Τι Λωζάννη, Τι Κοζάνη ,τι συνθήκη των Σερβών γράφει Ο Γιώργος Πένταρης

Μπορεί πολλοί φίλοι να θεωρήσουν, και µε το δίκιο τους, ότι
επαναλαµβάνοµαι µερικές φορές
στην αρθρογραφία µου.
Θα συµφωνήσω µαζί τους και σίγουρα
δεν θα το έκανα αν ο γείτονας
και κουµπάρος του Καραµανλή,
Ερντογάν, δεν επαναλάβανε τόσο
επίµονα, αλλά και ανοήτως τα
της ανάγκης αναθεώρησης της
συνθήκης της Λωζάννης. Στα
δύο προηγούµενα άρθρα ανα-
φέρθηκα εκτενώς στο θέµα και
αναγκάζοµαι και πάλι να το
κάνω, διότι το θεωρώ ως µια νέα
εξέλιξη κατά της ασφάλειας της
Ελλάδας.

Ας προσπαθήσουµε
πάλι να ερµηνεύσουµε την πολι-
τική του Ερντογάν όχι µόνον
όσον αφορά τις σχέσεις µε την
Ελλάδα, αλλά και την ΕΕ.
ΟΕρντογάν καίγεται να εξασφαλί-
σει ελεύθερη visa για τους Τούρκους
που ταξιδεύουν στην ΕΕ. Αυτή η visa
δεν επιτρέπει στους Τούρκους να µέ-
νουν επ’ αόριστον στην ΕΕ, αλλά
όµως µέσω των ήδη εγκατεστηµέ-
νων οµοεθνών τους θα µπορούσαν
να το κάνουν. Πρακτικά σηµαίνει ότι
ένας µεγάλος αριθµός ανέργων
Τούρκων θα κατευθυνθεί στην ΕΕ
χωρίς να έχουν υπογραφεί οι απαι-
τούµενες συνθήκες περί εγκατάστα-
σης και βέβαια χωρίς να έχουν
τηρηθεί τα ελάχιστα δηµοκρατικά
κριτήρια για την αποδοχή της Τουρκίας στην οικογένεια της ΕΕ.

Να σας θυµίσω ότι η τότε ΕΟΚ πάγωσε την αίτηση ένταξης της Ελλά-
δας λόγω χούντας. Τι νοµίζετε ότι
υπάρχει αυτή τη στιγµή στην Τουρ-
κία; Χούντα υπάρχει µε χειρότερο
περιορισµό ελευθεριών από την δική
µας χούντα. Μια χουντική χώρα πάει
να µπει σε µια δηµοκρατική ένωση
και εµείς ως χώρα την υποστηρί-
ζουµε και παθαίνουµε αυτό που λένε
ότι το κακό σκυλί θα σου δαγκώσει
το χέρι που το ταΐζεις. Εκβιάζει κύ-
ριοι την ΕΕ για να πετύχει τους σκοπούς του. Κάτι ανάλογο συµβαίνει
τώρα µε τις απόψεις του περί Λωζάννης, την οποία αµφισβητεί επιµό-
νως και δεν βλέπουµε ιδιαίτερες
αντιδράσεις από τους «ευρωπαίους
συµµάχους µας».
Ο Ερντογάν για τους λόγους του
που θα προσπαθήσουµε να εξιχνιά-
σουµε παρακάτω, γυρνά πίσω τον
δείκτη της ιστορίας έναν αιώνα. Το
παίζει αµνήµων όπως αµνήµονες
είναι και σύµµαχοί µας που δεν έχουν
µέχρι τώρα αντιδράσει σε αυτές του
τις αιτιάσεις.

