Ίσως μερικοί φίλοι να αναρωτήθηκαν για την ξαφνική απουσία μου από τις φιλόξενες στήλες του «ΠΑΛΜΟΥ». Αυτά, λοιπόν, που θα σας περιγράψω την εξηγούν και αφορούν εμένα προσωπικά. Αισθάνομαι, όμως, ότι θα πρέπει να τα μοιραστώ μαζί σας και να είναι η αφορμή να σκεφτούμε διαφορετικά για τις δύσκολες μέρες που περνάμε όλοι μας. Από το επόμενο άρθρο μου θα συνεχίσουμε κανονικά τα σχόλιά μας.
Ηταν, λοιπόν, ένα Σάββατο μεσημέρι, τέλος του περασμένου Μάη, σε μια ταβέρνα του Γαλατσίου. Μαζί με δυο φίλους μου φάγαμε ένα θράψαλο. Εμένα με πείραξε. Φούσκωμα, διάρροια, πυρετός 38 για μια συνεχόμενη βδομάδα. Πήγα στο γιατρό. Επειγόντως στο Γενικό Κρατικό ως ύποπτος ενδοκαρδίτιδας. Έτσι σταμάτησα να γράφω. Θα συνεχίσω όμως. Οι υποψίες του γιατρού δεν βγήκαν αληθινές, αλλά δεν ήταν και αβάσιμες γιατί είχα ένα πρόβλημα με βαλβίδα της καρδιάς. Ένα θέμα που το γνώριζα πριν από δεκαετία. Ήταν υπό παρακολούθηση και μέχρι τότε ήταν σε αργή εξέλιξη. Στο Γενικό Κρατικό ήρθε η ψυχρολουσία. Πρέπει να γίνει επειγόντως εγχείριση για αποκατάσταση της βλάβης.
Καταλαβαίνετε την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρέθηκα. Η κατάστασή μου μετά τις εξετάσεις ήταν δυσκολότερη απ’ ό,τι πίστευα και αυτό περιέπλεκε περισσότερο τα πράγματα.
Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να οπλιστώ ψυχολογικά και το κυριότερο ήταν η ψυχραιμία και μετά η αποφασιστικότητα. Αυτό δεν ήταν εύκολο να γίνει. Θέλει και μια φιλοσοφική θεώρηση της ζωής. Είχα γράψει κάτι σε ένα άρθρο μου το περασμένο ή το περσινό Πάσχα.
Μετά άρχισε η διαδικασία της οργάνωσης. Το πρώτο ήταν ποιος θα κάνει την εγχείριση. Άρχισαν οι ερωτήσεις σε φίλους και γνωστούς. Όλοι ανταποκρίθηκαν. Σύστησαν διάφορους γιατρούς. Αυτός έκανε του τάδε πριν δέκα χρόνια και είναι θηρίο. Ο άλλος έκανε του Μητσοτάκη και γιατί αυτός; Είναι καλύτερος από τον άλλον; Άρχισα λοιπόν να κάνω λίστα χειρουργών από κρατικά και ιδιωτικά νοσοκομεία. Μετά έπρεπε να φιλτράρω τη λίστα βάσει των δεδομένων που είχα για το είδος της εγχείρισης.
