Προχθές μια νέα λέξη μπήκε στο λεξιλόγιό μας. Την εισήγαγε «ποιητική αδεία» ο Πρωθυπουργός μας… Το κακό δεν είναι μόνο ότι η λέξη δεν υπάρχει στο Ελληνικό λεξιλόγιο, αλλά του ότι σχεδόν όλα τα ΜΜΕ προσπάθησαν να αποστομώσουν τους ελάχιστους που αντέδρασαν στην αγραμματοσύνη του Πρωθυπουργού, ισχυριζόμενα ότι τέτοια λέξη υπάρχει.
Έψαξα, λοιπόν, το μεγάλο λεξικό του έγκριτου γλωσσολόγου κ. Μπαμπινιώτη και βρήκα μόνο το λήμα που αντιγράφω: «Απευθύνω = στέλνω μήνυμα σε κάποιον ή προς όλους, έκκληση για βοήθεια, απευθύνω τον λόγο, απευθύνομαι=στρέφομαι σε κάποιον, στην αρμόδια υπηρεσία κτλ». Υπάρχουν και διάφοροι άλλοι τύποι του απευθύνω και απευθύνομαι, αλλά πουθενά δεν υπάρχει η λέξη «απεύθυνση» που πέταξε ο Πρωθυπουργός.
Έψαξα και στο Internet και στο «Βικιλεξικό», που μοιάζει με την «Wikipedia», βρήκα αυτόν τον όρο και υποπτεύομαι ότι οι δημοσιογράφοι σε αυτό το λεξικό ανέτρεξαν να βρουν τον όρο και να μας πουν ότι όντως υπάρχει. Το «Βικιλεξικό», που δεν έχει καμιά εγκυρότητα, ισχυρίζεται ότι είναι έκφραση της Ελληνιστικής εποχής, δηλαδή του 200 π.χ. και ότι χρησιμοποιείτο για να δείξει το ίσιωμα. Είμαι ξετρελαμένος που ο κ. Τσίπρας γνωρίζει την Ελληνιστική γλώσσα γιατί έτσι φαίνεται ότι γνωρίζει και τα αρχαία κείμενα και κατά συνέπεια και τον Θουκυδίδη που έγραψε για τον Πελοποννησιακό πόλεμο.
Κλείνω το θέμα της «απεύθυνσης» με δύο παρατηρήσεις: Πρώτα για την προσπάθεια που γίνεται για την ολοκληρωτική άλωση του ΠΑΣΟΚ και δεύτερο ότι η αγραμματοσύνη σε αυτό το κράτος βασιλεύει με σοβαρές συνέπειες για την μελλοντική μας ύπαρξη.
Θα αναφερθώ για λίγο στην προσπάθεια άλωσης του ΠΑΣΟΚ. Πρώτα πήρε ο Τσίπρας την Ξενογιαννακοπούλου, που την έκανε υπουργό και νοματαίο από μια απλή υπάλληλο της ΕΕ γύρω στο 1999-2000, και σε δεύτερη φάση τους Ραγκούση, Μωραΐτη και Τόλκα. Δεν θα αναφερθώ στους προηγούμενους αυτομολήσαντες Σπίρτζη, Κουρουμπλή κ.τ.λ, αλλά στους τελευταίους που τους ανέδειξε ο Γ. Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ και ως ευχαριστώ πήγαν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Περίμενα μια πιο σκληρή αντίδραση και άδειασμα από τον Παπανδρέου αυτών των ατόμων, αλλά δυστυχώς η χλιαρή του αντίδραση με κάνει να υποψιάζομαι ότι ίσως και αυτός να ήταν σε συζητήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα κάνει ο Τσίπρας γιατί από το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει σοβαρή αντιμετώπιση της κατάστασης, αλλά διαμαρτυρίες και αφορισμοί χωρίς στην ουσία να έχει ένα αυτόνομο πρόγραμμα που θα το έχει ήδη κάνει κοινωνό στο εκλογικό σώμα.
Επ’ αυτού είχα γράψει και σε προηγούμενο άρθρο και την περασμένη Κυριακή ο Κ. Λαλιώτης, με άρθρο του σε εφημερίδα, περιέγραψε με πιο ολοκληρωμένο τρόπο το τι θα έπρεπε να είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ. Τώρα ξύπνησε η Φώφη και θα πάει να κάνει συνέδριο τέλος Μάρτη, τότε που θα έχει ήδη αρχίσει ο προεκλογικός αγώνας. Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ δεν θα πρέπει να κατηγορεί τον Τσίπρα, αλλά τον εαυτόν του για απουσία προγράμματος και ουσιαστικής πολιτικής παρέμβασης μέσα στην κοινωνία.
