Διεμβολισμός – γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Σήμερα που γράφω αυτό το άρθρο είναι σε εξέλιξη η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ εναντίον της κυβέρνησης λόγω των Τεμπών. Η πρόταση, εκτός από το ΠΑΣΟΚ, υπογράφτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και το παρακλάδι του, την Νέα Αριστερά, καθώς και από την Πλεύση Ελευθερίας. Για να μην τα πολυλογούμε, αφορμή στάθηκε το δημοσίευμα της εφημερίδας ΒΗΜΑ για την υποτιθέμενη αλλοίωση των ηχογραφήσεων των συνομιλιών του σταθμάρχη πριν το δυστύχημα.

Κανείς δεν έχει καταλάβει με ακρίβεια σε τι συγκάλυψη θα οδηγούσε η αλλοίωση των ηχητικών από την στιγμή που δεν καταγγέλλεται ότι έχουν αλλοιωθεί οι φωνές και ότι αλλάζουν το νόημα των συνομιλιών, αλλά ότι υπάρχουν στο ηχητικό και άλλες φωνές, όπως του μηχανοδηγού της αμαξοστοιχίας για Βόλο. Παρ’ όλα αυτά όμως ο κ. Ανδρουλάκης έσπευσε να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας για αυτή την αλλοίωση όπως έλεγε, αλλά συμπεριέλαβε και ένα σωρό άλλα ζητήματα όπως φαίνεται από το απόσπασμα που παραθέτω: «Η συγκάλυψη που επιχειρεί η κυβερνητική πλειοψηφία για την τραγωδία των Τεμπών είναι ένα ακόμα σημάδι της διαρκούς υποβάθμισης του κράτους δικαίου στη χώρα μας από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως επισημαίνεται και στο πρόσφατο Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το Ψήφισμα αυτό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανέδειξε ακόμα τις ευθύνες της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού για το σκάνδαλο των υποκλοπών, της παράνομης χρήσης και εξαγωγής τεχνολογίας παρακολούθησης, και καταδίκασε τις προσπάθειες συγκάλυψης και τις επιθέσεις από υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας προς τις Ανεξάρτητες Αρχές που επιτελούν το ελεγκτικό τους έργο με την κυβέρνηση να αγωνιά για τις αποφάσεις και να σπεύδει να αλλάξει τη σύνθεσή τους, όπως έγινε με την ΑΔΑΕ».