Τι νοµίζει ο «∆ράµαλης»; Η ιστορία
πάει πίσω µέχρι εκεί που θέλει
αυτός; Να πάµε εκεί γύρω στα χρό-
νια που λέει; Ξέρει κάτι για την Συν-
θήκη των Σεβρών; Πόσο αδικήθηκε
η Ελλάδα; Με ποιους ήταν η Τουρκία
τότε; Ήταν µε τις Κεντρικές ∆υνά-
µεις που έχασαν τον Μεγάλο Πόλεµο
και παρά το ότι η Ελλάδα ήταν µε
τους κερδισµένους δεν κέρδισε τα
ανάλογα µε τις θυσίες που έκανε. Με
ποιους ήταν η Τουρκία στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο; Ήταν µε τον Χίτλερ
και πάλι έχασε.
Η Ελλάδα θυσιάστηκε, πολέµησε
στα Αλβανικά βουνά και στην Β.
Ήπειρο, πέθαναν οι Έλληνες από την
πείνα, αλληλο-
εξοντώθηκαν
µε τον εµφύ-
λιο και τελικά
τα κατάφεραν
να σταθούν
δυνατά στην
διεθνή σκα-
κιέρα. Πρό-
σφεραν στον
συµµαχικό πα-
ράγοντα πολύ
περισσότερο
από κάθε
άλλον και
παρά το ότι είµαστε στην
ίδια συµµαχία
µε τους Τούρ-
κους αυτοί
έχουν τον δικό
τους χαβά.

 Όπως οι ύαι-
νες µυρίζονται
το αδύναµο
και τραυµατισµένο θύµα
και του επιτί-
θενται, έτσι
και οι Τούρκοι
τώρα βρί-
σκουν µια αδύναµη Ελλάδα
και προσπα-
θούν να δηµι-
ουργήσουν τις
προϋποθέσεις
για µια µελλοντική απόπειρα διαµελισµού της εθνι-
κής κυριαρχίας.
Αν ερευνήσουµε λίγο θα δούµε ότι
υπάρχει µια σύµπτωση των αµφι-
σβητήσεων της Τουρκίας έναντι της
Συνθήκης της Λωζάννης µε τον δια-
φαινόµενο διαµελισµό της για την
δηµιουργία Κουρδικού κράτους.

Αν
ο ξένος παράγων έχει αποφασίσει
κάτι τέτοιο, ο Ερντογάν προετοιµά-
ζει το έδαφος ώστε να υποκαταστή-
σει µια απώλεια στην Ανατολία µε
ένα κέρδος την «Εσπερία» βλέπε Αι-
γαίο. Πώς θα γίνει αυτό;
Υπάρχουν δύο τρόποι. Ο πρώτος
είναι να δηµιουργηθεί µια τέτοια
προβοκάτσια στο Αιγαίο που θα του
επιτρέψει µια «αποτρεπτική» επέµ-
βαση και κατάληψη κάποιου κατοι-
κούµενου νησιού και ο δεύτερος
είναι η κατάληψη νησίδων τέτοιων
που θα του επιτρέψουν «de facto»
την συνεκµετάλλευση στο Αιγαίο.
Αλλά πώς θα
πάει να διώξει
του Έλληνες
από την Χίο ή
τη Σάµο για
παράδειγµα;

∆εν είναι τόσο
εύκολο αν δεν
υπάρξει ένας
ε σ ω τ ε ρ ι κ ό ς
πόλεµος όπως
στην Συρία για
παράδειγµα.
Το πιθανότερο
λοιπόν είναι να
επιδιώξει και
µε την βούλα
διεθνών συν-
θηκών την δι-
εύρυνση προς
δυσµάς µε
άνοιγµα διαδρόµου στην
ΑΟΖ και βέβαια
µε πιθανές
άλλου είδους
διεκδικήσεις σε
άλλα µέρη που
σχετίζονται µε
την συνθήκη.
Και δεν είναι
µόνο αυτό. Ο
Ερντογάν θα
επιθυµούσε να
ξεφορτωθεί το
πληθυσµιακό
στοιχείο της
Ανατολίας που
είναι Κουρδικό, χαµηλού βιοτικού και
µορφωτικού επιπέδου που πάει πίσω
την Τούρκικη οικονοµία και να προσποριστεί δυτικά οφέλη. Πολλά παίζουν στην διπλωµατία. Το θέµα είναι
το τι κάνουµε εµείς. Σας πληροφορώ
ότι οι µεγαλύτερες εισαγωγές χαλυ-
βουργικών προϊόντων στην Ελλάδα
από τον περασµένο Μάιο γίνεται από
την Τουρκία. ∆είτε τα στοιχεία από
το επίσηµο site του Υπουργείου Οικονοµίας και Ανάπτυξης.
http://www.mnec.gr/index.php/2-
uncategorised/3396-open-dataministry-of-economy-development-a
nd-tourism. Με τα λεφτά µας χρηµα-
τοδοτούµε τα εξοπλιστικά προγράµ-
µατα της Τουρκίας. ∆εν χρειάζεται
να µας πει κάτι η κυβέρνηση για να
αντιδράσουµε ως λαός. Αν υποθέσουµε ότι µελλοντικά θα είχαµε µια
σύρραξη, πρέπει από τώρα να σκεφτούµε ότι οι ο τούρκικος στρατός
αποχτά αυτή την εποχή πείρα σε
πραγµατικό πόλεµο που εµείς ευτυχώς δεν έχουµε, αλλά χάνουµε κά-
ποια πλεονεκτήµατα που θα πρέπει
να τα κερδίσουµε από κάπου αλλού.
Αυτό το αλλού είναι η ενδυνάµωση
του ελληνικού στρατού µε πολλά
µέσα που µπορούµε να τα καλύ-
ψουµε µε λίγο κόστος και τούτο διότι
έχουµε πολύ περισσότερα λαµπρά
µυαλά σε όλη την υφήλιο απ’ ότι έχει
η Τουρκία.
Πρέπει να γίνουµε µια δυνατή οι-
κονοµία. Αυτό πρέπει να το δούµε
όλοι, λαός και κυβέρνηση.

