Όταν επιμένεις με όραμα και στόχους

Βρίσκομαι λοιπόν στις Βρυξέλλες το 1997 και συναντώ τον αντιπρόσωπο της Ελλάδας στην ΕΕ με αρμοδιότητα για το κρασί. Ήταν ο γεωπόνος Τάκης Ασημακόπουλος από την Αλφειούσα – Βολάτζα Ηλείας, ο οποίος με μύησε στα μυστικά του καλού κρασιού, του ουίσκι και της Βέλγικης μπύρας. Στις Βρυξέλλες, στην πρωτεύουσα της Ευρώπης, έμεινα και εγώ για κάμποσα χρόνια και είχα την τύχη να δοκιμάσω πάρα πολλά αξιολογότατα και ακριβά για τα δικά μας δεδομένα κρασιά κυρίως Γαλλικά.
Κάποια στιγμή, μου λέει ο Ασημακόπουλος ότι στο χωριό Λαντζόι της Ηλείας, λίγο πριν την Αρχαία Ολυμπία, δίπλα από τις όχθες του αρχαίου ποταμού «Ενιπέα» ή «Λεστενίτσα» επί το σλάβικον, υπάρχει ένας Μπριντζίκης που βγάζει ένα καλό σχετικά κρασί, το οποίο δοκίμασε σε μια έκθεση. Ο connoisseur = γνώστης του κρασιού Ασημακόπουλος είπε στον Μπριντζίκη, όπως μου είπε, ότι έχει κάνει μια καλή αρχή, αλλά θέλει ακόμη πολύ δουλειά. Φαίνεται ότι ο Μπριντζίκης άκουσε την συμβουλή του φίλου μου γιατί μετά από 20 χρόνια υπάρχει σήμερα μια επιχείρηση με αμπελώνες και οινοποιείο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις του είδους είτε Ελληνικές είτε του εξωτερικού.
Σας το λέω αυτό γιατί έχω ένα μέτρο σύγκρισης επειδή έχω επισκεφτεί οινοποιεία και στην Γαλλία, αλλά και στην Αυστραλία.
Ο Μπριντζίκης, λοιπόν, είναι ένας από τους νέους Έλληνες παραγωγούς που πάρα λίγο να γίνει καθηγητής μουσικής στο δημόσιο και να τον φάει το μαύρο σκοτάδι. Ο άνθρωπος έχει σπουδάσει μουσικός διορίστηκε στην Ξάνθη, αλλά πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα της εποχής που ήταν τότε ο διορισμός στο δημόσιο, αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά, επαγγελματικά και επιστημονικά με την οινοπαραγωγή από το 1996. Πώς ξεκίνησε; Από το αμπέλι του πατέρα του που ήταν παρεμπιπτόντως και νερομυλωνάς εκμεταλλευόμενος, ο γέρος, το νερό του «Ενιπέα». Με όνειρα λοιπόν, σχέδιο και μέθοδο, άρχισε την οινοπαραγωγή εκμεταλλευόμενος όλες τις δυνατότητες της αμπελουργικής επιστήμης και της τεχνολογίας.
Εκτός των αμπελώνων δημιουργεί το οινοποιείο με σύγχρονες εγκαταστάσεις εκμεταλλευόμενος και τα κοινοτικά προγράμματα όπως του Leader ΙΙ, αλλά και του ΕΣΠΑ. Θέλω να τονίσω εδώ ότι είναι πολύ λίγες οι επιχειρήσεις που χρηματοδοτήθηκαν από κρατικούς ή κοινοτικούς πόρους και έχουν επιδείξει τέτοια συνέπεια σε υλοποίηση των επενδυτικών πλάνων και ακόμη περισσότερο στην απόδοση των επενδεδυμένων κεφαλαίων. Μέσα στα σχέδιά του ήταν και η αναβίωση τοπικών ποικιλιών όπως του «αυγουστιάτη» και του «τιναχτορώγου», τις οποίες θυμάμαι και εγώ γιατί είχαμε στα αμπέλια μας στο Λαμπέτι. Η βάση της παραγωγής του είναι ο «αυγουστιάτης», ένα ερυθρό κρασί με γεμάτο σώμα, ομαλό στην γλώσσα με μακρά επίγευση και σε τιμή που είναι στο μισό περίπου αντίστοιχων Γαλλικών. Ο αυγουστιάτης βγαίνει και σε ροζέ, που πίνεται νέο και όταν ανοίξεις το μπουκάλι ξεχύνονται φρέσκα αρώματα με ένταση σαν το ατίθασο πουλάρι που τρέχει στους κάμπους από Λαντζόι και Σαλμώνι μέχρι Αρχαία Ολυμπία.