Αν κοιτάξουμε πίσω από τις γραμμές αυτού του αποσπάσματος θα διαπιστώσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ στην ουσία έχει μετακινηθεί στο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ που μας μιλά για κατάργηση του κράτους δικαίου. Αφήγημα, το οποίο επεξεργάστηκε η κοινοβουλευτική ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την ομάδα των Ευρωσοσιαλιστών, των Οικολόγων κτλ, που έχουν στην ουσία σκοπό να πλήξουν την δεξιά παράταξη του Ευρωκοινοβουλίου. Το θέμα είναι ότι οι Ευρωαριστεροί κάνουν αντιπολίτευση όπως είναι θεμιτό, αλλά οι Έλληνες κάνουν την αντιπολίτευσή τους με τρόπο που εκθέτει την χώρα και χωρίς αυτά που λένε να είναι αλήθεια. Στην Ελλάδα ζούμε. Πού παραβιάζεται το κράτος δικαίου; Στις υποκλοπές για παράδειγμα; Στις υποκλοπές που ο Ανδρουλάκης τις έκανε σημαία του κάνοντας το ΠΑΣΟΚ δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ; Πάλεψε, ξαναπάλεψε, είπε, κατήγγειλε, αλλά δεν κατάφερε να πιάσει στις εκλογές – από τις οποίες σημειωτέον δεν έχει περάσει χρόνος – ένα ποσοστό που να είναι αντάξιο της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ. Αντί να επεξεργαστούν στην Χαριλάου Τρικούπη ένα πρόγραμμα που θα είναι καθαρά φιλολαϊκό, κοινωνικό, αλλά και αναπτυξιακό, με εξορθολογισμό της Δημόσιας Διοίκησης, της Παιδείας και της Δημόσιας Υγείας, έμεινε στο να καταγγέλλει την κυβέρνηση ως αντίλαλος του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά τον θρίαμβο της Δεξιάς και του Μητσοτάκη, ο Τσίπρας μας πέρασε το αφήγημα ότι μια τέτοια δυνατή κυβέρνηση θα είναι αυταρχική και θα πρέπει να την υπονομεύσουμε. Πώς όμως θα γίνει η υπονόμευση; Είναι δυνατόν να γίνει επί του πεδίου; Όταν λέω επί του πεδίου εννοώ στην ανεργία, στο συνταξιοδοτικό, στην άμυνα, στη σχέση πολίτη κράτους, στην φορολογική ελάφρυνση κτλ. Δεν είναι δυνατή λοιπόν η υπονόμευση, γιατί υπάρχει η πραγματικότητα. Άρα το χτύπημα θα έρθει από την καταγγελία και την αοριστολογία μαζί με αλλοίωση γεγονότων.
Στην ουσία αυτή τη στιγμή και εν όψει των Ευρωεκλογών και με δικαιολογία το δυστύχημα των Τεμπών, γίνεται μια προσπάθεια διεμβολισμού της κυβέρνησης και υπονόμευσης της δημοκρατίας, όπως έκανε ο Κασσελάκης που ζήτησε να γίνουν εκλογές με την παρουσία ξένων παρατηρητών. Το παιδί δεν κατάλαβε τί είπε και νομίζω ότι αν δεν ήταν στη Θήβα που δεν…. έχει κινητό τηλέφωνο, θα τον επέπλητταν οι δικοί του για την αμετροέπειά του. Δεν είμαστε Ουγκάντα, κύριε Κασσελάκη, και δεν μασάμε αστακούς…
Φτάσαμε, λοιπόν, στο σημείο οι ομιλίες των βουλευτών του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ομοιογενείς και αλληλοσυμπληρωνόμενες που ως φυσικό επακόλουθο θα έχουν την πολιορκία του ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ και τότε να δούμε σε ποια παγίδα θα πέσει. Νομίζει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι με την πρόταση μομφής θα μπορέσει να ανακάμψει στις δημοσκοπήσεις, αλλά – φεύ! – αυτό δεν πρόκειται να γίνει και αν γίνει κάτι αυτές τις μέρες, θα είναι καθαρά περιστασιακό. Δεν βλέπει ότι ο Λοβέρδος έκανε κόμμα και του πήρε πάνω από 2%; Από πού νομίζει ότι θα πάρει σταυρούς; Από τον ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο ταυτίζεται ή από την ΝΔ που είναι συμπαγής στο εκλογικό σώμα γιατί ο κόσμος βλέπει την διαφορά συγκριτικά με την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Αντί ο Ανδρουλάκης να κοιτάξει να διεμβολίσει την ΝΔ επί του πεδίου, εκεί που η πραγματικότητα είναι αυτή που καθορίζει τον νικητή, προσπαθεί να παίξει με το θυμικό του λαού εκμεταλλευόμενος τον χαμό των 57 συνανθρώπων μας στα Τέμπη.
Αντί να ζητήσει να ξεκινήσει η δίκη το συντομότερο με την εξέταση όσο το δυνατόν περισσοτέρων μαρτύρων και στοιχείων, ζητά την άρση της ασυλίας του Καραμανλή λες και δεν ξέρουμε πού οφείλεται η διαχρονική κακοδαιμονία του ΟΣΕ. Αντί να ζητήσει να εξετασθούν από διακομματικές επιτροπές όλες οι συμβάσεις του ΟΣΕ από ΟΛΑ τα πακέτα Ντελόρ, ΕΣΠΑ κτλ να δούμε «τις πταίει», μας λέει ότι το τρένο μετέφερε παράνομο φορτίο με ευθύνη λέει του Μητσοτάκη. Μας λέει και για συγκάλυψη γιατί, λένε, έγινε μπάζωμα στο σημείο της σύγκρουσης για κάλυψη στοιχείων. Δηλαδή μιλάμε για ιστορίες για αγρίους…
Όπως είπε και ο Κασσελάκης, αυτή η πρόταση μομφής που συνυπέγραψε, θα είναι μια κοκορομαχία και ένα κλωτσοσκούφι και ο Ανδρουλάκης αν και προφανώς γνωρίζει την έκβαση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας, κατέθεσε την πρόταση γιατί ελπίζει, όπως προανέφερα, σε μια δημοσκοπική ανάκαμψη. Δημοσκοπική ανάκαμψη δεν θα έρθει όμως όπως δεν ήρθε και με τις υποκλοπές. Πάλι ο Ανδρουλάκης χάνει τον δρόμο του και οδηγεί το ΠΑΣΟΚ σε μονοψήφιο νούμερο στις ερχόμενες Ευρωεκλογές.

Όταν ο Ανδρουλάκης – τον οποίον ψήφισα – διεκδικούσε την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ, είχα γράψει στον ΠΑΛΜΟ ότι θα πρέπει να επεξεργαστεί με πολύ σοβαρότητα και με ευφυΐα ένα πολιτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα του 2030 και να προσβλέπει στην διεκδίκηση της κυβέρνησης στις εκλογές του 2027, αλλά αυτός αποσπασματικά και χωρίς κανένα όραμα προσπαθεί να υπονομεύσει τον Μητσοτάκη, γινόμενος δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ. Πεδία στα οποία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά και σε όλους τους τομείς, από το επιτελικό κράτος, την υπογεννητικότητα, την παιδεία (που έκανε πίσω για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια), την υγεία που και εκεί έκανε πίσω, την εκβιομηχάνιση της χώρας με αναβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας σε Υπουργείο, με αναβάθμιση του πρωτογενούς τομέα με νέες τεχνολογίες, με την εισαγωγή νέων θεσμών για την ανάπτυξη επιχειρήσεων, με αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής των νοσοκομείων και της σωστής εκμετάλλευσης του εξοπλισμού τους, με εξορθολογισμό της τουριστικής ανάπτυξης και πολλών άλλων παρεμβάσεων που θα μπορούσαν όλα μαζί να σχηματίσουν ένα αξιόπιστο και προοδευτικό πρόγραμμα ικανό να εκθρονίσει τον Μητσοτάκη. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά το ΠΑΣΟΚ θα πέσει σε μονοψήφιο νούμερο και θα ψάξουμε άλλη μια φορά για νέο πρόεδρο.