Μικρό πυρηνικό χτύπημα, του Γιώργου Πένταρη

Σήμερα που γράφω αυτό το άρθρο είναι 21η Απρίλη, πενηντατέσσερα χρόνια από το πραξικόπημα που έκανε η χούντα των συνταγματαρχών που τελικό αποτέλεσμα είχε τον ακρωτηριασμό της Κύπρου. Η αιτία του πραξικοπήματος, όπως έλεγαν, ήταν η προστασία της χώρας από τον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό που δεν ήταν άλλος από το ΚΚΕ και τον κίνδυνο μιας αριστερής πορείας της χώρας. Τότε αυτός ήταν ο μοναδικός μας εχθρός, σύμφωνα με την κοντόφθαλμη πολιτική των συνταγματαρχών και πλανήθηκαν «πλάνην οικτράν» με την εισβολή και κατοχή της μισής Κύπρου γιατί άλλος ήταν και είναι ο εχθρός…

Εκείνη την εποχή ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν στο αποκορύφωμά του και ο κόσμος αποτελούσε το δίπολο ΝΑΤΟ – Σύμφωνο Βαρσοβίας. Υπήρχε ένας παράλογος ανταγωνισμός πυρηνικών όπλων που αν έσκαζαν όλα μαζί θα μπορούσαν να ανατινάξουν την γη μας. Δικαιολογημένα λοιπόν είχαν αναπτυχθεί κινήματα ειρήνης σε παγκόσμιο επίπεδο που λίγο πολύ όμως ήταν καθοδηγούμενα από την τότε Σοβιετική Ένωση, χωρίς βέβαια οι απλοί πολίτες να καταλαβαίνουν ακριβώς τι γινόταν. Τα κινήματα ειρήνης γιγαντώθηκαν επί προεδρίας Ρέιγκαν στις ΗΠΑ και Θάτσερ στην Αγγλία. Τότε βγήκε και το πρώτο επεισόδιο του «Πολέμου των Άστρων» και ο Ρέιγκαν παρομοίαζε την ΕΣΣΔ ως την αυτοκρατορία του κακού.
Από αυτό το φιλμ εμπνεύστηκαν τον λεγόμενο πρόγραμμα του «πολέμου των άστρων» που ουσιαστικά ήταν μια νέα κούρσα εξοπλισμών μετά από την εξοπλιστική ύφεση που επικράτησε με τις συνθήκες SALT I και SALT II. Η πολιτική αυτή ονομάστηκε «δόγμα Ρέιγκαν» και είχε σκοπό, μέσα από την κούρσα εξοπλισμών, να εξαντλήσουν οικονομικά την Σοβιετική Ένωση με σκοπό την ανατροπή του Σοβιετικού καθεστώτος, πράγμα το οποίο έγινε εφικτό το 1989 με τον Γκορμπατσώφ. Η ΕΣΣΔ κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος και κάθε ομόσπονδο κράτος της ΕΣΣΔ τράβηξε τον δρόμο του. Η Ρωσία και οι άλλες χώρες πέρασαν δύσκολα και όλη η περιουσία του Ρωσικού λαού πέρασε στους λεγόμενους «ολιγάρχες» επί εποχής του μεθύστακα Γιέλτσιν. Τότε εμφανίστηκε το αστέρι του Πούτιν, που κατάφερε να κάνει την Ρωσία μεγάλη ανατρέποντας τα σχέδια των Αμερικανών για πλήρη έλεγχό της.
Ο Πούτιν, έχοντας επαναφέρει την βιομηχανία και αναστήσει την οικονομία της χώρας του, απόκτησε την δύναμη να παίζει σε διεθνές πεδίο ανταγωνιζόμενος την Αμερική. Τότε λοιπόν βλέποντας τα πράγματα στρατηγικά προσάρτησε την χερσόνησο της Κριμαίας που σήμερα έχει γίνει το μήλο της Έριδος μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε την υποκρισία της Αμερικής και των Ευρωπαίων όσον αφορά τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας με την δικαιολογία ότι ο Πούτιν διώκει τους πολιτικούς του αντιπάλους όπως τον Ναβάλνι. Αν ο Πούτιν διώκει τους πολιτικούς του αντιπάλους, ο Ερντογάν που έχει γεμίσει τις φυλακές με πολιτικούς και άλλου είδους αντιπάλους γιατί έχει την ανοχή της ΕΕ και της Αμερικής; Αν ο Ερντογάν δεν είχε κάνει το λάθος με τους S-400, θα ήταν ακόμη το καλό παιδί της Αμερικής όπως είναι για την Γερμανία και εμείς θα είχαμε χειρότερα προβλήματα γιατί οι Τούρκοι ήταν ο πραγματικός εχθρός από την εποχή της χούντας και όχι οι κουμουνιστές.