Το δεύτερο σοβαρότερο θέμα είναι αυτό που ανέφερα, ειρωνικά, πιο πριν για την γνώση της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας από τον Τσίπρα και την αναφορά μου στον Θουκυδίδη. Το 415-416 π.Χ. στο μεσοδιάστημα του Πελοποννησιακού πολέμου, οι Αρχαίοι Αθηναίοι πήγαν να πάρουν με το μέρος τους τους κατοίκους της Μήλου που ήταν άποικοι των Σπαρτιατών. Αυτοί είχαν διατηρήσει ουδετερότητα, αλλά πιεζόντουσαν πολύ από τους Αθηναίους να έρθουν με το μέρος τους και αντιδρούσαν. Οι Αθηναίοι τους είπαν ότι είτε θέλουν είτε όχι θα έρθουν γιατί αυτοί έχουν την δύναμη (πολιτική και στρατιωτική). Οι Μήλιοι αντέδρασαν τελικά και κατεστράφησαν.
Σας συνιστώ φίλοι μου να διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο http://img.pathfinder.gr/clubs/files/61405/49.html την ιστορία της καταστροφής της Μήλου και να αναρωτηθείτε τι συμβαίνει σήμερα με τους Τούρκους γιατί εδώ είναι το ζωτικής σημασίας πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.
Θα έχετε παρατηρήσει ότι κάθε φορά που υπάρχει μια υψηλού επιπέδου επαφή με την Τουρκία αμέσως μετά έχουμε σταδιακή χειροτέρευση των σχέσεων στο Αιγαίο με αναβάθμιση των τουρκικών διεκδικήσεων. Ο ανιστόρητος πρωθυπουργός, όπως θυμάστε, πήγε στην Τουρκία και πήρε υπόσχεση να ανοίξει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, αλλά αμέσως ο Ερντογάν ζήτησε αλλαγή του καθεστώτος εκλογής των Μουφτίδων στην Θράκη και να γίνει μιναρές στο τζαμί της Αθήνας. Οι προηγούμενοι Πρωθυπουργοί ήταν χαζοί ή μη πατριώτες όταν δεν έθιγαν αυτά τα ζητήματα;
Αυτές τις μέρες είμαστε μάρτυρες της μεγαλύτερης στρατιωτικής άσκησης της Τουρκίας με συμμετοχή και των τριών όπλων. Έχουμε επέμβαση και κατάληψη μικρού εδάφους της Κύπρου χωρίς να μιλά κανένας και βέβαια επέμβαση στα διεθνώς κατοχυρωμένα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου για εξαγωγή φυσικού αερίου. Αν διαβάσετε στην περσινή ειδησεογραφία το λεξιλόγιο των Τούρκων δεν θα δείτε πουθενά την λέξη πόλεμος και γαλάζια πατρίδα. Φέτος μέσα στον ορολογία τους μπήκε και η λέξη πόλεμος. Μπήκε και η φράση «γαλάζια πατρίδα», που στο βάθος έχει το σπέρμα της διεκδίκησης του Ελληνικού θαλάσσιου χώρου.
Όταν επέστρεψε ο Τσίπρας από την Τουρκία ποτέ δεν μάθαμε τι είπε και τι έκανε, τι συμφώνησαν και τελικά γιατί πήγε; Για να κρατήσει διαύλους επικοινωνίας; Ποιους διαύλους; Αντίθετα η Τουρκία δείχνει τα δόντια της και ναρκοθετεί κάθε προσπάθεια από την Ελλάδα για εξομάλυνση της κατάστασης. Η σε εξέλιξη τουρκική άσκηση είναι σαφές ότι έχει αποδέκτη την χώρα μας. Αν ήταν να απευθυνθεί προς Συρία ή Κούρδους δεν θα κινητοποιούσε το ναυτικό, αλλά μόνο στρατό και αεροπορία. Αυτό πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας.
