Σε τι κόσμο φέραμε τα παιδιά μας, Νίκο Τσιαμτσίκα;, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Φίλες και φίλοι καλησπέρα, περνάμε αμέσως στους τίτλους των σημερινών ειδήσεων:

Φρίκη προκαλούν οι αποκαλύψεις για τον ιερέα. Βίαζε την 17χρονη, η οποία τον έβλεπε και λιποθυμούσε από φόβο. Σε αργία ο ιερέας, κακουργηματική δίωξη για «σκληρά» αδικήματα στον 37χρονο ιερέα.
– Απανωτές προσκλήσεις σε πριβέ πάρτι, προσφορές ναρκωτικών ουσιών και έντονη πίεση μέσω γραπτών μηνυμάτων και τηλεφωνικών κλήσεων αναφορικά με την παρουσία της σε αυτά περιγράφει στις καταθέσεις της προς τις ανακριτικές Αρχές, η 24χρονη, Γεωργία Μπίκα, η κοπέλα που έπεσε θύμα βιασμού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς σε σουίτα πολυτελούς ξενοδοχείου, στη Θεσσαλονίκη.
– Η συνήγορος υπεράσπισης του γνωστού παίκτη ριάλιτι, εις βάρος του οποίου έγινε μήνυση από 16χρονη κοπέλα για προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, απαντά πως «ο πελάτης μου δεν προέβη σε κάποια πρόταση ή χειρονομία προς τη 16χρονη».
– Από την Υποδιεύθυνση Οικονομικής Αστυνομίας Βορείου Ελλάδος εντοπίστηκε φαρμακείο, ο ιδιοκτήτης του οποίου κατείχε, παράτυπα, φαρμακευτικά σκευάσματα, τα οποία είχαν ήδη συνταγογραφηθεί. Ο φαρμακοποιός συνελήφθη.
– Σαρώνει στο YouTube ένα τραγούδι «ωδή» στον μισογυνισμό και τη βία, στον νεοπλουτισμό και τον σεξισμό, στην παρανομία, τα όπλα και τα ναρκωτικά!

Κι εδώ εμφανίζεται ο γνωστός δημοσιογράφος Νίκος Τσιαμτσίκας, που έβγαινε στις λαϊκές, κοίταζε πού έχουν πάει οι τιμές και μετά συνδεόταν ζωντανά με τον Νίκο Ευαγγελάτο, ο οποίος του έλεγε: «Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας, Νίκο Τσιαμτσίκα;» Για να του απαντήσει: «Έτσι όπως τα λες, Νίκο Ευαγγελάτο!»
Tα «φέραμε» τα παιδιά μας, τα μεγαλώσαμε και ζούμε τώρα μαζί στον κόσμο που εμείς δημιουργήσαμε. Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς ζούμε «μια κατάσταση που έχει ξεφύγει». Αυτή η φράση ταιριάζει γάντι όλο και περισσότερο στις περιστάσεις της καθημερινότητάς μας. Η γλύπτρια Ναταλία Μελά, εγγονή του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά, είχε πει πριν μερικά χρόνια: «Υπάρχει κάτι το οποίο χαμήλωσε και το ήθος των ανθρώπων. Σαν να μην θέλουν οι άνθρωποι να είναι ηθικοί. Δηλαδή το ήθος ήτανε κάτι σημαντικό. Νομίζω ένας άνθρωπος χωρίς ηθική δεν είναι άνθρωπος, είναι ζώο, δηλαδή ένα ον που ζει μεν, αλλά που δεν έχει συνείδηση».
Μάλλον είναι η κατάλληλη ώρα για να πραγματοποιήσει ο καθένας την αυτοκριτική του και αμέσως μετά να δει πώς μπορεί να συνεισφέρει, που θα βάλει το λιθαράκι του, ανάλογα με τις δυνάμεις που έχει, ώστε να σταματήσει αυτός ο κατήφορος. Καταλαβαίνουμε πως αυτό που συμβαίνει είναι σαν την πανδημία, μπορεί να μας καταστρέψει και μας αφορά όλους. «Κανένας δεν μπορεί να είναι εντελώς ελεύθερος, αν δεν είναι όλοι ελεύθεροι. Κανένας δεν μπορεί να είναι εντελώς ηθικός, αν δεν είναι όλοι ηθικοί. Κανένας δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος, αν δεν είναι όλοι ευτυχισμένοι».