Σήμερα, λοιπόν, ζούμε σε μια κλιμάκωση ενός νέου ψυχρού πολέμου με αφορμή την Ουκρανία και την προσάρτηση της Κριμαίας που σύμφωνα με την απογραφή του 2001 το 77% είναι Ρώσοι, 11% Τάταροι και 10% Ουκρανοί. Δεν είναι μόνο η Κριμαία, αλλά και άλλες περιοχές της Ουκρανίας που θέλουν να πάνε με την Ρωσία. Η Τουρκία, πάντα παίζοντας μπαμπέσικα, εξοπλίζει την Ουκρανία, τα έχει καλά με την Ρωσία, έχει επιφανειακά αλλάξει ρότα απέναντι στην ΕΕ και περιμένει τον Μπάιντεν να τηλεφωνήσει στον Ερντογάν. Στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή επικρέμαται μια σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ, όπου θα παίξει ρόλο ύποπτο η Τουρκία. Δεν είναι όμως η απειλή πολέμου που πρέπει να μας ανησυχεί, αλλά ότι για πρώτη φορά γίνεται λόγος για «μικρό πυρηνικό κτύπημα». Μας λένε δηλαδή ότι σε μια σύγκρουση μπορεί να ρίξουν μικρές πυρηνικές βόμβες περίπου το ένα τέταρτο της βόμβας της Χιροσίμα, αλλά βέβαια ικανές να καταστρέψουν μια πόλη και να είναι η αιτία κλιμάκωσης ώστε να έχουμε έναν μεγαλύτερο πόλεμο.
Στον πρώτο ψυχρό πόλεμο είχαμε αυτό που λέγανε «ισορροπία του τρόμου», ήταν δηλαδή τόση η δύναμη πυρός που κανένας δεν θα επιβίωνε. Σήμερα φαίνεται ότι υπάρχουν και από τις δύο πλευρές διεστραμμένα μυαλά που θέλουν να πιέσουν τα πράγματα για να επιτύχουν διάφορους στόχους που αυτή τη στιγμή δεν είναι όλοι ορατοί. Μια συνέπεια όμως αυτού του νέου ψυχρού πολέμου είναι η αναγκαστική προσέγγιση Ρωσίας – Κίνας που έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός οικονομικού και τεχνολογικού πόλου απέναντι στην Αμερική και τους συμμάχους της Ευρωπαίους. Αυτό το δίπολο, Αμερική και ΕΕ από την μια και Ρωσία – Κίνα και ίσως Ιράν από την άλλη, βολεύει πολλές δυνάμεις στην Αμερική που εκφράζονται μέσα από το σύστημα Μπάιντεν. Θα επαναβεβαιώσει την Αμερική ως ηγέτιδα δύναμη διεθνώς, ανατρέποντας την εσωστρεφή πολιτική του Trump. Ακόμη θα επιβάλει νέα πολιτική όσον αφορά ενεργειακά θέματα, εκμετάλλευση νέων θαλάσσιων δρόμων στην Αρκτική με το λιώσιμο των πάγων και άλλα που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε αυτή τη στιγμή.
Ο Trump τα είχε βάλει με την Κίνα στο οικονομικό πεδίο, αφήνοντας την Ρωσία, αλλά και την Τουρκία να ασκήσουν δική τους πολιτική στην Μέση Ανατολή, αλλά οι δημοκρατικοί του Μπάϊντεν βλέπουν τα πράγματα, όπως είπαμε, διαφορετικά. Θέλουν να κάνουν μεγάλη την Αμερική με εξωστρέφεια και όχι με την εσωστρέφεια του Trump. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν ακούσαμε και για το «μικρό πυρηνικό κτύπημα», αλλά κανενός δεν ίδρωσε τ’ αυτί. Που είναι το ΚΚΕ που ήταν ο πρωτοστάτης των κινημάτων ειρήνης της δεκαετίας του 80; Και που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Και βέβαια που είναι το ΠΑΣΟΚ; Δεν θέλω επί του προκειμένου να αναφερθώ στην ΝΔ γιατί πάντα ήταν αδιάφορη για αυτά τα θέματα, αλλά κανονικά και αυτό το κόμμα θα έπρεπε να αναλάβει ανάλογες πρωτοβουλίες.
Τα πράγματα είναι δυσοίωνα αν κρίνουμε από την αποψινή ομιλία του Πούτιν και από την οποία παραθέτω την εξής αποστροφή: «Αν η Δύση δεν σεβαστεί τις κόκκινες γραμμές της Ρωσίας τότε η Μόσχα θα απαντήσει ασύμμετρα, γρήγορα και σκληρά σε οποιεσδήποτε προκλήσεις με τρόπο που θα ανάγκαζε αυτούς που βρίσκονται από πίσω τους να μετανιώσουν για τις πράξεις τους.» Σημειώστε την λέξη «ασύμμετρα» τι μπορεί να σημαίνει; Δεν μπορεί να σημαίνει κάτι ανάλογο με την δράση της Ρωσίας στην Συρία ή στην Λιβύη, θα είναι ένα μικρό πυρηνικό κτύπημα ή κάτι άλλο;
Κλείνοντας θέλω να πω ότι μπήκαμε σε μια νέα περίοδο ψυχρού πολέμου όπου οι δύο πόλοι έχουν υψηλά επίπεδα τεχνολογίας και τεχνογνωσίας και συγκεντρωτικά οι οικονομίες τους αποτελούν μια μεγάλες δυνάμεις.
Περιμένω λοιπόν πρωτίστως το ΚΚΕ να πρωτοστατήσει στην δημιουργία ενός νέου κινήματος ειρήνης στην Ελλάδα κατ’ αρχήν και σε άλλες χώρες μετά με την συνεργασία άλλων κομμάτων της Αριστεράς ή των Πρασίνων. Θεωρώ το θέμα ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη και προφανώς και για την χώρα μας.