ΛΙΝΑ ΦΙΤΙΛΗ, Εκπαιδευτικός – Συγγραφέας της ΜΑΙΡΗ ΓΚΙΩΝΗ – ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ

Λίνα Φυτιλή «Η ποίηση είναι ο τρόπος μου
να συνυπάρχω με τους άλλους»

Η Λίνα Φυτιλή γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πατρών, ζει στο Βόλο και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Έχει γράψει τη νουβέλα «Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας» (Καστανιώτης, 1997), το μυθιστόρημα «Τώρα είναι αργά» (Απόπειρα, 2011) και την ποιητική συλλογή «Μυθική μέρα» (Ενδυμίων, 2014) που είναι και υποψήφιο για το βραβείο ποίησης πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Γιάννη Βαρβέρη, και τα διηγήματα «Παράξενο καλοκαίρι» (Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2016).
Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει η ποιητική συλλογή της «Ισόβιο πρόσωπο» από τις εκδόσεις Μελάνι.

«ΠΑΛΜΟΣ»: Σε ποιό περιβάλλον μεγαλώσατε;
ΛΙΝΑ ΦΥΤΙΛΗ: Mεγάλωσα σε μια ήρεμη επαρχιακή πόλη στον Αλμυρό Μαγνησίας, πρώτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας. Έχω άλλα τρία αδέρφια.

«Π»: Η Λάρισα είναι ο τόπος γέννησής σας και διαμένετε στον Αλμυρό Βόλου. Τί χάσατε από αυτή τη μετοίκησή σας; Πώς είναι η ζωή στο νέο τόπος διαμονής σας;
Λ.Φ.: Γεννήθηκα στη Λάρισα, έζησα τα σχολικά μου χρόνια στον Αλμυρό, τώρα ζω στο Βόλο. Έζησα επίσης τρία χρόνια στη Λέσβο, όπου ήταν ο πρώτος μου διορισμός, στην Πάτρα για μια τετραετία, τόπος των σπουδών μου, στην Αθήνα άλλα τρία χρόνια. Σε κάθε τόπο που ζούμε κάτι παίρνουμε στις αποσκευές μας και παράλληλα αφήνουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Η ζωή μου στο Βόλο είναι πολύ γεμάτη, με τη δουλειά, τα παιδιά, τα ενδιαφέροντα, τους φίλους.

«Π»: Συγγραφή; Τι ανάγκες καλύπτει;
Λ.Φ.: Δεν ξέρω τι ανάγκες καλύπτει η συγγραφή, μάλλον υπαρξιακές, είναι μια καταβύθιση σε ένα άλλο κόσμο παράλληλο, που έχω ανάγκη να τον πιστεύω.

«Π»: Η εργασία σας το 2003 «Η ευέλικτη ζωή στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση» είναι εργαλείο στη διδασκαλία; Θίγετε κάποια θέματα δυσλειτουργίας στην παιδεία;
Λ.Φ.: Έγινε πριν πολλά χρόνια αυτή η εργασία, ήταν ένα εργαλείο χρήσιμο σαφώς.

«Π»: Σε πολύ νεαρή ηλικία, το 1997, εκδίδετε το πρώτο σας βιβλίο με τίτλο «Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας» από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Τί πραγματεύεται και ποιά η πορεία του;
Λ.Φ.: Ένα ταξίδι με άγνωστους επιβάτες προς άγνωστο τόπο, κατά τη διάρκεια του οποίου ξεδιπλώνονται οι ιστορίες τους και στο τέλος συνδέονται με έναν αναπάντεχο τρόπο.

«Π»: «Τώρα είναι αργά» ο τίτλος του επόμενου βιβλίου σας το 2011, αρκετά χρόνια αργότερα. Ποιός ο λόγος αυτής της χρονικής διαφοράς μεταξύ τους;
Λ.Φ.: Στο μεταξύ έκανα άλλα πράγματα: πήρα πτυχίο, δούλεψα σε ιδιωτικό σχολείο, έδωσα ΑΣΕΠ, διορίστηκα, παντρεύτηκα, έκανα παιδιά. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου επαγγελματία της γραφής. Γράφω όποτε έχω ανάγκη να το κάνω, τα διαστήματα σιωπής είναι πολύ γόνιμα εξάλλου.

«Π»: «Μυθική μέρα» η ποιητική συλλογή σας, εκδόσεις Ευδυμίων, υποψήφιο για βραβείο. Τί περιλαμβάνει;
Λ.Φ.: Περιλαμβάνει 25 ποιήματα που βγήκαν στην επιφάνεια σκάζοντας σα βόμβα ωρολογιακή, ποιήματα που αγαπώ πολύ. Αν και βγαλμένη από έναν μικρό εκδοτικό η Μυθική μέρα ξεχώρισε κι ήταν υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Γιάννη Βαρβέρη.

«Π»: «Παράξενο καλοκαίρι», από την Εστία. Μιλήστε μας γι’αυτό το βιβλίο σας.
Λ.Φ.: Το Παράξενο Καλοκαίρι, περιλαμβάνει 12 διηγήματα, ανάσες άλλοτε μεγαλύτερης διάρκειας άλλοτε πιο κοφτές, 12 αυτοτελείς ιστορίες που κοιτούν τους ήρωές τους μέσα στην καθημερινότητα με τα μάτια μιας ήρεμης μητέρας.

