Χριστούγεννα με τρομοκρατία

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Χριστούγεννα με τρομοκρατία
Όταν ήμουν μαθητής στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, η δασκάλα μας έλεγε τέτοιες μέρες, σε τύπο παραμυθιού, τα γεγονότα της γέννησης του Χριστού και θυμάμαι ειδικά το ταξίδι που έκαναν οι γονείς του για να απογραφούν. Έπρεπε να κάνουν ένα ταξίδι από την Ναζαρέτ στην Βηθλεέμ λόγω της απογραφής που διέταξε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος. Η δασκάλα προσπαθούσε να δραματοποιήσει τα γεγονότα και μας μίλαγε για αφιλόξενους βοσκούς, ληστές στους δρόμους, κινδύνους διάφορους που απειλούσαν την γέννηση του Χριστού. Τότε οργίαζε η φαντασία μου και έπλαθα εικόνες ληστών αδίστακτων, βοσκών απειλητικών, χωριατών εκδικητικών και αφιλόξενων.


α γεγονότα είναι πλέον γνωστά. Γνωρίζουμε όλοι ότι από τότε που έλαμψε το Άστρο της Βηθλεέμ άρχισε να ανατέλλει μια νέα εποχή που θα έφερνε στο προσκήνιο τους αδύνατους, του δούλους, τους φτωχούς και τους δυστυχισμένους. Αυτό που ξεκίνησε με τον Χριστό, άρχισε να οργανώνεται 130 χρόνια μετά την γέννησή Του σε ένα θεσμό, δομή ή οντότητα θα λέγαμε, η οποία καθόρισε και καθορίζει ακόμη και σήμερα τις τύχες του κόσμου. Έγιναν συγκρούσεις, έγιναν σκοτωμοί, έγιναν πόλεμοι, εγκλήματα μικρά και μεγάλα στην διάρκεια των 2000 χρόνων από την γέννησή Του. Σε πολλές περιπτώσεις, όπως έκανε ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, έγινε δια της βίας επιβολή του χριστιανισμού και δια της βίας ή και με πλάγια μέσα ο εξοστρακισμός της αρχαίας θρησκείας.
Όταν ο χριστιανισμός ήρθε σε επαφή με την αρχαία ελληνική σκέψη και φιλοσοφία δημιουργήθηκε με το πέρασμα των χρόνων ο Δυτικός Πολιτισμός με όλες τις περιφερειακές ανομοιογένειες (ορθόδοξοι, καθολικοί, προτεστάντες, αγγλικανοί κ.τ.λ.) που στηρίχτηκε σε δύο θεμελιώδεις πυλώνες, την ελευθερία στην επιστημονική σκέψη και την δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας. Μια θεμελιώδης κατάκτηση του Δυτικού Πολιτισμού ήταν και η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και ιδεών. Φεύγεις από το ένα μέρος να πας στο άλλο και δεν κινδυνεύεις να σε ανατινάξουν, λες τις ιδέες σου και δεν κινδυνεύεις να σε κρεμάσουν.
Αυτά τα προνόμια τα έζησε ο δυτικός κόσμος στο ζενίθ στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα και τώρα απειλούνται. Και απειλούνται από μια θρησκεία που και αυτή έχει σαν βάση όχι μόνο τον χριστιανισμό, αλλά και την αρχαία ελληνική σκέψη, αλλά για πολλούς ιστορικούς λόγους πήρε άλλο δρόμο. Όπως θα καταλάβατε αυτός είναι ο ισλαμισμός, για τον οποίον έχω γράψει αρκετές φορές από αυτή στήλη.
Δεν ήταν ο ισλαμισμός κάποτε όπως είναι σήμερα. Ήταν θρησκεία ανεκτική, ήταν θρησκεία που θεράπευσε την αρχόντισσα των επιστημών τα μαθηματικά, την ιατρική, την αλχημεία και χημεία, την φιλοσοφία και πολλά άλλα. Ήταν η θρησκεία που έσωσε πάρα πολλά αριστουργήματα της αρχαίας σκέψης και γραμματείας. Δυστυχώς κάποια στιγμή ήρθαν στο προσκήνιο οι Τούρκοι, περίπου το 1030 μ.Χ., που όχι μόνο ασπάσθηκαν τον μωαμεθανισμό, αλλά κυριάρχησαν και άλλαξαν την πορεία του. Τα λάθη του Δυτικού Κόσμου, όπως οι πολιτικές επεμβάσεις και εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών Αραβικών πηγών, μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση που ουσιαστικά είναι μια επιστροφή της ευρωπαϊκής κοινωνίας στην εποχή του αυταρχισμού. Πλευρές αυτής της θρησκείας δεν σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη και έτσι αυτή χρησιμοποιείται ως μέσο για την επιτυχία αθέμιτων σκοπών. Όπως στην εποχή του Χριστού και μετέπιπτα ο κόσμος ζούσε με περιορισμένες ελευθερίες έτσι και σήμερα έχουμε μπει σε μια πορεία προς την ίδια κατεύθυνση με την φθορά της έννοιας «ασφάλεια του ατόμου», αλλά και των προσωπικών ελευθεριών.
