είναι ο τελευταίος τροχός της αµάξης στην περίπτωσή µας. Οι καθηγητές, για παράδειγµα, έκλεισαν την Τετάρτη τα σχολεία γιατί ψήφιζαν για τα υπηρεσιακά συµβούλια. Γιατί να µην ψηφίσουν Σάββατο όπως γίνεται στον υπό- λοιπο δηµόσιο τοµέα; Αν πούµε ότι αλλάζουµε τον νόµο ώστε να ψηφί- ζουν Σάββατο, τότε θα ξεσηκωθούν οι καθηγητές και εδώ ακριβώς συ- ναντάµε τον φασισµό µε δηµοκρα- τικό προσωπείο. Το ίδιο θα συµβεί αν αποφασιστεί ότι κάθε είδους κατα- λήψεις σε εκπαιδευτικά ιδρύµατα είναι ποινικά κολάσιµες. Η κυβέρνηση που θα τολµήσει να βάλει χέρι σε αυτό το απόστηµα, θα µας πείσει ότι πράγµατι θέλει να κάνει δοµικές αλλαγές που θα µας βγάλουν από την κρίση. Τα άλλα που όλοι τους λένε, είναι «έπεα πτερό- εντα». Οι καταλήψεις, σαν έννοια και πράξη, γεννήθηκαν στην εποχή της χούντας και ήταν ένα αντιφασιστικό µέσο, αλλά µετά την µεταπολίτευση έγινε τόση κατάχρηση που έγινε γνή- σιος φασισµός. Σε κάθε απόφαση που λαµβάνεται από µια εκλεγµένη κυβέρνηση υπάρχει πάντα µια αντί- θετη άποψη που συνήθως είναι µει- οψηφία και προσπαθεί να επιβάλλει την άποψή της στους πολλούς δια της βίας. Έτσι έχουµε τις καταλή- ψεις, τις διαπλοκές, τις πιέσεις συν- δικαλιστικές και µη και διάφορους άλλους µειοψηφικούς εκβιασµούς. Αυτός είναι ο γνήσιος φασισµός, ο οποίος στα σχολεία έχει σήµερα κύριο εκφραστή τα δεκαπενταµελή συµβούλια. Κανείς δεν τολµά να το πει µην κατηγορηθεί ως αντιδηµο- κρατικός κτλ. Πρέπει να τολµάµε. Μόνο έτσι θα µπορέσει αυτό το κρά- τος που στενάζει κάτω από τα δεσµά µειοψηφιών θα ορθοποδήσει.
+30 210 222 2004 
palmogal@otenet.gr | palmosnews@gmail.com