«Π»: Προτρέπετε τους μαθητές σας στη λογοτεχνία; Υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους γι’αυτή;
Λ.Φ.: Πολύ. Πέρσι μάλιστα με τους μαθητές μου του 30ου δημοτικού σχολείου Βόλου της Στ΄τάξης, γράψαμε μια ιστορία συμμετέχοντας σε ένα πρόγραμμα δημιουργικής γραφής, με θέμα το Περιβάλλον, η οποία εκδόθηκε μαζί με μερικές ιστορίες άλλων σχολείων, από τις εκδόσεις Διάπλαση.

«Π»: «Κι αφού ο χρόνος μου είναι μια εκκρεμότητα ανοιχτή, το τέλος θά’ναι μια ροή που δεν επιστρέφει». Δικός σας στίχος από την ποιητική σας συλλογή «Μυθική μέρα». Τί σας φοβίζει στο χρόνο που φεύγει;
Λ.Φ.: Ο στίχος είναι δικός μου, αλλά το ποίημα δεν ανήκει στη «Μυθική μέρα». Δεν το έχω συμπεριλάβει κάπου, μόνο υπάρχει σε κάποιο μπλογκ ποίησης. Στο χρόνο που φεύγει, με φοβίζουν οι ματαιώσεις ανθρώπων, οι ιδέες και τα αισθήματα, που αυτοί κόμιζαν κάποτε για μας, οι απώλειες, η στασιμότητα, το βούλιαγμα.

«Π»: Αγαπημένοι σας συγγραφείς; Τίτλοι βιβλίων;
Λ.Φ.: Είναι πολλά, θα αδικήσω αν αναφέρω ένα δυο βιβλία ή συγγραφείς.

«Π»: Τί σας τρομάζει;
Λ.Φ.: Η έλλειψη προσωπικής έμπνευσης, οι θάνατοι, οι αρρώστιες, οι προδοσίες.

«Π»: Τι είναι η ποίηση για εσάς;
Λ.Φ.: Ποίηση είναι ο δικός μου τρόπος να συνυπάρχω με τους άλλους και τον εαυτό μου. Ένας σταθμός στην παραμεθόριο, η αφή ενός άγνωστου χεριού, ένα σπασμένο ρολόι στο πάτωμα, ενός λεπτού σιγή.

«Π»: Η καθημερινή επαφή με τα παιδιά θεωρείτε ότι σας προσδίδει κάτι;
Λ.Φ.: Μου προσδίδει χαρά και μια διάθεση παιδικότητας. Είναι σαν να διδάσκω παίζοντας παράλληλα. Ο δάσκαλος είναι και λίγο ηθοποιός.

«Π»: Πώς επικοινωνείτε με τους αναγνώστες σας; Έχετε μεγάλο φαν κλαμπ;
Λ.Φ.: Επικοινωνώ στο μέσαντζερ, στο δρόμο, στο μέιλ, σε παρουσιάσεις. Δεν ξέρω αν έχω μεγάλο φαν κλαμπ, δεν πιστεύω σ΄αυτό. Η ουσιαστική επικοινωνία είναι κατά βάση διά ζώσης.

«Π»: Είναι σημαντικό για εσάς να ταυτίζεται ο αναγνώστης με τους χαρακτήρες των διηγημάτων σας;
Λ.Φ.: Το ζήτημα είναι να ταυτίζομαι εγώ πρωτίστως με τους ήρωες. Έτσι είναι πιο πιθανό να προκύψει ταύτιση και με τους αναγνώστες.

«Π»: Ο ουσιαστικός προβληματισμός είναι θέμα δύσκολο στη συγγραφή;
Λ.Φ.: Η λογοτεχνία θέτει ερωτήματα, δε δίνει απαντήσεις. Απόλυτα σίγουρες απαντήσεις, άλλωστε δεν υπάρχουν.

«Π»: «Φείδου χρόνου», πιστεύετε ότι διαθέτουμε το χρόνο μας ποιοτικά; Ζούμε αρμονικά με τον χρόνο που έχουμε;
Λ.Φ.: Η αρμονία με το χρόνο είναι μια πονεμένη ιστορία και σχετίζεται πολύ με τη φάση ζωής στην οποία βρίσκεται ο καθένας. Το να έχεις χρόνο είναι μια μορφή ελευθερίας, μια πολυτέλεια. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει έλλειμμα χρόνου, βασανίζεται.

«Π»: Πώς βλέπετε ότι εξελίσσονται τα πράγματα στη χώρα μας; Τί σας οργίζει;
Λ.Φ.: Υπάρχει μια αίσθηση εγκατάλειψης σε πολλά επίπεδα, μια επιταγή αλλαγής που χρονοτριβεί και θα έρθει αργά κι επώδυνα όπως κάθε μεγάλη αλλαγή. Η κρίση είναι παρούσα παντού, ακόμη και στις ανθρώπινες σχέσεις.

«Π»: Έχετε κάτι άλλο έτοιμο; Κάνετε σχέδια για το μέλλον;
Λ.Φ.: Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει το νέο μου βιβλίο, η δεύτερη ποιητική μου συλλογή, με τον τίτλο Ισόβιο πρόσωπο από τις εκδόσεις Μελάνι. Αυτό με γεμίζει χαρά και ανυπομονησία. Σχέδια πάντως δεν κάνω, τουλάχιστον μεγάλα, άλλωστε «όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει».