Ηρθε,είδε την Ακρόπολη μοίρασε καθρεφτάκια στους ιθαγενείς και έφυγε.Κύριος γράφει ο Βαγγέλης Ντάλης

Γράφει ο
ΝΤΑΛΗΣ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ,
∆ιεύθυνση
Σπουδών
των
φροντιστηρίων
«Πρόταση»



Το παιδικό όνειρο του Μπαράκ
Οµπάµα για µια επίσκεψη στον
ιερό βράχο της Ακρόπολης έγινε
πραγµατικότητα, όµως τρεις
ακόµα επιθυµίες του έµειναν στα
όνειρά του.

Μια βόλτα στα Αναφιώτικα, ένα παιχνίδι µπάσκετ
και ένα σουβλάκι πίτα-γύρο µε
γιαούρτι, ήταν όλα όσα δεν µπόρεσε να απολαύσει ο απερχόµενος πρόεδρος των ΗΠΑ στην
πρόσφατη επίσηµη επίσκεψή
του στην Αθήνα, καθώς δεν του
τα επέτρεψαν οι υπεύθυνοι
ασφαλείας της συνοδείας του,
σύµφωνα µε πληροφορίες της
εφηµερίδας «Έθνος».
νειρο έµειναν και οι προσδοκίες της κυβέρνησης για κά-
ποια βοήθεια από τον
πλανητάρχη στο θέµα του
«χρέους».

Ήλπιζαν ότι θα έδινε µία
«χείρα βοηθείας» αν όχι στη δια-
γραφή µέρους του στην οποία πλέον
ελάχιστα ελπίζουν, τουλάχιστον στην
επιµήκυνσή του. Να, πώς κάποιος
έχει π.χ. ένα δεκαετές δάνειο στην
τράπεζα, δεν µπορεί να πληρώνει τις
µεγάλες δόσεις του και διακανονίζει
να πληρώνει µικρότερες αλλά αυξά-
νει το χρόνο αποπληρωµής σε 30-40
χρόνια … να, κάτι τέτοιο.
Η Ελλάδα είναι στα µνηµόνια τα 7
από τα 8 χρόνια της προεδρικής θητείας Οµπάµα. Όλα αυτά τα χρόνια
δεν έκανε τίποτα για το χρέος. Πόσο
αφελής µπορεί να είναι κάποιος για
να πιστεύει ότι θα το κάνει τώρα που
βγαίνει στη «σύνταξη» κι ενώ το
κόµµα του έχει χάσει τις εκλογές;;;
Ο Οµπάµα φαίνεται άνθρωπος ευ-γενικός, προσηνής, φιλικός, ζεστός.

Είπε καλά λόγια για τη χώρα µας.
Έδειξε να αντιλαµβάνεται τις δυσκο-
λίες που περνάµε. Μας συµπόνεσε.
Μας είπε δυό ζεστές κουβέντες για
να µας δώσει θάρρος για τα δύ-
σκολα χρόνια που µας περιµένουν.
Μας είπε ότι πιστεύει στις δυνατό-
τητές µας καθώς και στην ικανότητά
µας να αντιµετωπίζουµε τις δυσκολίες.

ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ; ∆ΕΝ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ;
Προσγειωθείτε πατριώτες. Το
χρέος είναι υπόθεση των δανειστών
µας και όχι των Αµερικανών. Αυτοί
δεν µας έχουν δανείσει τίποτα. Πώς
περιµένετε να µας χαρίσουν; Στα
χέρια Γερµανών πρωτίστως αλλά και
Άγγλων, Γάλλων, δευτερευόντως
είναι τα χρέη µας. Αυτοί κάνουν κου-
µάντο, αυτοί µιλάνε.

Το έκανε άµεσα
ο Σόϊµπλε, πριν καν φύγει ο Οµπάµα
από την Ελλάδα. Σε συνέντευξή του
στην εφηµερίδα «Passauer Neue»,
δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «όποιος
λέει ότι “εµείς θα µειώσουµε το
χρέος σου”, τότε κάνει κακό στην Ελ-
λάδα»….
Καταλάβατε πατριώτες;

Ο Οµπάµα πάντως κατάλαβε. Γι’ αυτό και
πηγαίνοντας στη Γερµανία, αµέσως
µετά την Αθήνα δεν είπε λέξη για το
ελληνικό χρέος! Ότι αν ήταν Γερµανός θα ψήφιζε Μέρκελ στις επικείµε-
νες εκλογές είπε, πόσο θα ήθελε να
συµµετάσχει στη γιορτή µπύρας και
άλλα τέτοια αγαπησιάρικα είπε και
στους Γερµανούς.
Οι Γερµανοί όµως κοιτάνε να κά-
νουν τη δουλειά τους και δεν µασάνε
από αυτά. Σε αντίθεση µε εµάς που
συµπεριφερόµαστε ως ιθαγενείς
στον κατακτητή που φέρνει καθρε-
φτάκια. Εντυπωσιασµένοι έµειναν,
λέει, όλοι όσοι παρακολούθησαν την
«ιστορική οµιλία» του αµερικανού
προέδρου στο Ιδρυµα Σταύρος
Νιάρχος. Κανάλια, ιστοσελίδες, µέσα
κοινωνικής δικτύωσης, είχαν να λένε.
«Πολιτική παρακαταθήκη Οµπάµα µε
ύµνο στη ∆ηµοκρατία» την χαρακτή-
ρισε ένας από τους µετριοπαθείς τίτλους.

