Περί Δημοτικών Εκλογών , Γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Επιμελώς απέφυγα να γράψω για τις δημοτικές εκλογές και ειδικότερα για τα δημοτικά πράγματα του αγαπημένου Γαλατσίου και αυτό γιατί όποτε γράφω κάτι, ξεσηκώνονται διάφοροι διαφωνούντες δημότες και ο «Παλμός» βρίσκει τον μπελά του με τις διαμαρτυρίες. Αισθάνομαι όμως την υποχρέωση προς την φιλόξενη εφημερίδα να ασχοληθώ τουλάχιστον αυτή τη φορά με τα δημοτικά πράγματα, επειδή ο «Παλμός» είναι η εφημερίδα του Γαλατσίου.

Θα ξεκινήσω, λοιπόν, με κάτι που έγινε στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές στο Μαρούσι. Τότε κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι που ξανακατέβαιναν με τον απερχόμενο δήμαρχο Αμαρουσίου, κατέλαβαν αυθαίρετα ένα ιδιωτικό οικόπεδο δίπλα από τον σταθμό του ΗΣΑΠ στο ΚΑΤ και το έκαναν μέσα σε ένα απόγευμα παιδική χαρά με μόνο μια κούνια!!! Το οικόπεδο σήμερα είναι γεμάτο χορτάρια και βέβαια τα χρήματα των δημοτών που πληρώθηκαν τότε, πήγαν στράφι. Το γράφω αυτό, γιατί και σε αυτές τις δημοτικές εκλογές συνεχίζονται να γίνονται τέτοιες ανόητες και πολιτικάντικες ενέργειες. Νομίζουν οι δημοτικοί άρχοντες ότι κάνοντας την τελευταία στιγμή κάποιες παρεμβάσεις σε δρόμους και πλατείες θα κερδίσουν την ψήφο των δημοτών. Δεν έχουν καταλάβει οι άμοιροι ότι σήμερα έχει δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων στο θέμα της ενημέρωσης και διακίνησης της πληροφορίας. Σήμερα υπάρχει μια συλλογική μνήμη που βρίσκεται στους υπολογιστές των Google, Facebook, Instagram κτλ. και περιέχει όχι μόνο φωτογραφίες, αλλά δηλώσεις δημάρχων και γενικότερα πολιτικών, περιέχουν video και ηχητικά ντοκουμέντα.
Ο κάθε πολίτης που ενδιαφέρεται για τα κοινά μπορεί εύκολα να βρει παλαιότερες δηλώσεις των πολιτικών και να τις συγκρίνει με την πραγματικότητα. Να σημειώσω ότι αν δεν υπήρχαν αυτά τα μέσα, σήμερα θα είχαμε ξεχάσει τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το τι θα έκαναν και τελικά τι έκαναν.
Γενικότερα, αυτές οι εκλογές θα είναι οι πρώτες εκλογές που η συλλογική μνήμη θα επηρεάσει τα πολιτικά μας πράγματα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Αυτοί που ήδη έχουν αντιληφθεί την δύναμη των κοινωνικών δικτύων θα έχουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι αυτών που συνεχίζουν να λειτουργούν με τις παλαιοκομματικές και ρουσφετολογικές πολιτικές μεθόδους.
Βέβαια για ένα δήμαρχο δεν φτάνουν μόνο αυτά. Χρειάζεται να υπάρχει μια συνέπεια λόγων και έργων που θα κριθεί από το εκλογικό σώμα. Επί πλέον χρειάζεται και ένα πνεύμα συνεργασίας με την αντιπολίτευση, αλλά με μέτρο επειδή η αντιπολίτευση έχει ως θεσμικό ρόλο τον έλεγχο της εξουσίας και αν συμμετέχει κυριολεκτικά στην εξουσία, όπως καταλαβαίνετε, ακυρώνεται ο ρόλος της γιατί «όλοι δικοί μας είμαστε….». Το θέμα είναι ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης θα πρέπει να είναι κριτικά δημιουργικός, να εκφράζει μια διαφορετική άποψη που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι καλλίτερη από αυτή της συμπολίτευσης και τότε η πλειοψηφία θα όφειλε να την υιοθετήσει. Κάτι τέτοια χαρακτηριστικά διέκρινα στον δήμαρχο Γαλατσίου.
Μου έχει κάνει εντύπωση ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα πράγματα. Πρώτα πρώτα ακούει κάθε συμπολίτη του με προσοχή και απ’ ό,τι έχω διαπιστώσει προσωπικά πολλές από τις ιδέες τις λαβαίνει υπ’ όψη του. Θυμάμαι, για παράδειγμα, ότι στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του είχα πει για τα προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή γνώριζα κάποια πράγματα λόγω θητείας μου στις Βρυξέλλες. Ο Δήμαρχος, χωρίς να με γνωρίζει, αλλά μόνο στο άκουσμα ότι είχα σχέση με τις Βρυξέλλες, μετά τις εκλογές έσπευσε να με συμβουλευτεί και όντως έκανε πράξη κάποια από αυτά. Έχω δει ότι στο Γαλάτσι γίνεται ένα αθόρυβο έργο χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς μεγαλοστομίες. Και αν συγκρίναμε τον δήμο Γαλατσίου με τον δήμο Αθηναίων με τους απεριόριστους οικονομικούς πόρους τα πράγματα είναι η μέρα με την νύχτα υπέρ του Γαλατσίου όσον αφορά την καθαριότητα, αλλά και τις δημοτικές παροχές προς τους πολίτες. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί φανερώνει πλήρη αξιοποίηση οικονομικών πόρων και ανθρώπινου δυναμικού.
