Από την οδό Αιγοσθένων στη μαρίνα Ιτέας

Ανατρέχοντας τα προ εικοσαετίας φύλλα του «Παλμού», τα οποία σας παρουσιάζουμε κάθε μήνα, διαβάζω ότι στις 2 Απριλίου του 1997, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Γαλατσίου, βασικό θέμα συζήτησης ήταν το κυκλοφοριακό στους δρόμους Αιγοσθένων και Πανουργιά.

Υπήρξε αντιπαράθεση μεταξύ της διοίκησης Παπαδιονυσίου και της αντιπολίτευσης συνολικά για την έγκριση ή μη από το Σώμα της μελέτης για κατασκευή τμημάτων ήπιας κυκλοφορίας στην οδό Αιγοσθένων και Δρυάδων. Η αντιπολίτευση καταψήφισε γιατί, όπως τονίστηκε, η μελέτη δεν είχε έγκριση από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Μάλιστα, όπως διαβάζω, η βουλευτής τότε Μαρία Δαμανάκη είχε καταθέσει και σχετική ερώτηση στη Βουλή προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης και ρωτούσε «τι μέτρα θα πάρουν για τον ουσιαστικό έλεγχο της κυκλοφοριακής μελέτης του Δήμου Γαλατσίου ώστε να αλλάξουν οι ρυθμίσεις του Δήμου για την οδό Πανουργιά και να ικανοποιηθεί το αίτημα του Συλλόγου Γονέων για πεζοδρόμηση της οδού Αιγοσθένων».
Έφυγε η διοίκηση Παπαδιονυσίου και το 2002 ήρθε η διοίηση του Θ. Τούντα, η οποία έφερε νέα μελέτη για την περιοχή. Η επόμενη διοίκηση του Κ. Τσίρου κατέθεσε και αυτή μία άλλη μελέτη για την ίδια περιοχή. Να σημειώσω ότι το θέμα χρονολογείται πάνω από 20 χρόνια γιατί και πριν το 1997 είχαν γίνει συζητήσεις για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην περιοχή.
Σήμερα η κυκλοφορία στην περιοχή συνεχίζει να είναι προβληματική γιατί στην ουσία καμία μελέτη δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως – μπαλώματα έχουν γίνει κατά καιρούς.
Θα μου πείτε, τι σ’ έπιασε έτσι ξαφνικά και από το πουθενά ασχολείσαι με την οδό Αιγοσθένων και την Πανουργιά; Το κάνω γιατί σε πληγώνει να βλέπεις ότι οι παθογένειες της δημόσιας διοίκησης δεν γιατρεύονται εύκολα. Το κάνω γιατί βλέπω ότι είμαστε 8 χρόνια στην κρίση και εκτός από τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν. Μεταρρυθμίσεις μάλιστα οι οποίες θα βελτίωναν την καθημερινότητα των πολιτών, θα διευκόλυναν την επιχειρηματικότητα και θα έφερναν έσοδα στα δημόσια ταμεία.
Γιατί, π.χ., μετά από 20 χρόνια να μην έχει παραλάβει το ελληνικό δημόσιο την μαρίνα στην Ιτέα Φωκίδος, η οποία κατασκευάστηκε για να φιλοξενεί κότερα και ταχύπλοα σκάφη αναψυχής; Γιατί να χάνει έσοδα το δημόσιο; Γιατί το Λιμενικό Ταμείο να ασχολείται με τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος; Αυτό είναι αρμοδιότητα των Δήμων και αυτοί έπρεπε να έχουν τον πρώτο λόγο. Μεταρρύθμιση δεν είναι να περάσει η αρμοδιότητα αυτή στους ΟΤΑ; Γιατί δεν γίνεται, ποιός το εμποδίζει;
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις, βελτιώσεις ή εκσυγχρονισμός στη δημόσια διοίκηση θα έπρεπε ήδη να έχουν προχωρήσει. Για τις περισσότερες μάλιστα δεν χρειάζεται να δαπανήσει το δημόσιο ούτε ένα ευρώ. Αυτό που θα γίνει όμως θα είναι να ξεβολευτούν κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι και ίσως αυτό είναι ανασταλτικός παράγοντας για να προχωρήσουν.