 Υπήρξαν και πιο ενθουσιώδεις!
Αυτός φαίνεται να είναι και ο δεύτερος λόγος για τον οποίο ήρθε στην
Ελλάδα. Ήθελε να κλείσει τη θητεία
του ως πλανητάρχης µε κάτι illustration.
Κάτι glamorous. Πώς είναι στις
τελετές αποφοίτησης των αµερικάνι-
κων κολλεγίων; Κάτι τέτοιο! Αµερικάνικη κουλτούρα, βλέπετε … Και τί
πιο φαντασµαγορικό από µια οµιλία
στην Πνύκα, µε φόντο την Ακρόπολη; Η χαρά της κάµερας! Ίσως
ήταν κι αυτό πολιτικό όνειρο. Ίσως
να φαντάζονταν τον εαυτό του ως
σύγχρονο Περικλή. ∆εν πρέπει να τον
παρεξηγήσουµε. Κι οι πρόεδροι άνθρωποι είναι. Έχουν κι αυτοί τις µαταιοδοξίες τους!
Λόγοι ασφαλείας του επέβαλλαν
τελικά να δώσει την οµιλία του σε
κλειστό χώρο. Και έτσι όµως εντυπωσίασε. 48 λεπτά µιλούσε χωρίς να
κοιτάει γραπτό κείµενο. Οι ιθαγενείς
αποχαυνωµένοι παρακολουθούσαν,
έµπλεοι από συγκίνηση.

Τις επόµενες
µέρες όµως είδαν το φως φωτογραφίες στις οποίες φαίνεται ο πρό-
εδρος να έχει µπροστά του,
αριστερά και δεξιά του autocue γυάλινα, σχεδόν αόρατα από απόσταση
και διαβάζει την οµιλία του ενώ κοιτάζει αριστερά και δεξιά. Kάθε λέξη
που έλεγε, περνούσε µπροστά από
τα µάτια του, πάνω στα δύο γυάλινα
πλαίσια. Αυτό µείωσε κάπως το δέος
αλλά δεν το κλόνισε.
Μίλησε ελληνικά. Για την ακρίβεια,
ο Αµερικανός πρόεδρος αποθεώθηκε µε το που ανέβηκε στο βήµα,
καθώς στο ξεκίνηµα της οµιλίας του
χρησιµοποίησε στίχους από το
«Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη και
µίλησε στα ελληνικά, αναφέροντας
τις λέξεις «γεια σας, καλησπέρα,
φουστανέλα, δηµοκρατία, φιλότιµο
και Αντετοκούνµπο». Με ένα «Ζήτω
η Ελλάς» ολοκλήρωσε την οµιλία
του.
Πάλι εντυπωσιάστηκαν οι ιθαγε-
νείς. Φοβερός! Βέβαια, η επίσηµη
ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου (The
White House) έχει δώσει στη δηµοσιότητα βίντεο στο οποίο ο Οµπάµα
έχει χαιρετήσει σε πάνω από πενήντα
γλώσσες του κόσµου τις οποίες έχει
επισκεφτεί. Είναι επικοινωνιακή τα-
κτική του να µιλάει στη γλώσσα κάθε
λαού τον οποίο επισκέπτεται.

Πάνω
από 3,5 εκατοµµύρια άµθρωποι
έχουν δει αυτό το βίντεο, όχι όµως οι
εκστασιασµένοι ιθαγενείς.
Για το περιεχόµενο της οµιλίας του
να πούµε. Αν έδινε πανελλαδικές
στην Ελλάδα, δεν θα έπαιρνε βαθµό
πάνω από 15-16. Οι Αµερικανοί
έχουν βασικές µόνο γνώσεις για την
αρχαία Ελλάδα. Οι Γάλλοι έχουν πολύ
καλύτερη κουλτούρα. Ακούστε αντί-
στοιχο λόγο Γάλλου προέδρου και θα
καταλάβετε πόσο περισσότερο
έχουν µελετήσει τον αρχαίο ελληνικό
πολιτισµό.
Μίλησε ελληνικά. Καταλάβαινε
όµως τι έλεγε; Μπορεί να µεταφρα-
στεί η λέξη φιλότιµο; To «sense of
honor» ή το pride µπορούν να απο-
δώσουν αυτή τη µοναδική παγκο-
σµίως, ελληνική λέξη; Νοµίζω ότι
δεν υπάρχει σε κανένα άλλο λεξιλό-
γιο. Είναι βιωµατική, τη µαθαίνεις
στη ζωή. Αµ ο στίχος του Ελύτη
«αυτός ο κόσµος ο µικρός, ο µέγας»
µπορεί να δώσει την ίδια συγκίνηση
αν διαβαστεί στα Αγγλικά;
Ήρθε ο Αµερικανός πρόεδρος να
µιλήσει για τη δηµοκρατία, παραµονές της εξέγερσης των φοιτητών
του Πολυτεχνείου ενάντια στην αµε-
ρικανοκίνητη χούντα … Μάλιστα …
Ας τον αποχαιρετήσουµε µε στίχους
του Ελύτη κι εµείς:
Οδυσσέας Ελύτης «Το Άξιον Εστί»,
Ψαλµός Ζ΄
Ήρθαν ντυµένοι “φίλοι”
αµέτρητες φορές οι εχθροί µου
το παµπάλαιο χώµα πατώντας.
Και το χώµα δεν έδεσε ποτέ µε
τη φτέρνα τους.

Πήγαινε στην κορυφή