Από την γενικότερη πολιτική του Ερντογάν φαίνεται ότι είναι παραμύθια οι Γκιουλενιστές και το πραξικόπημα. Απλώς ήθελε να εξουδετερώσει αντιπάλους που έχουν μια φιλειρηνική και φιλοδυτική πολιτική. Δεν σας ξενίζει ότι έχει ξεχάσει τις προσπάθειες ένταξης στην ΕΕ και η αναβάθμιση των σχέσεων της με την Ρωσία; Ο Ερντογάν με τις φυλακίσεις και τις διώξεις των πολιτικών του αντιπάλων και δημοκρατικών δημοσιογράφων παραμένει μακριά από την ΕΕ και οπωσδήποτε μακριά από οποιαδήποτε πίεση για την εξομάλυνση των σχέσεων με την χώρα μας. Αυτό τον εξυπηρετεί. Αν ήταν στο ίδιο τραπέζι συσκέψεων με τους άλλους εταίρους της ΕΕ δεν θα μπορούσε να αυθαιρετεί σε Αιγαίο και Κύπρο γιατί θα συναντούσε τις αντιδράσεις όλων των Ευρωπαίων. Τώρα όμως ως χώρα εκτός ΕΕ με παγωμένο πρωτόκολλο σύνδεσης έχει την ελευθερία να βγαίνει ως τρομοκράτης των θαλασσών όπως ο πρόγονός του πειρατής Χαριεντήν Μπαρμπαρόσα. Με αυτή την άσκηση ο Ερντογάν μας λέει ότι μπορεί να μας κάνει ότι θέλει και είμαι βέβαιος ότι σταδιακά μας σπρώχνει στα όρια της αντίδρασης που δεν θα μπορεί να είναι τίποτα άλλο από ένας γρήγορος πόλεμος με καταστροφικές όμως για εμάς συνέπειες. Κάνοντας εδώ μια παρένθεση σας προτρέπω έντονα να διαβάσετε στον παραπάνω σύνδεσμο για την καταστροφή της Μήλου να δείτε τις ομοιότητες με τα σημερινά δεδομένα, όπου τον ρόλο των Αρχαίων Αθηναίων παίζουν οι Τούρκοι.
Αν θυμάστε επί Α. Παπανδρέου σταθεροποιήθηκε η αναλογία βοήθειας 7 προς 10 από τις ΗΠΑ προς Ελλάδα και Τουρκία αντίστοιχα. Το 1992 η αναλογία αυτή σταμάτησε να τηρείται και σιγά – σιγά σχεδόν εγκαταλείφθηκε. Βοήθησε σε αυτό η συμμετοχή της Τουρκίας στον πόλεμο του Ιράκ και οι τότε Αμερικανοί πρόεδροι Μπους, Κάρτερ κ.τ.λ. που ήθελαν να ευχαριστήσουν την Τουρκία.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η Τουρκία που την δεκαετία του ΄70 είχε μια ξεχαρβαλωμένη στρατιωτική μηχανή έφτασε σήμερα να κάνει συμπαραγωγές υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων καθώς και να αναπτύσσει αυτόνομα δικά της. Αντίθετα η Ελλάδα σιγά-σιγά κατάφερε να διαλύσει οποιαδήποτε στρατιωτική βιομηχανία είχε και να παραμελήσει οποιαδήποτε προσπάθεια συμπαραγωγής στρατιωτικού εξοπλισμού. Φτάσαμε στο σημείο να ανατραπεί εις βάρος μας η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο και όπως πάνε τα πράγματα σε λίγο θα γίνουμε μαριονέτα του Ερντογάν.
Δυστυχώς, το ότι φτάσαμε σήμερα σε αυτό το κρίσιμο σημείο δεν οφείλεται μόνο στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως στις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αν θυμάστε τον Μόντι Στέρνς που ήταν πρέσβης των ΗΠΑ από το 1981-1985, έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Περίπλοκες Συμμαχίες» όπου περιγράφει τις σχέσεις Ελλάδας Τουρκίας και ΗΠΑ και με μεγάλη ανάλυση το ιστορικό της βοήθειας 7 προς 10 που η κατάργησή της μας πιέζει σήμερα.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι κάνει και πώς οργανώνεται η Ελλάδα για ενδεχόμενη Τουρκική επέμβαση, αλλά είμαι βέβαιος για δύο πράγματα. Πρώτον ότι η Τουρκία θα μας σύρει σε πόλεμο στο εγγύς μέλλον και δεύτερον ότι εμείς αν ξεκινήσουμε ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα είμαστε ικανοί πρώτα οι πολιτικοί και μετά ο λαός να το ακυρώσουμε με την σκανδαλολογία για μικροκομματικά συμφέροντα. Καλές Απόκριες.