Εδώ να σας πω ότι απέκλεισα τα κρατικά γιατί, λόγω της οικονομικής μας κατάστασης, υπήρχαν προβλήματα σοβαρά. Ήδη το καλοκαίρι δεν λειτουργούσε η καρδιοχειρουργική του Αττικού Νοσοκομείου. Ποιος ήξερε τι θα γινόταν όταν θα έκανα την εγχείριση; Από τα ιδιωτικά διάλεξα τρία και ένα ημικρατικό. Μέχρι και Θεσσαλονίκη έφτασα. Τις εξετάσεις στη μασχάλη και επίσκεψη σε κάθε ένα από τους τέσσερις που διάλεξα. Όλοι καλοί φαινόντουσαν! Ποιόν να διαλέξω;
Βάζω άλλα κριτήρια. Αυτός που θα κάνει την εγχείριση να την κάνει από την αρχή μέχρι το τέλος ο ίδιος. Να είναι γρήγορος, δηλαδή να είναι νέος, να έχει πείρα, να εφαρμόζει σύγχρονες μεθόδους και να είναι αποτελεσματικός. Πώς θα τα βρω αυτά; Εδώ βοήθησε το ίντερνετ και τα βιογραφικά τους. Τα βιογραφικά καλά. Πείρα μεγάλη. Τρεις χιλιάδες εγχειρίσεις ο ένας. Είκοσι χρόνια δουλειά ο άλλος. Στατιστικά δεν υπήρχαν πουθενά. Τα μόνα που βρήκα ήταν στο ημικρατικό, αλλά είχαν σταματήσει να ενημερώνονται εδώ και δέκα χρόνια. Αναξιόπιστα για μένα σήμερα…
Ξαφνική λάμψη. Οι επιστημονικές δημοσιεύσεις (Scientific papers) σε ξένα έγκυρα περιοδικά καρδιολογίας. Κατέφυγα πάλι στο ίντερνετ. Τι δημοσιεύσεις είχε ο καθένας; Ο ένας δύο, ο άλλος πέντε κ.τ.λ. Μόνο ο ένας από αυτούς, ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Γενεύης Πάνος Αριστοτέλης είχε πληθώρα δημοσιεύσεων και μεγάλη εξειδίκευση στις βαλβίδες. Είναι και νέος, δηλαδή γρήγορος. Από το βιογραφικό του διαπίστωσα ότι γεννήθηκε στην Γενεύη, ο πατέρας του καρδιολόγος, σχολείο, σπουδές στην Ελβετία. Σας λέει τίποτα αυτό; Ποιος θα συγκρίνει τα Ελβετικά Πανεπιστήμια με τα Ελληνικά; Μην μου φέρετε αντιρρήσεις γιατί ο γιός μου είναι στο Πολυτεχνείο της Πάτρας και βλέπω από πρώτο χέρι τι γίνεται. Εξειδίκευση στη Γαλλία σε διάφορα νοσοκομεία. Έμαθε τις σύγχρονες μεθόδους, ανακάλυψε και δικές του. Για να πω την αλήθεια πριν μερικά χρόνια που έψαχνα στο Internet γενικά, τον είχα σταμπάρει και μου είχε κάνει εντύπωση το βιογραφικό του. Ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Παρ’ όλα αυτά έπρεπε να ρωτήσω και να μη μείνω μόνο στην διαίσθησή μου.
Για καλή μου τύχη μέσω ενός φίλου μου λογιστή βρήκα ένα γιατρό, ο οποίος τον ήξερε. Πήγα τον ρώτησα. Κάνει απίστευτα πράγματα. «Τα μέτρα κλείδωσαν»: Πάνος. Τηλεφώνημα. Ραντεβού για εγχείριση. Ορίστηκε 28 Σεπτέμβρη. Κατά μια φίλη φαρμακοποιό, 28 Σεπτέμβρη είναι του Τιμίου Σταυρού με το παλιό ημερολόγιο!! Κατά μένα, τον μαθηματικό, το 28 είναι τέλειος αριθμός, δηλαδή είναι ίσος με το άθροισμα των αριθμών που τον διαιρούν ακριβώς. Άρα γιατί να μην πάει τέλεια η εγχείριση;
Προετοιμασία. Αίμα έξι μπουκάλια, αιμοπετάλια. Εδώ δεν υπήρξε δυσκολία γιατί έχουμε τράπεζα αίματος του συλλόγου των Λαμπεταίων καθώς και ο σύλλογος της δουλειάς μου. Σας το λέω. Κοιτάξτε το θέμα του αίματος: Γίνετε αιμοδότες. Κάνετε τράπεζα αίματος, αν είστε σε σύλλογο. Είναι αλτρουισμός, είναι βοήθεια στον φίλο, το γνωστό, το διπλανό. Σκεφτείτε το… Αιμοπετάλια ο βαφτισιμιός μου και βρήκα και ένα φίλο για ρεζέρβα. Και τους δύο τους ευχαριστώ.
Μπήκα 27 του Σεπτέμβρη, στις 28 Παρασκευή το πρωί στο χειρουργείο. Η εγχείριση ξεκίνησε, κράτησε έξι ώρες. Βαλβίδες άλλαξε, βαλβίδες έτριψε, σωληνάκια άλλαξε. Έκανε ακριβώς ότι μου είχε πει όταν είδε τις εξετάσεις. Γενική επισκευή!!
