Η νέα αρχή και το τέλος (του χρόνου)

Ο Καζαμίας κατά κάποιο τρόπο παρουσιάζεται με μια πρωτόγονη, θα λέγαμε, μορφή στην Αρχαία Αίγυπτο, μεταπηδά στην Αρχαία Ελλάδα και οριστικά εμφανίζεται στην Μεσαιωνική Ιταλία. Έρχεται στη νεότερη Ελλάδα και συνεχίζει και σήμερα να εκδίδεται κόντρα στην ηλεκτρονική εποχή των εντύπων. Πάντα τον άνθρωπο τον γοήτευε και τον παρέσυρε η γνώση του μέλλοντος. Έχει μέσα της κάτι το μυστικιστικό, το μαγικό, το συμφέρον, την ελπίδα και τα όνειρα.
Από αυτές τις ιδιότητες που ενυπάρχουν στο ανθρώπινο DNA, επιβιώνουν σήμερα μελλοντολόγοι, καφετζούδες, αστρολόγοι, χαρτορίχτρες κ.τ.λ. Πολλοί έχουν χάσει πολλά χρήματα σε τέτοιους τσαρλατάνους και παρά τις επιστημονικές εξηγήσεις που έχουν γραφτεί δεν είναι εύκολο να πεισθούν και συνεχίζουν να σκορπούν χρήματα προσπαθώντας να μάθουν το μέλλον. Οι προσπάθειες αυτές έχουν να κάνουν με το μεταφυσικό πιστεύω του ατόμου που πιστεύει σε δυνάμεις ανεξέλεγκτες, ανεξερεύνητες, σκοτεινές και ίσως δαιμονικές, οι οποίες καθορίζουν τα μελλούμενα. Το ζήτημα είναι να εξετάσουμε αν εκτός αυτής της μεταφυσικής άποψης υπάρχουν και επιστημονικές απόψεις που να προβλέπουν το μέλλον.
Τα μέχρι σήμερα δεδομένα λένε ότι υπάρχουν και είναι και επιστημονικά θεμελιωμένες. Για παράδειγμα, η θεωρία των πιθανοτήτων είναι επιστημονικά θεμελιωμένη και μπορεί με πολύ λίγα δεδομένα να προβλέψει μελλοντικές καταστάσεις. Η στατιστική που έχει βάση τις πιθανότητες και αυτή έχει μεγάλες δυνατότητες πρόβλεψης. Οι παραπάνω επιστήμες και πολλές άλλες αυτής της κατηγορίας έχουν ως βάση τα μαθηματικά. Τα μαθηματικά είναι και η βάση προβλέψεων (των μελλούμενων να γενούν πραγμάτων) στο χρηματιστήριο, στην πρόβλεψη του καιρού, στις μελλοντικές τιμές του πετρελαίου, των ακινήτων και της οικονομίας γενικότερα. Υπάρχουν και κάποιες άλλες μαθηματικές θεωρίες για την πρόβλεψη που στηρίζονται σε γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν και τις λέμε χρονολογικές σειρές.
Στην ουσία μαθαίνουμε από το παρελθόν, δηλαδή μαθαίνουμε από τα λάθη μας όπως όλοι γνωρίζουμε. Οι Αρχαίοι Έλληνες που και αυτοί το γνώριζαν έλεγαν «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
Πολύς κόσμος αυτές τις μέρες θα δοκιμάσει την τύχη του στο καζίνο, στα χαρτιά με ή όχι σημαδεμένη τράπουλα, στο 31 απλό ή βιδαριστό, στην πόκα κ.τ.λ. Το περίεργο στην όλη ιστορία είναι ότι οι πιθανότητες, που όπως είπαμε, είναι και η βάση για πολλές άλλες μελλοντολογικές επιστήμες, προήλθαν από την επιθυμία κάποιων παικτών ζαριών του 17ου αιώνα να προβλέψουν την έκβαση διαφόρων τυχερών παιχνιδιών. Οι γνωστοί τότε Γάλλοι μαθηματικοί Pascal και Fermat ανέλαβαν το θέμα και θεμελίωσαν μια νέα επιστήμη αυτή των πιθανοτήτων. Μεγάλη ώθηση έδωσε και ο Γάλλος μαθηματικός Laplace. Η επιστημονική έρευνα σε αυτόν τον τομέα έφερε τον όρο «Fair Game = Έντιμο Παιχνίδι», δηλαδή την υπόθεση ότι το παιχνίδι δεν παίζεται με σημαδεμένη τράπουλα. Δυστυχώς όμως για τους περισσότερους παίχτες του κόσμου τα παιχνίδια τύχης δεν είναι Fair όπως πχ η ρουλέτα που έχει το Zero υπέρ του καζίνου, οι ηλεκτρονικές μηχανές που ελέγχουν πότε και πώς θα δώσουν κέρδη, οι σημαδεμένες κυριολεκτικά τράπουλες, οι μετοχές στο χρηματιστήριο που τις προωθούν τα παπαγαλλάκια, οι αγοραπωλησίες μετοχών με αέρα μέχρι και 100 φορές την πραγματική αξία των χρημάτων που επενδύονται, οι γνωριμίες με κυβερνήσεις, τραπεζίτες, βουλευτές, οικονομικά συμφέροντα, μαφίες και εκβιαστές. Το παιχνίδι, όταν μαζεύονται πολλά χρήματα, αγριεύει και πάντα κερδίζουν αυτοί με την σημαδεμένη τράπουλα ή αυτοί που έχουν την «μπάνκα».