Βέβαια ο δήμος απέχει πολύ από το να γίνει ένας ευρωπαϊκός δήμος όπως είχα προτείνει στις προηγούμενες εκλογές στον δήμαρχο. Η πρόταση που είχα κάνει ήταν να συνεργαστεί με ένα δήμο σε άλλη χώρα της ΕΕ όχι σε επίπεδο αδελφοποίησης, αλλά σε διοικητικό και οργανωτικό. Υπάρχει η δυνατότητα να αποσταλεί προσωπικό του δήμου σε άλλο δήμο της ΕΕ και να εργαστεί εκεί για ένα χρονικό διάστημα ώστε να δει πώς γίνεται εκεί π.χ. η διαχείριση σκουπιδιών. Πώς γίνεται, για παράδειγμα, οι Βρυξέλλες λάμπουν από καθαριότητα και περνάνε τα απορριμματοφόρα τρεις φορές την εβδομάδα; Πώς γίνεται να είναι οι δρόμοι ελεύθεροι από παράνομα και διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, να μην είναι μπλοκαρισμένες οι διαβάσεις ΑΜΕΑ και πώς γίνεται να παρέχονται ηλεκτρονικά όλες οι υπηρεσίες προς τους πολίτες; Αυτό το ζήτημα θα πρέπει να το αντιμετωπίσει ο δήμαρχος, οποιοσδήποτε δήμαρχος κερδίσει, στην νέα θητεία της δημοτικής αρχής.
Βέβαια θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι έγινε ένας εξορθολογισμός των οικονομικών του δήμου με αισθητό αποτέλεσμα την για πρώτη φορά μείωση των δημοτικών τελών. Φανταστείτε αν o δήμος ακολουθήσει τις μοντέρνες μεθόδους διαχείρισης όπως έχει ο δήμος Βρυξελλών, του Άμστερνταμ κτλ. πόσα θα είναι τα οικονομικά οφέλη και πόσο θα αυξηθεί με νέες παροχές η ποιότητα ζωής των δημοτών;
Ένα σοβαρό ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι δήμοι της εποχής των κοινωνικών δικτύων και των μεγάλων δεδομένων είναι η διαφάνεια. Δεν φτάνει η Διαύγεια για να λέμε ότι έχουμε διαφάνεια ούτε και η δημοσίευση ενός προϋπολογισμού. Χρειάζεται να καταλάβει ο δημότης ότι στον δήμο υπάρχει λογοδοσία (accountability, είχα γράψει ένα άρθρο σχετικά στις αρχές 2018, ορμώμενος από τον δήμο του Brighton της Αγγλίας), αλλά όχι μόνο από τον δήμο αλλά και από τους δημότες. Όταν οι δημότες με τις πράξεις τους ή τις παραλήψεις τους αναγκάζουν τον δήμο να κάνει εργασίες που κανονικά δεν θα έπρεπε, στην πραγματικότητα η αβελτηρία του συγκεκριμένου δημότη πληρώνεται από τους άλλους. Αυτό έχει σαν συνέπεια να απαιτηθεί από τον δήμο και βέβαια από τον νέο δήμαρχο να γίνεται απολογισμός των εξόδων ανά κατηγορία δαπάνης. Εκεί θα δούνε οι δημότες πού γίνονται τα μεγάλα έξοδα και τότε θα είναι ευκολότερη η αναζήτηση ευθυνών και αναγκαστικά θα αναληφθούν δράσεις για διορθώσεις της πορείας.
Κάτι ανάλογο και για τις πηγές εσόδων του δήμου ώστε να δούνε οι δημότες πώς κατανέμονται τα έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα δημοτικά τέλη, το ΤΑΠ, τα έξοδα των σχολικών επιτροπών κτλ. Υπάρχουν δήμοι που δημοσιοποιούν την μισθοδοσία του προσωπικού τους. Αυτή είναι η διαφάνεια.
Ένα πράγμα που λείπει από τον δήμο και ελπίζω να το ξεκινήσει ο νέος δήμαρχος είναι το ζήτημα της επιχειρηματικότητας, το οποίο ξεκινά από την δημιουργία προϋποθέσεων και δράσεων για προσέλκυση επενδύσεων. Ο δήμαρχος Κορυδαλλού το έθεσε ωραία πριν μερικές μέρες. Έχουν κάνει τον ερωτικότερο δήμο της Αττικής, είπε. Ένας «ερωτικός δήμος» σημαίνει να θέλει ο κόσμος να τον επισκεφτεί που ως συνέπεια θα έχει μεγαλύτερη κίνηση στα καταστήματα, στα δρώμενα που θα οργανώνει ο δήμος με αποτέλεσμα άμεσα οικονομικά οφέλη που θα επιστρέφουν στους δημότες.
Νομίζω ότι Μαρκόπουλος έχει δημιουργήσει σχολή στην διοίκηση ενός δήμου γιατί είναι «σκυλί ατάιστο» όχι μόνο στην παρακολούθηση και διαχείριση του δήμου, αλλά και στην πλήρη γνώση στο τι συμβαίνει σε όλη την δικαιοδοσία του και ακόμη περισσότερο για το συνεχές κυνήγι κονδυλίων από τα Υπουργεία. Πολλές φορές τον έχω «τρακάρει» σε υπουργεία για τα ΕΣΠΑ. Δεν ξέρω τι θα γίνει στην θητεία του 2023, αλλά σε αυτή του 2019 μπορώ δίκαια να ισχυριστώ ότι οι φίλοι Γαλατσιώτες θα πρέπει να αισθανθούν ασφάλεια και ότι θα ακούγεται η γνώμη τους. Καλό ψήφο.