 Να απο-
χτήσουµε ένα σχέδιο να αντιδράσουµε κατάλληλα. Είµαστε πάντα µε
την πλάτη στον τοίχο. ∆ιεκδικούν οι
άλλοι αρχίζοντας από το σηµείο που
τους συµφέρει και εµείς αµυνόµα-
στε. Μήπως είναι καιρός να αρχίσουµε και εµείς τις διεκδικήσεις;
Μήπως πρέπει να δούµε το θέµα σοβαρότερα; Μήπως πρέπει να δούµε
και το θέµα της παιδείας σε συνάρτηση µε αυτά τα θέµατα; Μήπως
πρέπει να δούµε και το θέµα της
ιστορίας;

Πόσοι γνωρίζουν την πρόσφατη
ιστορία του 20ου αιώνα της Ελλάδας
ώστε να πάρουν διδάγµατα, αλλά και
παραδείγµατα προς αποφυγή; Η
Τουρκία δεν χάνει βέβαια ευκαιρία να
χτίζει συµµαχίες µε τις γειτονικές
χώρες όπως η Αλβανία. Παρακολούθησα την συνέντευξη του Αλβανού
Πρωθυπουργού Ράµα στον ΣΚΑΙ και
βεβαιώθηκα απόλυτα από µια απάν-τησή του ότι είναι σε συνεργασία µε
την Τουρκία για την ταυτόσηµη
µορφή διεκδικήσεων όσον αφορά
χωρικά ύδατα, ΑΟΖ κτλ. Ο Ράµα φά-
νηκε πολύ διαβασµένος και συστηµατικός στην σκέψη του που
δυστυχώς για εµάς δεν διαθέτουµε
τέτοιους πολιτικούς.

Τώρα που
γράφω αυτές τις γραµµές βλέπω
στην TV πολιτική εκµετάλλευση των
απόψεων του Τούρκου από τα Ελλη-
νικά κόµµατα και κανείς τους δεν
προτείνει να καθίσουν όλοι κάτω να
δουν τι θα γίνει µε αυτό το σοβαρό
ζήτηµα.
Από την ίδια πολιτική τακτική της
Τουρκίας πρέπει να τονίσουµε ότι
απέτυχε και η προσπάθεια επίλυσης
του Κυπριακού. Τόσα χρόνια η Τουρ-
κία είναι ο κύριος ένοχος των αποτυ-
χηµένων προσπαθειών της επίλυσης
του Κυπριακού.
Πρέπει κάποια στιγµή να σκεφτούµε και να αποφασίσουµε τι θα
κάνουµε ως έθνος.
Σας βάζω και την φωτογραφία του
Γέρου του Μοριά όπου ο δήµος Αθηναίων έσπευσε και καθάρισε το
αναρχικό σύνθηµα που έλεγε «ΝΟ
HOPE». Ποια είναι αυτή η νεολαία
που το έγραψε; Την γνωρίζουµε; ∆εν
την έχουµε ανάγκη; Τι κάνουµε για
αυτά τα άτοµα ως κοινωνία και ως
πολιτεία;