Θυμάμαι κάποτε στο χωριό μου που παίζαμε πόκα, παραμονές πρωτοχρονιάς, αναρωτηθήκαμε όλοι οι παίχτες όταν τέλειωσε το παιχνίδι πόσα κέρδισε ή έχασε ο καθένας. Τελικά κανένας δεν είχε κερδίσει, τα λεφτά τα είχε πάρει ο καφετζής, ο Χατζατζάρης όπως τον έλεγαν, δηλαδή η «μπάνκα». Κάθε φορά που φούσκωνε το τραπέζι, o Χατζατζάρης έπαιρνε το μερίδιό του «βιδάνιο» και εμείς μέναμε με την χασούρα πάντα. Επειδή και ο καφετζής συμμετείχε κατά ένα τρόπο στο παιχνίδι, μου θυμίζει σήμερα που έμαθα κάποια χρηματιστηριακά, αυτούς που παίρνουν τα λεφτά τους νωρίς από το χρηματιστήριο και είναι σχεδόν πάντα κερδισμένοι.
Με την ίδια λογική του παιχνιδιού οι περισσότεροι άνθρωποι ποντάρουν για το τι θα τους φέρει ο νέος χρόνος. Το ποντάρισμα αυτό προκαθορίζει πολλές από τις ενέργειές τους που αν το δούμε αθροιστικά δημιουργούν μια οικονομική τάση στην κοινωνία προς κάποια κατεύθυνση π.χ. αποταμίευση, αγορά σπιτιών, ταξίδια, σπουδές κτλ. Το θέμα εδώ είναι ότι το παιχνίδι δεν είναι καθόλου τίμιο γιατί εσύ άλλα σχεδιάζεις, κανονίζεις και τελικά ποντάρεις, αλλά ο γκρουπιέρης σου κάνει το μαύρο άσπρο και έτσι χάνεις.
Το θέμα είναι ότι οι «παίχτες», οι Έλληνες δηλαδή έχουν καταλάβει ότι το παιχνίδι παίζεται με σημαδεμένη τράπουλα, αλλά όπως οι αλογομούρηδες ελπίζουν να πέσουν μέσα στην στημένη κούρσα να τα οικονομήσουν, έτσι και οι πολίτες ελπίζουν να πιάσουν την καλή είτε ψηφίζοντας ένα κόμμα που δεν πιστεύουν, είτε ακολουθώντας απατηλές υποσχέσεις, είτε δεχόμενοι πιέσεις, εκβιασμούς και εξευτελισμούς. Γιατί εξευτελισμός είναι να λέει η κυβέρνηση για παράδειγμα ότι θα μοιράσει 600 εκ. ευρώ, να κάνει το κουμάντο της όπως λέει, και μετά να αναγκάζεται να υποκύπτει δημιουργώντας χειρότερες από πριν καταστάσεις και να επιμένει ότι αυτό το επίδομα είναι η 13η σύνταξη και ότι θα δοθεί και του χρόνου. Ας μην επεκταθούμε όμως χρονιάρες μέρες.
Φεύγει λοιπόν ο χρόνος και ένας νέος έρχεται. Η επόμενη μέρα μπορεί να είναι διαφορετική για πολλούς και αδιάφορη για τους περισσότερους. Όπως γνωρίζουμε, αλλά ίσως να μην έχουμε συνειδητοποιήσει, η Πρωτοχρονιά δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τυπικό ορόσημο στην περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο και χρησιμοποιείται για τον χρονικό προσδιορισμό όλων των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Αλλαγή για τον καθένα είναι η απόφαση, οποιαδήποτε χρονική στιγμή, να κάνει κάτι, να σχεδιάσει κάτι για τη ζωή του και αν μέσα στα σχέδιά του υπάρχει και η πρόβλεψη να κάνει και κάτι καλό για τους συνανθρώπους του ακόμη καλλίτερα.
Η αλλαγή είναι πάντα μια επιλογή και πρέπει πάντα να την έχουμε στο μυαλό μας. Η απραξία, ο φόβος, η αναβλητικότητα, η άγνοια είναι θέματα που πρέπει να δει ο σημερινός άνθρωπος και θα πρέπει να τα δει σοβαρά.
Όπως προανέφερα οι χρονολογικές σειρές είναι και αυτές μέθοδοι πρόβλεψης του μέλλοντος και θα πρέπει να τις χρησιμοποιήσουμε ατενίζοντας τον χρόνο που φεύγει και να διακρίνουμε αυτά που έπρεπε να κάνουμε και δεν κάναμε, αυτά που κάναμε και ήταν επιτυχίες και κυρίως αυτά που κάναμε και ήταν αποτυχίες. Ας δούμε λοιπόν τον χρόνο που φεύγει ως μέθοδο πρόβλεψης του μέλλοντος και ας βάλουμε ή έστω να ποντάρουμε σε πράγματα που θα κάνουμε στο μέλλον κοντινό και μακρινό. Αυτά λοιπόν παιδιά, οι μέρες ήθελαν κάτι από τυχερά παιχνίδια, τζόγο θα λέγαμε, και όποιος χάνει στα χαρτιά, κερδίζει στην αγάπη.
Χρόνια πολλά σε όλους με μια ευχή. Να είστε όλοι εδώ, να είναι και ο ΠΑΛΜΟΣ, να τον διαβάζετε και να τσαντίζεστε, ίσως να βρίζετε, μπορεί να λέτε και κανένα μπράβο, αλλά όλοι άνθρωποι είμαστε, καλοί και ωραίοι και έτσι να μείνουμε πάντα. Χρόνια πολλά!