Οι ηθικές αξίες, οι κανόνες που προσδιορίζουν και καθορίζουν τις συμπεριφορές αλλά και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων δεν αρκούν αν μείνουν στη θεωρία και δεν εφαρμόζονται σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Χωρίς ηθική δεν μπορούμε να ζήσουμε, όπως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τους άλλους ανθρώπους. Εύστοχα έχουν πει πως «αληθινός δείκτης του πολιτισμού δεν είναι το επίπεδο του πλούτου ή της μόρφωσης, το μέγεθος των πόλεων και ούτε η αφθονία των συγκομιδών, αλλά το ήθος των ανθρώπων που ανατρέφει η χώρα».
Προσβάλλοντας τις αξίες αυτές προσβάλλουμε την ίδια την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Εκτός από τον καθένα μας ξεχωριστά, η οικογένεια, το σχολείο, η εκκλησία, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με όλα τα μέσα που διαθέτουν πρέπει να μας βοηθήσουν να γυρίσουμε σελίδα και να μας κατευθύνουν προς μια πορεία ηθικής ανάκαμψης. Στα πρότυπα και τις νοοτροπίες που χτίστηκαν μάλλον πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη μας. Η κρίση που βιώνουμε ας γίνει αφορμή για να ξαναχτίσουμε την παιδεία και να επαναπροσδιορίσουμε πρότυπα, νοοτροπίες, αξίες και συμπεριφορές.
Κατά τον Κομφούκιο, «η απόλυτη αρετή συνίσταται από την ικανότητα να τηρείς οπουδήποτε πέντε κανόνες: σοβαρότητα, γενναιοδωρία, ειλικρίνεια, συνέπεια, καλοσύνη». Τα πρώτα λάθος βήματα γίνονται όταν η οικογένεια και το σχολείο αδυνατεί να δώσει σε ένα νέο άνθρωπο την πίστη στο ήθος και στις αξίες. Να του εξηγήσει και να τον πείσει για την σημαντικότητα της εφαρμογής των ηθικών αξιών στην πράξη, στην καθημερινότητα του. Στον σωστό καθορισμό προτύπων αλλά και στην ορθή προτεραιοποίηση στόχων και επιλογών. Η υπευθυνότητα, η αλήθεια και ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο επιβάλλεται να είναι η βάση κάθε συμπεριφοράς και ενέργειάς μας.

Σε μια μόνο πρόταση ο Μάρκος Αυρήλιος μας έδωσε την πυξίδα για κάθε πράξη μας: «Αν δεν είναι σωστό, μην το κάνεις· αν δεν είναι αλήθεια, μην το πεις». Μια πολύ μικρή και απλή πρόταση που όμως καθημερινά την ξεχνάμε με πρόσχημα διάφορες δικαιολογίες. Θεωρώντας ότι δεν μας βλέπει κανένας ή πως δεν είναι κακό να το κάνουμε καθώς κι άλλοι το ίδιο κάνουν. Κάτι που ξέρουμε πολύ καλά πως δεν πρέπει να συμβαίνει. Αν γίνεται είναι σαν να το βλέπει όλος ο κόσμος. Σαν να το διδάσκουμε στα παιδιά μας αγνοώντας τα λόγια του Αμερικανού συγγραφέα που μας προτείνει «να ζούμε με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν τα παιδιά μας σκέφτονται για δικαιοσύνη, φροντίδα και ακεραιότητα, να σκέφτονται εμάς».
Άκουσα ένα γιατρό να λέει στην τηλεόραση πως «ακόμη κι αν πείσω μόνο έναν να εμβολιαστεί θα είμαι χρήσιμος. Θα νιώθω ότι έσωσα μια ζωή». Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Μπορεί να μην είμαστε ικανοί να σώσουμε όλο τον κόσμο. Ίσως όμως ήρθε η ώρα με το παράδειγμά μας να σώσουμε εμάς και ακόμη έναν συνάνθρωπό μας.
Ας έχουμε πάντα στο νου μας τα λόγια του μεγάλου φιλόσοφου, Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, πως «το μεγαλύτερο ηθικό δίδαγμα για ένα παιδί, το πιο σημαντικό μάθημα για κάθε περίοδο της ζωής είναι “ποτέ μη βλάψεις κανένα”.» Αυτό μας αναλογεί, αυτό ας προσπαθήσουμε να κάνουμε.

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com