Ύπνος στην εντατική. Ξύπνησα το Σάββατο. Πλήρης διαύγεια. Έτοιμος να σηκωθώ με όλα τα σωληνάκια. Δίπλα μου ο αναισθησιολόγος της χειρουργικής ομάδας ο Σύλβιο Βλαντ. Έλληνας με νονό Ιταλό, όπως ισχυρίζεται… Πιάνουμε την κουβέντα. Πού δουλεύεις; Στο Υπ. Ανάπτυξης. Γυρίζουμε στα πολιτικά και να η ανακάλυψη!! Ένα μυαλό πολιτικό ξυράφι. Πιάνει ένα πρόβλημα. Το αναλύει, εμβαθύνει και βρίσκει το κύριο αίτιο. Από εκεί κτίζει μια λύση που είναι τόσο απλή και προφανής που λες πώς και δεν το είχα σκεφτεί και εγώ; Έχει την κοινή και απλή λογική. Σχολιάζοντας του πρότεινα να τον πάρουμε στο Υπουργείο να διδάξει την κοινή λογική που τόσο λείπει σήμερα και από την Δημόσια Διοίκηση και από το πολιτικό μας σύστημα. Μια ώρα συζήτηση!! Μια ώρα συζήτηση και στο θάλαμο!! Δεν ξέρω αν το έκανε άλλος γιατρός αυτό. Εκεί μέσα δεν είδα κάτι τέτοιο σε άλλους ασθενείς που τους είχαν άλλοι γιατροί. Του πρότεινα να γράφει στον ΠΑΛΜΟ. Δεν ξέρω αν θα τον πείσω. Αξίζει να ακούσετε τις απόψεις του.
Δέκα μέρες μέσα. Μετά σπίτι και με νέα αισιοδοξία θα είμαι μαζί σας με νέα άρθρα. Θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά της εντατικής του Υγεία, το Δημήτρη, τον Αλέξανδρο, την Βελγίδα από την Φλάνδρα, την Εύα και όσους άλλους δεν αντιλήφθηκα για τον επαγγελματισμό και την προσοχή τους. Το νοσηλευτικό προσωπικό στο θάλαμο, για την ταχύτητά τους, το επαγγελματισμό τους και το ενδιαφέρον τους. Και είναι και όλες ωραίες!! Δεν μπορείς να διαλέξεις… Πάντως μια με μεγάλα μάτια θα την θυμάμαι.
Θέλω να ευχαριστήσω ακόμη τον επεμβατικό καρδιολόγο κ. Γεωργακόπουλο για την επιτυχή αντιμετώπιση μιας επιπλοκής. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν.
Τον καρδιολόγο πυρηνικής ιατρικής κύριο Κωλλέτη, που το ενδιαφέρον και η γνώση του με έχουν κερδίσει και που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην όλη ιστορία.
Για να κλείσω, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Καθηγητή κύριο Πάνο Αριστοτέλη (ο άνθρωπος κεντάει!!!), στον κύριο Σύλβιο Βλαντ και στην υπόλοιπη χειρουργική ομάδα για την δουλειά που έκαναν. Τους εύχομαι πάντα επιτυχίες, να είναι καλά να βοηθούν τους ανθρώπους.
ΥΓ1.: Μόνο τρία φλέματα έβγαλα όλα κι όλα. Καταλάβατε γιατί; Έχω κόψει το τσιγάρο εδώ και 25 χρόνια. Σωληνάκια για by pass δεν έκανα γιατί δεν ήταν βουλωμένα. Το γιατί; Το αποδίδω στην διατροφή που κάνω. Κρέας μια, δυο φορές τη βδομάδα, όσπρια, λαδερά, λαχανικά, φρούτα και μια φορά την εβδομάδα κάνα ψάρι. Τώρα σαρδέλες και γαύρο με την κρίση. Το κρασί δεν το στερήθηκα. Να είστε όλοι καλά και να μην βρεθείτε σε τέτοιες περιπέτειες.
ΥΓ2.: Κύριε Βλαντ, οι στήλες του «ΠΑΛΜΟΥ» σάς περιμένουν.