Ο Μπριντζίκης, ακλουθώντας το πνεύμα της εποχής, προχώρησε στη βιολογική γεωργία και πράσινη παραγωγή ενέργειας με φωτοβολταϊκά και γεωθερμία. Νομίζω ότι είναι η μοναδική επιχείρηση στην Ηλεία που χρησιμοποιεί γεωθερμία. Οι εγκαταστάσεις του είναι απολύτως ενεργειακά αυτόνομες και πωλεί και ένα μέρος της παραγωγής στην ΔΕΗ. Θέλω να τονίσω εδώ, επειδή το γνωρίζω από πρώτο χέρι, ότι η φωτοβολταϊκή εγκατάσταση έγινε χωρίς την κρατική επιχορήγηση. Όπως καταλαβαίνετε η επιχείρηση ανδρώθηκε στα χρόνια της κρίσης και επιβίωσε γιατί απ’ ότι είδα υπάρχει όραμα, υπάρχουν στόχοι και σχέδιο παρά τα εμπόδια στο επιχειρείν που επέβαλαν όλες οι κυβερνήσεις με αποκορύφωμα τον ειδικό φόρο στο κρασί.
Η επιχείρηση στέκεται όχι μόνο από την ποιότητα των προϊόντων της, αλλά και από την εξωστρέφειά της. Το Λαντζόι ταξιδεύει στην Αμερική, στον Καναδά, στην Β. Ευρώπη και άνοιξε πανιά και για τις νότιες θάλασσες να κατακτήσει και την Αυστραλία.
Έγραψα τα παραπάνω γιατί είχα πάει στο κτήμα από περιέργεια το 2000 και ξαναπήγα πρόσφατα. Εντυπωσιάστηκα με την πρόοδο που έχει γίνει είτε στους αμπελώνες, είτε στα τεχνολογικά μέσα, είτε στο ύψος της παραγωγής και της ποιότητας. Είναι η εταιρεία που παρήγαγε 2.300 φιάλες καπνιστού κρασιού από τα σταφύλια που επιβίωσαν από τις φωτιές του 2007 στην Ηλεία, παλαιωμένο για 9 χρόνια σε δρύινα γαλλικά βαρέλια και κοστίζει 700 ευρώ περίπου το μπουκάλι. Λεπτομέρειες στην ιστοσελίδας της εταιρείας.
Γράφοντας αυτές τις γραμμές, βλέπω στην τηλεόραση την διαμάχη που γίνεται για το θέμα του επιδόματος Τσίπρα, ο οποίος αντέγραψε τον Σαμαρά, ο οποίος Τσίπρας κατηγορείται από τον Μητσοτάκη τον διάδοχο του Σαμαρά ότι κοροϊδεύει τον λαό, αλλά όμως ο Σαμαράς δεν τον κορόιδεψε!!!!! Έχουμε μια χώρα που το πολιτικό σύστημα έχει χάσει απολύτως την αξιοπιστία του και η μόνη ελπίδα είναι να κοιτάξουμε μέσα στο εχθρικό περιβάλλον που ζούμε να αναπτύξουμε το επιχειρείν. Αυτό πρέπει να καταλάβει η ελληνική νεολαία.
Πάντα στον νέο άνθρωπο υπάρχει το πλεονέκτημα του εν δυνάμει απείρου χρόνου που είναι ο κύριος συντελεστής της επιχειρηματικότητας. Αυτό μας το έδειξε ο Μπριντζίκης και μου έδειξε και κάτι άλλο. Όταν πήγα το 2000 στο κτήμα του απασχολούσε μόνο περιστασιακά κάποια άτομα. Σήμερα όχι μόνο απασχολεί μόνιμο προσωπικό, αλλά μέχρι και γραφίστα έχει προσλάβει, χημικούς έχει, οινολόγους έχει, καλλιεργητές έχει, μηχανήματα έχει, μεγάλη παραγωγή έχει και περισσότερους φόρους πληρώνει. Τι να σου κάνουν τα 600 εκατομμύρια που θα μοιράσει, αν μοιράσει ο Τσίπρας, στους συνταξιούχους; Οι επιχειρήσεις που παράγουν νέο χρήμα και απασχολούν κόσμο δεν βοηθούνται με αυτά τα καμώματα. Γι’ αυτό έγραψα για τον Μπριντζίκη. Ήθελα να δείξω μια άλλη άποψη και πως θα λύσει η χώρα τα προβλήματά της. Αφήστε την χώρα, κύριοι πολιτικοί, να ανασάνει. Μην κάνετε τίποτα. Αφήστε τις δυνάμεις όπως ο Μπριντζίκης να παράξει νέο πλούτο να ζήσουμε όλοι νέοι και συνταξιούχοι….
Θα κλείσω το σημείωμα με το να σας πω ότι στην ιστοσελίδα του κτήματος θα βρείτε και τα άλλα κρασιά του όπως τον λευκό «τιναχτορώγο», τον «Ενιπέα» και τα υπόλοιπα. Το site είναι http://www.brintzikis.com. Στην Αθήνα θα βρείτε τα κρασιά του στου Ματσούκα στο Σύνταγμα, στις κάβες Ανθίδης, Vinifera, Βεγκέρα κ.τ.λ.