Το ότι κάποιος μουσουλμάνος με ένα φορτηγό σκότωσε πέρυσι 80 άτομα στην Νίκαια της Γαλλίας δεν τους εμπόδισε να εφαρμόσουν την ίδια μέθοδο και προχθές στην Γερμανία και να ανατρέψουν μια παράδοση αιώνων που υπάρχει τις χριστουγεννιάτικες μέρες σε αυτή τη χώρα. Ο μαύρος φόβος απλώνει τα φτερά του σε όλη την Ευρώπη. Πολύ φοβάμαι ότι η Ευρώπη θα ζήσει τον μαύρο θάνατο «πανούκλα» του 1400 μ.χ. με μια νέα μορφή, αυτή της τρομοκρατίας. Οι συνθήκες είναι ιδανικές. Εξαθλίωση του μουσουλμανικού κόσμου απ’ όπου προέρχονται οι τρομοκράτες, ιδεολογική και θρησκευτική τρομοκρατία, απαγόρευση της μόρφωσης, η οποία είναι το μόνο μέσο αντιμετώπισης της τρομοκρατίας για να αναφέρω μερικές αιτίες. Τα μεταναστευτικά ρεύματα που κατακλύζουν την Ευρώπη, τα αυτοτροφοδοτούμενα κανάλια διακίνησης ανθρώπων και χρημάτων συντηρούν και ενδυναμώνουν αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα που απειλεί τον Δυτικό Πολιτισμό. Δυστυχώς η Ευρώπη δεν έχει προς το παρόν καταλάβει τον κίνδυνο στον οποίο βρίσκεται.
Αν δούμε τα πράγματα από τον «διαστημικό σταθμό» θα διαπιστώσουμε ότι η ροή ανθρώπων έρχεται από την Ασία και Αφρική και πάει μόνο στην Δ. Ευρώπη. Στην Ρωσία, για παράδειγμα, δεν έχουμε ακούσει να θέλουν να πάνε, ούτε βέβαια στην Αμερική ή Καναδά γίνονται δεκτοί εκτός μερικών εξαιρέσεων. Είναι γνωστό όμως ότι και οι Ηνωμένες Πολιτείες δέχονται μετανάστες (Μεξικάνους, Κεντροαμερικάνους κ.τ.λ.), αλλά λόγω θρησκείας δεν απειλούν το status της χώρας πράγμα που στην Ευρώπη έχει αρχίσει να γίνεται εγγενές φαινόμενο και να εξελίσσεται σε σοβαρότατο πρόβλημα. Δεν είμαι ο ειδικός επί του ζητήματος, αλλά προβληματίζομαι για το τι θα πρέπει να κάνουμε ώστε να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Όπως πολλοί θα σκεφτούν, όλα αυτά είναι παιχνίδια εξουσίας και δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Πραγματικά είναι παιχνίδια εξουσίας και ειδικά για τον χριστιανισμό ξεκίνησαν από την εποχή που οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες είδαν την απήχηση που είχε στις λαϊκές μάζες και ασπάσθηκαν και αυτοί την ίδια θρησκεία. Είναι γνωστό το διάταγμα των Μεδιολάνων και η ιστορία του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Αυτό συνεχίστηκε με τους Πάπες, την Ιερά Εξέταση, την δημιουργία της Αγγλικανικής εκκλησίας, τον Λούθηρο και τους Προτεστάντες και πολλές άλλες συγκρούσεις. Κάτι ανάλογο γίνεται και σήμερα στον Αραβικό κόσμο με την συνεχή σύγκρουση Σιιτών και Σουνιτών που όμως αυτή η σύγκρουση επηρεάζει όλους και στερεί τις ελευθερίες όλων. Από τη στιγμή που η εξουσία προσεταιρίστηκε τον Χριστό για δικούς της λόγους και η εκκλησία έμπλεξε με την κρατική εξουσία, το πραγματικό νόημα του μηνύματος της Γέννησης χάθηκε και σήμερα είναι περισσότερο μια γιορτή του καπιταλισμού, του εμπορίου και της υποκρισίας.
Πρέπει να επαναφέρουμε στο κέντρο της ζωής τον «Άνθρωπο», την αγάπη στη ζωή, στην ορθολογική σκέψη και επιστήμη και την ατομική και κοινωνική ελευθερία. Σήμερα αυτά τα αγαθά γίνονται είδη εν ανεπαρκεία και θα πρέπει η κοινωνία να τα ξανακερδίσει.
Αν θέλαμε λοιπόν να πούμε κάτι για το μήνυμα της Γέννησης θα ήταν να ξανακερδίσουμε την αθωότητα του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, αλλά όχι μόνο για την Ευρώπη όπως ήταν τότε, αλλά για όλον τον κόσμο. Υπεύθυνοι για αυτό είναι οι Ευρωπαίοι πολίτες, και αν υπάρχουν, και οι ευρωπαίοι ηγέτες.
Χρόνια πολλά σε όλους με ελευθερία στη σκέψη και δημοκρατία στη δράση.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή